Μία από τις επιπτώσεις της κρίσης – πολιτικής και οικονομικής – η χειρότερη, είναι ότι σπάει ο κοινωνικός ιστός, τίθενται σε αμφισβήτηση όλα τα κεκτημένα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Τα κεκτημένα του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως είναι η ελευθερία της έκφρασης και αυτοδιάθεσης, η φιλελεύθερη σκέψη, το δημοκρατικό δικαίωμα της αμφισβήτησης, αλλά και της ανοχής της διαφορετικής άποψης, της διαφορετικότητας…

Συμπληρώνονται σήμερα επτά χρόνια από το θάνατό του. Μοιραία η σκέψη όσων τον γνωρίσαμε και συμπορευτήκαμε έστω και για λίγο μαζί του, στρέφεται στον Μιχάλη. Στο σύντροφο Παπαγιαννάκη, στα οράματά του, στη δράση του. Για να φρεσκάρουμε τις δικές του προτάσεις και ιδέες, για να αντλήσουμε διδάγματα και δύναμη για το παρόν και το μέλλον. Για να καλύψουμε σε κάποιο βαθμό το κενό της απουσίας του. Για να αναλογιστούμε πως θα ήταν η κατάσταση σήμερα, αν ήταν ακόμη εδώ και κατέθετε τη δική του ανεκτίμητη συμβολή και προβληματισμό. Ποια θα ήταν η πορεία για την Αριστερά, για την Ελλάδα, για την Ευρώπη.