Έφυγε ο καλός φίλος και σύντροφος Γιάννης Τσαμουργκέλης.

Γνωριστήκαμε στις αρχές του 1980 στο ΚΣ της ΕΦΕΕ. Εκπροσωπούσα τότε τον ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ και ο Γιάννης την νεολαία ΠΑΣΟΚ. Μείναμε για πάντα φίλοι.Τα λέγαμε συχνά. Ακόμα και τα πιο προσωπικά μας…Θα θυμάμαι τα ατέλειωτα κρασιά και τις κουβέντες στο εστιατόριο της οδού Ικτίνου,πίσω από το δημαρχείο της Αθήνας,το 2003 και το 2004 που τώρα δεν υπάρχει.
Διασταυρωθήκαμε ξανά μαζί -αυτή την φορά- στο ευρωψηφοδέλτιο της ΔΗΜΑΡ το 2014.Ακολουθήσαμε κοινή πορεία στην Δημοκρατική Συμπαράταξη.Μοιραζόμασταν τις ίδιες αγωνίες για την Αριστερά,την σοσιαλδημοκρατία,την αυστηρή κριτική στον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ.

Καταθέτω σήμερα ενδεικτικά 20 δικές μας προτάσεις που μπορούν να λειτουργήσουν ως ΕΠΙΤΑΧΥΝΤΕΣ της ανάπτυξης:

1.Πολιτική προσέλκυσης επενδύσεων: η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι 26η στη λίστα των 28 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως επενδυτικός προορισμός (business report της World Bank). Πέραν των όσων ήδη έχουν αναφερθεί, απαιτείται:
-συγκροτημένη επενδυτική πολιτική με ταυτόχρονη επικοινωνιακή καμπάνια, που θα βάλει την Ελλάδα στο στόχαστρο και πάλι των ξένων επενδυτών
-διαμόρφωση φιλοεπενδυτικού κλίματος στην κοινωνία. Η δήθεν «αριστερή» και λαϊκιστική φιλολογία των τελευταίων ετών, έχει δημιουργήσει εχθρικό κλίμα σε κάθε μορφή επένδυσης .

Πριν από την ψήφιση του επαχθέστατου δεύτερου πακέτου του 3ου Μνημονίου, την Κυριακή που πέρασε, ο Πρωθυπουργός αντιλαμβανόμενος ότι η επιστροφή του ΕΚΑΣ, ως… αχρεωστήτως καταβληθέν, από όσους και όσες το πήρανμ, έστω και σε δώδεκα δόσεις, λειτουργούσε ως η γουλιά που ξεχειλίζει το γεμάτο ποτήρι της λαϊκής αγανάκτησης, παρουσίασε το… ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ! Από αυτό υποσχέθηκε θα εξοικονομηθούν τα 70 εκατ. Ευρώ. Το ποσό δηλαδή που είναι το ΕΚΑΣ που έδωσαν τους 6 μήνες που πέρασαν!

Τι όμως είναι αυτό το Ταμείο; Πως διαμορφώνεται και κυρίως από ποιους πόρους προικοδοτείται; Δεν έχει θεσμοθετηθεί! Θα θεσμοθετηθεί. Δεν έχουν προβλεφθεί πόροι! ΘΑ προβλεφθούν και ΘΑ χρηματοδοτηθεί από την υπεραπόδοση των μέτρων που έχουν ήδη ψηφισθεί!

Μία από τις επιπτώσεις της κρίσης – πολιτικής και οικονομικής – η χειρότερη, είναι ότι σπάει ο κοινωνικός ιστός, τίθενται σε αμφισβήτηση όλα τα κεκτημένα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Τα κεκτημένα του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως είναι η ελευθερία της έκφρασης και αυτοδιάθεσης, η φιλελεύθερη σκέψη, το δημοκρατικό δικαίωμα της αμφισβήτησης, αλλά και της ανοχής της διαφορετικής άποψης, της διαφορετικότητας…

Συμπληρώνονται σήμερα επτά χρόνια από το θάνατό του. Μοιραία η σκέψη όσων τον γνωρίσαμε και συμπορευτήκαμε έστω και για λίγο μαζί του, στρέφεται στον Μιχάλη. Στο σύντροφο Παπαγιαννάκη, στα οράματά του, στη δράση του. Για να φρεσκάρουμε τις δικές του προτάσεις και ιδέες, για να αντλήσουμε διδάγματα και δύναμη για το παρόν και το μέλλον. Για να καλύψουμε σε κάποιο βαθμό το κενό της απουσίας του. Για να αναλογιστούμε πως θα ήταν η κατάσταση σήμερα, αν ήταν ακόμη εδώ και κατέθετε τη δική του ανεκτίμητη συμβολή και προβληματισμό. Ποια θα ήταν η πορεία για την Αριστερά, για την Ελλάδα, για την Ευρώπη.

