Ως γνωστόν, αν θέλουμε μια ψύχραιμη, μετρημένη και κατά το δυνατόν αντικειμενική ανάλυση της κατάστασης, ο τελευταίος άνθρωπος που θα ρωτήσουμε είναι ο πολιτικός.

Απλός ο λόγος. Ολοι ξέρουμε εκ των προτέρων πως, όποτε ανοίγει το στόμα του, το μήνυμα είναι πάντα το ίδιο: Ψηφίστε εμάς και όχι τους άλλους. Γι’ αυτό ανεχόμαστε όχι μόνο την υπερβολή, αλλά και την τάση να μετατρέπει τις επιθυμίες του σε διαπιστώσεις.

Όλοι μιλάνε για ανάπτυξη. Σύμφωνα με τις καθιερωμένες οικονομικές σχολές, ένας βασικός δείκτης της ανθρώπινης ανάπτυξης μιας χώρας, σύμφωνα και με τον τρόπο που την αποτιμά και ο ΟΗΕ, είναι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ). Δηλαδή η αξία όλων τα παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών κατά την διάρκεια μιας χρονικής περιόδου (π.χ. ενός έτους). Διαφορετικά, το ΑΕΠ είναι το σύνολο των εισοδημάτων που αποκτούν οι πολίτες μιας χώρας, ανεξαρτήτως σε ποια χώρα δουλεύουν ή επενδύουν κατά την διάρκεια μιας περιόδου (π.χ. ενός έτους).

Η χωροταξία, ως γνωστόν, είναι ένα από τα βασικά μαθήματα που διδάσκονται στις αρχιτεκτονικές σχολές. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι ο Καλλικράτης, ο μεγάλος αρχιτέκτονας της αρχαιότητας, δεν θα αισθανόταν καθόλου καλά αν διαπίστωνε πόσο κακοποιείται, στο όνομά του, η έννοια της χωροταξίας.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το κείμενο συμβολής της Ανανεωτικής Πτέρυγας ενόψει της Συνδιάσκεψης της οργάνωσης Θεσσαλονίκης. Στο απόσπασμα που επιλέχθηκε εκτιμάται η κατάσταση της σχέσης ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και προτείνονται βασικοί άξονες για την πολιτική και οργανωτική ανάταξη του ΣΥΝ. Η επιλογή και παρουσίαση έγινε από τον Σάκη Παπαθανασίου .

Η προσφυγή σε έκτακτο συνέδριο γίνεται όταν αμφισβητείται η πολιτική γραμμή ή η ηγεσία του κόμματος. Στον ΣΥΝ δεν ισχύει τίποτε από τα δύο. Τόσο οι αποφάσεις του συνεδρίου όσο και η ηγεσία δεν αμφισβητούνται από κανέναν. Διαφωνίες υπάρχουν και είναι θεμιτές. Αμφισβήτηση όχι.

Η κρίση στο χώρο μας προήλθε από την αμφισβήτηση του ρόλου του ΣΥΝ στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, από τις υπόλοιπες συνιστώσες, και του προέδρου του, από τον Αλ. Αλαβάνο. Τα προβλήματα αυτά δεν επιλύονται με εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΝ.

Σήμερα η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ συζητά για 4η ή για 5η (έχασα το μέτρημα) φορά την επαναλαμβανόμενη πρόταση του προέδρου (πόσο υποτιμά τον εαυτό του με τις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις να του γίνει το «χατίρι») για την σύγκληση εκτάκτου συνεδρίου.

Αναρωτιέμαι ποια είναι εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της συγκυρίας, εκείνες οι έκτακτες καταστάσεις που ωθούν έναν πρόεδρο να ζητά με ιδιαίτερη ένταση την σύγκληση εκτάκτου συνεδρίου.