Ενώ η κρίση μαίνεται σε όλη την Ευρώπη, ενώ όλα είναι στον αέρα λίγα 24ωρα μετά την κρίσιμη σύνοδο κορυφής, τα βλέμματα όλα ήταν χθες στραμμένα στις διαδηλώσεις στην Αθήνα έξω από τη Βουλή και στις διεργασίες εντός της Βουλής. Ίσως επειδή ήταν πιο χειροπιαστή στην Αθήνα η κόντρα για τη «συνταγή διάσωσης», ίσως επειδή οι κάμερες είχαν κάτι να δείχνουν.

Φαίνεται ότι η στήλη του Paul Krugman στους New York Times διαβάζεται ευρύτατα στη χώρα μας. Επιλεκτικά βέβαια: ο νομπελίστας οικονομολόγος, προοδευτική συνείδηση της φιλελεύθερης Αμερικής, είναι δημοφιλής στην Ελλάδα βασικά επειδή επιμένει ότι η – υπερβολική και μονομερής - έμφαση στη λιτότητα κινδυνεύει να βυθίσει την παγκόσμια οικονομία στην ύφεση. (Έχει δίκιο φυσικά: άλλωστε, στο σημείο αυτό φαίνεται ότι συμφωνεί πλέον και το ΔΝΤ! )

Ωσάν θηρίον ημιθανές που μες στον επιθανάτιο ρόγχο του αίφνης ανοίγει το ένα μάτι για ν’ αστράψει την ύστατη λάμψη της ζωντάνιας του, έτσι και το ΠΑΣΟΚ υπενθύμισε τον αλλοτινό εαυτό του μέσω της δήλωσης του Νίκου Σηφουνάκη για τη μισθοδοσία του κλήρου. Ο αναπληρωτής υπουργός φύσηξε τη στάχτη και burberry του κόμματός του.

Η απόφαση του Βλάντιμιρ Πούτιν (Vladimir Putin) να επιστρέψει στο Κρεμλίνο για μια τρίτη θητεία αποδεικνύει πως, είκοσι χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ρωσία εξακολουθεί να μην μπορεί να μετασχηματίσει το πολιτικό της μοντέλο. Η Ρωσία διαθέτει ένα υπερ-συγκεντρωτικό και εξαιρετικά αναποτελεσματικό κράτος με αδύναμους θεσμούς, που δεν εκπροσωπούν το λαό.