«Τώρα πια τα κόµµατα δεν κατόρθωναν να συνοψίσουν τις αποκλίνουσες πολιτικές επιδιώξεις και να οδηγούν τα ετερόκλητα συµφέροντα σε µια ορισµένη κατεύθυνση. Εντυπωσιακά προγράµµατα και εντυπωσιακές νοµοθετικές πρωτοβουλίες αποκλείονταν, γιατί το δηµόσιο ταµείο ήταν άδειο και η Ελλάδα είχε τεθεί υπό τον διεθνή οικονοµικό έλεγχο». (Hering G., Τα πολιτικά κόµµατα στην Ελλάδα 1821-1936 , τ. Β’, σ. 723, Μορφωτικό Ιδρυµα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2004. Αναφέρεται στη µετά τη χρεοκοπία του 1893-97 περίοδο).

Η συγχαρητήρια δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα προς την κυβέρνηση της Σερβίας με ευκαιρία την σύλληψη του κατηγορούμενου για γενοκτονία Ράτκο Μλάντιτς, αποτελεί το αποκορύφωμα της υποκρισίας. Διότι ως ασφαλώς γνωρίζει ο κ. Δρούτσας τόσο το κόμμα του όσο και ιδιαίτερα ο ιδρυτής του Ανδρέας Παπανδρέου, υποστήριζαν ανοιχτά τον Μλάντιτς κατά την διάρκεια του πολέμου στην Βοσνία.