Το συγκεκριμένο άρθρο είναι ένα από αυτά που θέλω καιρό να γράψω. Παρόλα αυτά λίγο το γεγονός ότι πάνω κάτω όλα έχουν ειπωθεί, λίγο το γεγονός ότι ήλπιζα (ο αφελής…) η τρόικα (προσοχή δεν λέω η κυβέρνηση – δεν είμαι τόσο αφελής) να θελήσει να βάλει λίγο το χεράκι της στο βάζο με το «ιερό» μέλι με έκαναν να το αναβάλω συνεχώς. Ο καιρός όμως πέρασε, από το μνημόνιο 1 πάμε εντός των ημερών στο μνημόνιο 2 και το ιερό μέλι συνεχίζει να διανέμεται και να αναπαράγεται εντός μονών , εκκλησιαστικών μκο και offshore / real estate εταιριών.

Η ΔΗΜΑΡ καταγγέλλει τον απαράδεκτο αυτό νόμο που τινάζει στον αέρα τις κατακτήσεις του κράτους δικαίου, αδιαφορεί για τις υποχρεώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος που απορρέουν από το ευρωπαϊκό δίκαιο και ανοίγει τον δρόμο για τη νομιμοποίηση της τσιμεντοποίησης των πάντων, της διάλυσης της ελληνικής φύσης και των μοναδικών τοπίων που έχουν απομείνει και την κατάλυση των διαδικασιών δημοκρατικού ελέγχου των κατασκευών και χωροθετήσεων.

Πώς είναι δυνατόν μια ομάδα ανθρώπων να εισβάλλει με την ησυχία της στον αυστηρά φυλασσόμενο χώρο της Ακρόπολης για να κρεμάσει ανενόχλητη δύο τεράστια πανό από τα τείχη; Αραγε οι φύλακες τους ρώτησαν πού πάνε, τους ζήτησαν ενδεχομένως να πληρώσουν εισιτήριο, ή μήπως, κρίνοντας πως το θέμα είναι πολιτικό, επικοινώνησαν με την ηγεσία του υπουργείου και από εκεί τους ζητήθηκε να παρακολουθήσουν διακριτικά το επεισόδιο; Οντως, η πρώτη σκέψη που σου έρχεται στο μυαλό απορρίπτεται ως αφελής.

Ο κ. Ανθιμος εξανέστη στο τακτικό κήρυγμά του της Κυριακής, από του άμβωνος της ΕΤ3, διότι το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου που στήθηκε στα Σκόπια είναι ίσο με οκταώροφη πολυκατοικία και ζήτησε να απαντήσουμε, να φτιάξουμε προφανώς μια δεκαώροφη στη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης - γιατί στην ανατολική έχουμε.