Τα δύο κόμματα που συγκροτούν την “Δημοκρατική Συμπαράταξη ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ” έχουν διαφορετική θέση στο συγκεκριμένο ζήτημα του εκλογικού νόμου. Μέχρι σήμερα έχουμε συμφωνήσει στην στάση μας στη Βουλή σε όλα τα νομοσχέδια για την οικονομία, την παιδεία, την υγεία κ.ά. Είναι απολύτως λογικό να υπάρξουν και ορισμένες αποκλίσεις. Η θέση της απλής αναλογικής είναι πάγια και διαχρονική θέση του χώρου της ανανεωτικής αριστεράς. Θα με εγκαλούσατε και ορθά για ανακόλουθο αν άλλαζα την πάγια θέση μου με βάση την συγκυρία. Η θέση αυτή είναι και 1 από τις 50 θέσεις της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ η οποία αποφασίσθηκε στην πρόσφατη Προγραμματική Συνδιάσκεψη του Μαΐου.

....Η προσβλητική και εκβιαστική λογική της «χαμένης ψήφου», στην οποία στηρίχτηκαν προεκλογικές καμπάνιες αλλά και καριέρες ολόκληρες πολιτικών, θεμελιώθηκε στα εκλογικά συστήματα που πριμοδοτούσαν την αυτοδύναμη αλαζονεία, τη σχεδόν ανεξέλεγκτη άσκηση εξουσίας, και εξαιτίας των οποίων γέμιζε κάθε φορά η Βουλή από βουβές και άβουλες, πλην πειθαρχημένες και αρχηγολατρικές μετριότητες.

Σε ποιον ανήκει μια επιχείρηση όταν ο δανεισμός της υπερβαίνει την αξία της; Στην Ελλάδα θεωρείται αυτονόητο ότι ανήκει στους μετόχους της. Δεν είναι αυτονόητο σε όλο τον κόσμο. Αντιθέτως, σε χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού (Αγγλία, ΗΠΑ κ.ά.) δίδεται διαφορετική απάντηση: Οταν το ύψος των δανείων μιας επιχείρησης υπερβαίνει το ύψος της δικής της αξίας, ο μέτοχος παύει να είναι ο άρχων της. Είτε συνεργάζεται με τις τράπεζες και κάνει ό,τι πρέπει για να επανέλθει η επιχείρηση σε υγιή πορεία, είτε οδηγείται στη δικαιοσύνη, που με ταχύτατες διαδικασίες τον πετά έξω από την επιχείρηση και την αναθέτει στις τράπεζες.

Οπως έχω γράψει επανειλημμένα, το ισχύον εκλογικό σύστημα, με βάση τα σημερινά πολιτικά δεδομένα, αφενός μεν παραβιάζει πολλαπλά και κατάφωρα τη συνταγματική αρχή της πολιτικής ισότητας, υπό όλες τις εκδοχές της, αφετέρου δε αποτελεί έναν μηχανισμό αλλοίωσης του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων και φαλκίδευσης της λαϊκής βούλησης (ο οποίος αξιοποιήθηκε πλήρως τόσο από τον εμπνευστή του, τη Ν.Δ. -την οποία κυριολεκτικά διέσωσε το 2012- όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ).

Ποια είναι όμως η στάση των πολιτικών δυνάμεων απέναντι στο κρίσιμο αυτό πολιτικό πρόβλημα;

Είναι κοινή παραδοχή ότι στη μεταπολιτευτική περίοδο της Ελληνικής Δημοκρατία -και όχι μόνο- το εκλογικό σύστημα υπηρέτησε πολιτικές σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες. Κατά συνέπεια δε χρειάζεται ιδιαίτερη επιχειρηματολογία για την προφανή σκοπιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ για την ουσία του νομοθετήματος και το χρόνο κατάθεσής του.

Σημασία έχει να δούμε αν η πολιτική συγκυρία και το διακύβευμα της πολιτικής σταθερότητας εξυπηρετούνται καλύτερα από το υπάρχον εκλογικό σύστημα ή με την απλή αναλογική που προτείνεται. Έτσι και αλλιώς δε βλέπω να προτείνεται σταθερό εκλογικό σύστημα συνταγματικά κατοχυρωμένο, που ενδεχομένως θα θεράπευε παθογένειες και στρεβλώσεις της πολιτικής ζωής του τόπου.

