Έχω κάποιους φίλους, φιλελεύθερους αστούς θα τους χαρακτήριζα, ως «δεξιούς» θα τους ανέφερε η τυπική πολιτική γεωγραφία της χώρας, που ως καλλιεργημένοι άνθρωποι δεν ένοιωσαν ποτέ άνετα με τους μηχανισμούς του βασικού κόμματος του χώρου τους, την ΝΔ. Με την ανάδειξη στην ηγεσία της ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη, στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, οι φίλοι μου αυτοί στράφηκαν προς την ΔΗΑΝΑ του Κ. Στεφανόπουλου, για να επαναπροσεγγίσουν το ‘90 – ‘93 την κυβερνώσα τότε ΝΔ. Στην συνέχεια, έφυγαν για την πολλά υποσχόμενη ΠΟΛΑΝ του Αντώνη Σαμαρά, ακολούθως φλερτάρισαν με το ΚΕΠ του Δημήτρη Αβραμόπολου και τους «Φιλελεύθερους» του Στέφανου Μάνου, επέστρεψαν όταν η προοπτική της εξουσίας ήταν ορατή στην ΝΔ και τώρα κάποιοι παρακολουθούν από κοντά τα τεκταινόμενα περί την Ντόρα Μπακογιάννη και την «Δημοκρατική Συμμαχία».

Στην ουρά προς το ταμείο, περιμένοντας να πληρώσω. Διάλογοι: Άσε, ρε, που θα μας βγάλουν από την Ευρώπη. Αφού θέλουν να τους χρωστάμε, οι καλύτεροι πελάτες τους είμαστε.

Φταίνε οι άνθρωποι που σκέφτονται έτσι; Την ίδια μέρα σε μεγάλη εφημερίδα διαβάζω την καταπληκτική φράση: Ο αμερικανικός παράγων πιέζει για χορήγηση δανείου, ώστε να διατηρηθεί η επιτήρηση της χώρας. Κατάλαβες; Πρέπει να μας ζητάνε και συγγνώμη που μας δάνεισαν τόσα λεφτά.

...Μπορεί η ανασφάλεια που δημιουργεί η κρίση να ωθεί ένα μέρος της κοινωνίας σε συντηρητικές και εθνικιστικές θέσεις. Βεβαίως κ. Πρύτανης ως ιδιώτης έχει το δικαίωμα να ασπάζεται αυτές τις αντιλήψεις και να επιλέγει κατά το δοκούν τις παρέες του. Όμως δεν δικαιούται να εκχωρεί το δημόσιο αξίωμά του, τους χώρους του Πανεπιστημίου και ακόμα χειρότερα το ίδρυμα που εκπροσωπεί στον ακραίο πολιτικό τυχοδιωκτισμό και την κακοφωνία του εθνικισμού.

"Σήμερα το βράδυ τα κανάλια Mega (Του Mega μαλάκα) και το Alter παρουσίασαν τα χτεσινά γεγονότα στη Βουλή ως ενέργειες των "Αγανακτισμένων", τη στιγμή πού, ο ρεπόρτερ του Mega, o Αντ. Φουρλής, στο μεσημεριανό δελτίο, είχε πει κατηγορηματικά ότι αυτοί που πήγαν και "προπηλάκισαν" τους βουλευτές δεν ήταν από τους "Αγανακτισμένους" του Συντάγματος, αλλά από αυτούς που έφτασαν στο Συνταγμα, μετά από τη συγκέντρωση του Πρύτανη και του Θεοδωράκη στα Προπύλαια.

Η χθεσινοβραδινή κλιμάκωση της έντασης γύρω από τη Βουλή, όσο κι αν θεωρούνταν πιθανή, δείχνει και τον κίνδυνο για τις μαζικές συγκεντρώσεις αυτών των ημερών. Κέρδισαν οι καθημερινές συγκεντρώσεις τον κόσμο για δύο λόγους που συνέτρεξαν μαζί: γιατί δεν είναι καπελωμένες κομματικά και γιατί είναι ειρηνικές. Ο ειρηνικός, μη βίαιος χαρακτήρας τους ήταν και ο καθοριστικός λόγος της αποδοχής τους.

Με επαίνους υποδέχθηκαν, στο σύνολό τους σχεδόν, τα µέσα ενηµέρωσης τους «Αγανακτισµένους» πολίτες. Θαυµάζουν την επιµονή τουςνα πληµµυρίζουν επί µέρες το Σύνταγµα και τις άλλες πλατείες· να διαµαρτύρονται χωρίς βία, χωρίς κοµµατικές σηµαίες, κρατώνταςµερικές ελληνικές µόνο,γιατί κόπηκαν οι µισθοί τους, οι πόροι στη σχολή τους, στον παιδικό σταθµό, στο νοσοκοµείο, γιατί έχασαν τη δουλειά τους, γιατί δεν βρίσκουν δουλειά, γιατί η ζωή τους όλη υποβαθµίζεται· να κινητοποιούνται κατά χιλιάδες διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο. Και είναι µια εικόνα νεανικής ενέργειας, συλλογικότητας, αλληλεγγύης αυτή που µεταδίδεται από τις πλατείες.