Δεν επιλέγω να σιγήσουν οι απόψεις της σύγχρονης Αριστεράς. Δεν θα επιστρέψουμε στη σιωπή που επέβαλαν άλλες εποχές της Αριστεράς. Μέσα από τη συλλογικότητα του κόμματός μου, χωρίς καμμιά διάθεση στείρας αντιπαράθεσης και ανώφελου καταγγελτισμού, καταθέτω ιδέες και θέσεις, που, κατά τη γνώμη μου μπορούν, στο βαθμό που θα γίνονται δεκτές, να αναδείξουν την Αριστερά σε σημαντική πολιτική δύναμη που όχι μόνον θα αντιστέκεται, αλλά και θα συσπειρώνει, θα κινητοποιεί, θα εκφράζει την κοινωνία και θα ανακαθορίζει τους συσχετισμούς της στη διεκδίκηση και αναζήτηση λύσεων των μεγάλων προβλημάτων που την καθηλώνουν και την τεμαχίζουν.

Η πρόταση του ΛΑΟΣ να γίνει δημοψήφισμα για την κύρωση του νομοσχεδίου για τους μετανάστες έχει μεγάλη απήχηση στην ελληνική κοινωνία.

Οπως προκύπτει από τη δημοσκόπηση της GPO για λογαριασμό του «Mega», περίπου το 60% των πολιτών τάσσεται υπέρ. Προκαλεί πάντως εντύπωση ότι η τάση είναι πλειοψηφική σε όλα τα κομματικά ακροατήρια.

Η χώρα μας χαρακτηρίζεται από ένα συγκεντρωτικό πολιτικό-διοικητικό σύστημα, μέσα από το οποίο οι θεσμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης ασκούν περιορισμένο ρόλο στις δημόσιες υποθέσεις.
Είναι, επομένως, αναγκαία η ριζική μεταρρύθμιση του πολιτικού μας συστήματος με νέους θεσμούς, για την ενίσχυση της δημοκρατίας, της περιφερειακής συγκρότησης, της ανάπτυξης σε νέα πεδία κοινωνικής δραστηριότητας, της συμμετοχής των πολιτών στην ασκούμενη πολιτική.

 

Προάγγελος νέας επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας στο αμέσως επόμενο διάστημα ήταν η εβδομάδα που πέρασε. Η εκτίναξη του spread των κρατικών ομολόγων απειλεί την ικανότητα δανεισμού της χώρας εφόσον συνεχιστεί, και πάντως προοιωνίζεται αυξημένο κόστος χρηματοδότησης και για τις τράπεζες, που με τη σειρά τους θα δανείζουν ακόμα πιο δύσκολα και ακριβά επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Τούτη τη στιγμή η κυβέρνηση αδυνατεί να επιδράσει στο ολοένα δυσμενέστερο διεθνές κλίμα που βαραίνει στις εγχώριες εξελίξεις. Το ερώτημα είναι πώς θα αλλάξει η εικόνα μέχρι τον Απρίλιο.

Στη χώρα εξελίσσεται μια δυναμική διείσδυση των ρατσιστικών απόψεων και νοοτροπιών, με αιχμή την ιθαγένεια των παιδιών που γεννιούνται στην Ελλάδα και το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών.

Μάχη ευρύτερων επιπτώσεων και διαστάσεων γύρω από το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια - Τι κάνουν οι αριστερές δυνάμεις; - Δυστυχώς, άλλες είναι οι προτεραιότητες της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Έναν χρόνο συμπλήρωσε την Τετάρτη στον Λευκό Οίκο ως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ο Μπάρακ Ομπάμα -και σίγουρα δεν έχει κέφι για να γιορτάσει. Αντίθετα, ανήμερα των πρώτων... γενεθλίων υπέστη την πρώτη εκλογική του ήττα. Στις εκλογές για τη θέση του γερουσιαστή της Πολιτείας της Μασαχουσέτης -που χήρεψε μετά από 47 χρόνια με τον θάνατο του Έντουαρτ Κένεντι πέρσι τον Αύγουστο- νικητής αναδείχθηκε ο άγνωστος ρεπουμπλικάνος Σκοτ Μπράουν.

Οι συζητήσεις, οι αναζητήσεις και οι απόψεις που διατυπώνονται για το δημοσιονομικό μας χάλι, δυστυχώς, προσπερνούν αβασάνιστα τόσο τα αίτια που μας οδήγησαν έως αυτό το παγκόσμιο ρεζιλίκι, όσο και στους υπεύθυνους, αυτούς που διαχειρίστηκαν τα τελευταία χρόνια την ελληνική οικονομία. Να κατηγορείς την Ευρωπαϊκή Ένωση για πράγματα που φταίει, να το καταλάβω. Να την κατηγορείς όμως και για πράγματα που είναι αποκλειστικά της αρμοδιότητας των ελληνικών κυβερνήσεων, των κομμάτων και των πολιτών της χώρας, είναι εξωφρενικό.

Η φυσική καταστροφή που έπληξε την Αϊτή προ 10 περίπου ημερών χαρακτηρίστηκε από τον ΟΗΕ ως η χειρότερη καταγεγραμμένη καταστροφή και απώλεια ανθρώπων σε μια μόνο ημέρα. Πόσο “φυσική” όμως είναι μία φυσική καταστροφή;

Το ποιοι είναι και ποιοι δεν είναι πολίτες μιας χώρας, όπως γίνεται σήμερα γενικότερα δεκτό, ιδίως στο διεθνές δίκαιο και την πολιτική θεωρία των διεθνών σχέσεων, είναι θέμα που ανήκει στον πυρήνα της κυριαρχίας του κάθε κράτους. Κι αυτό επειδή η απάντηση στο ερώτημα προσδιορίζει το ίδιο το πολιτικό υποκείμενο του κράτους, τον λαό (Michael Walzer, Spheres of Justice, Νέα Υόρκη 1983, σ. 31 κ.ε.).

Δεν θεωρώ τους «23» τόσο αφελείς να πιστεύουν ότι η κίνησή τους θα είχε άμεση απάντηση διαφορετική από αυτή που, ομοφώνως, η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε. Αξιώνοντας την «αποπομπή» του Φ.Κουβέλη, και κυρίως επιμένοντας, και επανερχόμενοι σε αυτήν και μετά την «απόρριψη», προφανώς δεν θεωρούν ότι ο Φ. Κουβέλης θα πάψει να έχει βαρύνοντα δημόσιο λόγο, είτε ως Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος είτε ως βουλευτής. Στοχεύουν, ευθέως το σύνολο της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» και παρωθούν την ασυμβατότητα της παρουσίας τους στον ΣΥΝ.