Σε προηγούμενο άρθρο μας (24.1.2016) προσπαθήσαμε να οριοθετήσουμε τις βασικές συνταγματικές παραμέτρους της αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, με ιδιαίτερη έμφαση στο ότι ο ισχύων νόμος (4339/2015) προσχωρεί στην αγοραία λογική της «βιωσιμότητας» και υποβαθμίζει τον επικοινωνιακό πλουραλισμό, τόσο ως (εσωτερική) πολυφωνία όσο και ως (εξωτερική) πολυμέρεια. Έκτοτε μεσολάβησαν πολλές και πυκνές εξελίξεις, με έναυσμα ορισμένες ατυχείς εν πολλοίς πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, και αναδείχθηκαν κρίσιμα συνταγματικά θέματα, τα οποία εστιάσθηκαν αφ’ενός μεν στο ποιος καθορίζει τον αριθμό των αδειών αφ’ετέρου δε στο ποιος μπορεί να δώσει αυτές τις άδειες.

Τα μηνύματα από τις Βρυξέλλες δεν σηκώνουν παρερμηνείες. Το σημαντικότερο, πέραν όσων είπαν οι κύριοι Ντάισελμπλουμ και Ντράγκι, είναι η προειδοποίηση που διατύπωσε η καγκελάριος Μέρκελ προς τον πρόεδρο της Ν.Δ., κ. Μητσοτάκη, στη συνάντηση γνωριμίας τους: Η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει με επιτυχία, οι μεταρρυθμίσεις να προωθηθούν, να μην οδηγηθούν τα πράγματα σε αδιέξοδο γιατί ούτε η ίδια έχει πλέον περιθώρια να υποστηρίξει στο γερμανικό Κοινοβούλιο νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Το τρέχον είναι το τελευταίο. Αλλη ευκαιρία δεν θα υπάρξει.