Πολιτικά σενάρια φθινοπώρου. Εκδοχή πρώτη: ο κυβερνητικός συνασπισμός καταφέρνει να θέσει σε κίνηση τη μεγάλη ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση, με έπαθλο το χρυσό τριφύλλι - απομείωση χρέους, δημοσιονομική χαλάρωση, αναπτυξιακή χρηματοδότηση. Eνας αριθμός 180 πρόθυμων βουλευτών σχηματίζει προεδρική πλειοψηφία, ο κυβερνητικός βίος παρατείνεται, ο «πολιτικός κίνδυνος» εξαφανίζεται, το τραπεζικό σύστημα σταθεροποιείται, επενδυτές ξεμυτίζουν στο ξέφωτο της ελληνικής οικονομίας. Λήξη συναγερμού.

Η Δημοκρατική Αριστερά θα παλέψει και θα πετύχει την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση. Όχι γιατί αυτό είναι αυτοσκοπός, αλλά γιατί το έχει ανάγκη η χώρα. Σας το είπα και εισαγωγικά: η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα χρειάζονται έναν χώρο όπως ο δικός μας, που θα ανασυστήσει το προοδευτικό τόξο και θα δοκιμάσει να μειώσει τις αποστάσεις που δημιούργησε μεταξύ της κεντροαριστεράς και της αριστεράς ο νέος διπολισμός.

H χώρα πρέπει να βγει από το τούνελ, στο οποίο παραμένει εγκλωβισμένη. Μπορεί και πρέπει να κατακτήσει μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση, στην οποία έχουν θέση όλοι όσοι αντιπαρατίθενται στις συντηρητικές πολιτικές και συμφωνούν στη θέση ότι η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει σε σταθερή ευρωπαϊκή πορεία.