Λένε ότι ο δημοσιογράφος πρέπει να παίρνει αποστάσεις από τα γεγονότα για να μπορεί να μεταφέρει στους αναγνώστες την αντικειμενική εικόνα. Δεν έχουν πει τίποτα όμως, για το τι πρέπει να κάνει, όταν είναι μέρος των γεγονότων. Όταν αυτά αφορούν στη δουλειά του, στη ίδια του τη ζωή… Έτσι θα αυθαιρετήσω. Θα καταθέσω τη δική μου οπτική γωνία για τις δύσκολες ημέρες που περνά το Mega. Ως απλός εργαζόμενος γράφω.

To αποτέλεσμα του χθεσινού Eurogroup μόνο ικανοποιητικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Σε δόσεις η δόση και χωρίς ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους η οποία μετατίθεται για μετά το 2018. Την προηγούμενη περίοδο το ΔΝΤ ήταν σύμμαχος στο χρέος και απέναντι στις ελληνικές θέσεις στα νέα δυσβάσταχτα μέτρα λιτότητας, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί -εταίροι το αντίθετο καθώς ήταν απέναντι σε άμεση απομείωση του χρέους. Η κυβέρνηση κατάφερε το ακατόρθωτο, πέτυχε το χειρότερο μίγμα. Επιβεβαιώθηκε η θέση των Ευρωπαίων για μη άμεση απομείωση του χρέους και η θέση του ΔΝΤ για όλα τα επώδυνα μέτρα που περνά η ελληνική κυβέρνηση. Εξάλλου αξιοσημείωτο είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε στην τελική ανακοίνωση να δεχθεί να υπάρξει η διατύπωση για διορθώσεις στην νομοθεσία του ασφαλιστικού, των δανείων και των αποκρατικοποιήσεων, δηλαδή θα ζητήσει από το ελληνικό κοινοβούλιο να αλλάξει ακόμη και αυτά τα απαράδεκτα ψηφισμένα μέτρα σε δυσμενέστερη κατεύθυνση. Αν είχε κλείσει η ελληνική κυβέρνηση άμεσα την συμφωνία μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όπως την καλούσαμε, όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί. Δυστυχώς η αναποτελεσματική διαπραγμάτευση και οι αυταπάτες έχουν επώδυνες συνέπειες για την ελληνική κοινωνία

Ακούσαμε πολλά ενόψει του πολυνομοσχεδίου, το οποίο μετά τη χτεσινή υπερψήφισή του από την οριακή κυβερνητική πλειοψηφία εγκαινιάζει το Μνημόνιο 3 plus (ή, αλλιώς, το «Μνημόνιο για πάντα»). Αναμφισβήτητα, η πιο ενδιαφέρουσα δήλωση ανήκει στην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θεοπεφτάτου: «Προσπαθήσαμε το ποσό του ΦΠΑ να μοιραστεί σε διάφορα είδη. Επειδή δύσκολα συμβαίνει και να πίνεις πολύ και να καπνίζεις πολύ και να πηγαίνεις να πίνεις πολλούς καφέδες, δηλαδή πρέπει να συμπίπτουν πάρα πολλά πράγματα για να επιβαρυνθεί σοβαρά ένα νοικοκυριό, και γι’ αυτό μοιράστηκε». Τυχαίνει να ανήκω και στις τρεις κατηγορίες, και ομολογώ πως ποτέ δεν είχα φανταστεί πως ο κ. Τόμσεν και η παρέα του ασχολείται ειδικά με τα ανθρώπινα πάθη των καθημερινών βλαπτικών εξαρτήσεων για να «μοιράσουν» το βάρος των Μνημονίων.