Ισως δεν είναι ευρύτερα γνωστό ότι οι απαρχές του μεταπολεμικού «καπιταλισμού της ευημερίας», του ευρωπαϊκού μοντέλου κοινωνικής πρόνοιας και οι ρίζες της συγκρότησης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας βρίσκονται μεν στα τέλη του 19ου αιώνα, όχι όμως στον χώρο της κεντρικής πολιτικής σκηνής αλλά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η μετεξέλιξη των μαρξιστικών κομμάτων σε σοσιαλδημοκρατικά ξεκίνησε μέσα από τη δράση στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στην κεντρική πολιτική σκηνή αυτά τα κόμματα αιωρούνταν ανάμεσα στην αντίληψη για ριζική ανατροπή του καπιταλισμού και στην ανάγκη βελτίωσης της καθημερινής ζωής των εργαζομένων.

Αυτές τις ημέρες γίνεται μια συζήτηση για την επίδραση του αποτελέσματος των ευρωεκλογών στη μετεκλογική σταθερότητα του κυβερνητικού σχήματος που στηρίζουν η ΝΔ και το ΠαΣοΚ. Την άνοιξε ο Βαγγέλης Βενιζέλος και είναι προφανές ότι αφορά πρωτίστως το κόμμα του και τον ίδιο.

Πριν ανοίξει αυτή η συζήτηση, ο Αντώνης Σαμαράς και η ΝΔ προσπαθούσαν να δείχνουν αυτοπεποίθηση, προβάλλοντας ότι διεκδικούν την πρώτη θέση - δηλαδή τον απόλυτο θρίαμβο. Τις τελευταίες ημέρες, όμως, προκύπτει ότι τους εξυπηρετεί να πλανάται και το δίλημμα Βενιζέλου.