Ο κενός χώρος υπήρξε μια επαναστατική ποδοσφαιρική ανακάλυψη η οποία μας πρόσφερε δημιουργικότητα με υψηλά αποτελέσματα (γκολ). Στην πολιτική, όμως, τα πράγματα λειτούργησαν και λειτουργούν διαφορετικά. Η τάση συγκλίσεως κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς δημιούργησε σύγχυση στους χώρους που ελευθερώθηκαν και έμειναν κενοί. Εκεί άνθισε ο λαϊκισμός, είτε με τυχοδιωκτική μορφή (ΣΥΡΙΖΑ), είτε με γελοιότητες (διάφορες δεξιο – θρισκευτικο – εθνικιστικες κινήσεις), είτε ως βαρβαρότητα (Χρυσή Αυγή).

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα μας έχει παράδοση διλημμάτων και διαιρέσεων. Συχνά και εμφύλιων αντιπαραθέσεων. Ούτε είναι τυχαίο ότι η έννοια του συμβιβασμού η οποία στην Ευρώπη έχει πρωτεύουσα σημασία στην πατρίδα μας συνοδεύεται από απαξιωτικές διαστάσεις. Η οικονομική κρίση, τα μνημόνια, η αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος έχουν οδηγήσει σε κάθετες και τυφλές συγκρούσεις.

Ο λαϊκισμός, οργανικό στοιχείο της μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας, αποτελεί επίσης κεντρικό άξονα της πολιτικής διαπάλης. Ισχυρό ρόλο σε αυτή την πραγματικότητα είχε ο αριστερός λαϊκισμός ως συνέπεια της κατάρρευσης των ιδεολογημάτων της δικτατορίας.