1995-1996. Προετοιμασία Πανελληνίων και το χειρότερό μου η έκθεση. Θέματα τετριμμένα, δομές προκατασκευασμένες και περιεχόμενα εγκλωβισμένα. Φαντασία μηδέν. Πρωτοβουλία ίσον τιμωρία. Η Ενωμένη Ευρώπη, το κοινό νόμισμα, η εξειδίκευση, ο ατομικισμός..

Εύρηκα! Ιδού η φιλοσοφική λίθος που θα επιτρέψει τη μετατροπή του σοσιαλισμού σε φιλελευθερισμό. Ή, αντιστρόφως, που θα μετατρέψει αστραπιαία το νεοφιλελεύθερο μολύβι σε κομμουνιστικό χρυσάφι. Πρόκειται για το «οικουμενικό βασικό εισόδημα» ή, στα αγγλικά, «universal basic income» (γνωστότερο στα ελληνικά ως «βασικό εγγυημένο εισόδημα»).

Χρειαζόμαστε μία νέα αισιοδοξία. Να αφήσουμε πίσω τις παλιές μας συνήθειες και να χτίσουμε ένα καινούριο μέλλον που να δίνει έμπνευση και εμπιστοσύνη στις νέες γενιές της χώρας μας.

Αποφασίσαμε να θυμηθούμε την παλιά τέχνη του ψηφιδωτού, όπου παίρνοντας μικρές ψηφίδες διαφορετικού χρώματος και σχήματος μπορεί κανείς να φτιάξει έργα αξίας που αντέχουν στο χρόνο.

Θέλουμε μια καλύτερη Ελλάδα. Μια Ελλάδα της ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Πριν από λίγο ολοκληρώθηκε η νεκρώσιμη εξόδιος ακολουθία. Πλήθος κόσμου συντρόφεψε για στερνή φορά τον Κυριάκο Δοματζόγλου. Αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του και τιμώντας τον δάσκαλο, τον αγωνιστή της Αριστεράς, της Ειρήνης, της Οικολογίας. Τον ιδρυτή και ψυχή για δεκαετίες της Οικολογικής Κίνησης Δράμας.

Μόλις πληροφορήθηκα αργά χθες το βράδυ το θάνατό του, ένοιωσα παράλληλα με τη θλίψη – που πάντα προκαλεί μια τέτοια είδηση – και μια ικανοποίηση.

Ικανοποίηση που η Οικολογική Κίνηση και η Δράμα πρόλαβαν να τιμήσουν τον Κυριάκο όσο αυτός ζούσε. Τιμώντας τον τον Σεπτέμβριο του 2015 και «βαφτίζοντας» το πανέμορφο ιδιόκτητο κτήριό της σε «ΚΤΗΡΙΟ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΔΟΜΑΤΖΟΓΛΟΥ».