Η επανεκκίνηση του κ. Σαµαρά είναι παράθεση προτάσεων, πολλές από τις οποίες έχουν ήδη κατατεθεί από παραγωγικούς φορείς, σχολιαστές και κόµµατα, συµµαζεµένες σε ένα φαινοµενικά συνεκτικό πρόγραµµα. Είναι η εκδοχή τού «λεφτά υπάρχουν» στη µνηµονιακή εποχή – η λύση όµως έρχεται πάντα απ’ έξω.

Το σοκ ρευστότητας που τόσο πολύ χρειάζεται η οικονοµία και που ευαγγελίζεται ο κ. Σαµαράς προϋποθέτει (α) πόρους, που το ∆ηµόσιο δεν έχει και µπορεί να βρει µόνο από τους µηχανισµούς στήριξης, (β)ένα τραπεζικόσύστηµα χωρίς προβλήµατα κεφαλαιακής επάρκειας, (γ) την αµέριστηκαι υπό οιουσδήποτε όρους συµπαράσταση της ΕΚΤ.

...Δεν αποκλείω τις πρόωρες εκλογές, με το δεδομένο ότι η κοινωνική δυσαρέσκεια και αγανάκτηση συνεχώς μεγεθύνεται. Το πολιτικό σύστημα αποσυντίθεται. Οι κοινωνικοί συσχετισμοί ανακαθορίζονται, με το δεδομένο ότι η μεσαία τάξη συρρικνώνεται έως εξαφανίζεται και κοινωνικά στρώματα μετατοπίζονται κάτω από τα όρια βιωσιμότητας.
Οι ανακαθορισμένοι κοινωνικοί συσχετισμοί θα αναζητήσουν την πολιτικής τους έκφραση και μπορούν να ανατρέψουν το πολιτικό στερεότυπο του δικομματισμού.
Η χώρα αντιμετωπίζει έκρηξη ύφεσης, πληθωρισμού, ανεργίας και συρρίκνωσης της παραγωγικής βάσης. Η κοινωνία τεμαχίζεται.