Είχαν «αυταπάτες…», είχαν την «αθωότητα της Αριστεράς…», τα μέτρα που ψηφίζονται «είναι έξω από τον πυρήνα των ιδεών τους…». Κάτι τέτοια και πολλά άλλα ακούσαμε και ακούμε τον τελευταίο καιρό ενώ η κοινωνία είναι ποικιλοτρόπως γονατισμένη.
Σ’ αυτή τη νέα περίοδο, με αριστερή παράταξη στο τιμόνι – δεν συμπεριλαμβάνουμε το εκ δεξιών μπαστουνάκι των ΑΝΕΛ – έρχονται ορισμένα πολύ οχληρά, και επικίνδυνα, θα προσθέταμε, αρνητικά σημεία: α) Τα στεγανά σε διάφορους αποφασιστικούς τομείς της καθημερινής μας ζωής. β) Η προσωποποίηση των υπουργικών και συμβουλευτικών θώκων. γ) Η απομόνωση και η αποξένωση του λαϊκού παράγοντα. Κυρίως, δ) Οι υποσχέσεις, οι διαβεβαιώσεις, τα ταξίματα, που δεν έχουν πια κανένα αντίκρισμα για την κοινωνία, έστω κι αν μερικά απ’ αυτά υλοποιούνται.

Πέρα από την πολιτική κριτική για τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ επί του εκλογικού νόμου, γεννιέται ένα αμείλικτο πολιτικό ερώτημα προσωπικά για την κ. Γεννηματά και τον κ. Θεοδωράκη.
Γιατί θέλουν να δώσουν 50 κοινοβουλευτικές έδρες στη Νέα Δημοκρατία που δεν θα θελήσει να της δώσει ο ελληνικός λαός ;
Γιατί θέλουν να δώσουν 50 κοινοβουλευτικές έδρες σε μια Νέα Δημοκρατία που χρεοκόπησε την Ελλάδα ξοδεύοντας τα χρήματα της χώρας πριν το 2009 ;
Σε μια Νέα Δημοκρατία που το 2010 γέννησε στην κοινωνία τον εγκληματικό αντιμνημονιακό λαϊκισμό.

Πολλοί είναι εκείνοι που τις τελευταίες μέρες στηλιτεύουν την στάση του κόμματος της Ανανεωτικής Αριστεράς να ψηφίσει «ναι» στο νομοσχέδιο για την απλή αναλογική.

Οι ενστάσεις τους δεν στερούνται επιχειρημάτων. Πολύ απλά λένε ότι μόνο… άδολη δεν είναι η πρόθεση του κ. Τσιπρα για την απλή και άδολη αναλογική. Δεν θα τους καταλογίσω άδικο. Ο πρωθυπουργός είχε πολλές φορές την ευκαιρία να ψηφίσει την καθιέρωση της απλής αναλογικής, αλλά δεν το έκανε από καθαρή ιδιοτέλεια, αφού με τον νόμο-έκτρωμα του μπόνους των 50 εδρών θα κυβερνούσε.

Επειδή το εκλογικό σύστημα στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ σταθερό, το πολιτικό μας σύστημα χρησιμοποίησε τις “μεταποιήσεις” του εκλογικού νόμου ως εργαλείο κομματικής επιβολής και παραποίησης της λαϊκής βούλησης, δηλαδή υστερόβουλα χάριν της κομματικής κυριαρχίας και της “κυβερνησιμότητας”. Συνεπώς όποιος και όποτε προσπαθήσει να αλλάξει τον εκλογικό νόμο καθίσταται εξαρχής ύποπτος για προσπάθεια παραποίησης της λαϊκής βούλησης χάριν στενών κομματικών ωφελειών. Και βεβαίως κανείς δεν είναι “απελευθερωμένος” από ύστερες προθέσεις και υπολογισμούς. Άλλωστε καμιά πολιτική πράξη δεν είναι “άδολη” και “αγνή”.

Για... να μη ξεχνιόμαστε

"Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από το μεγάλο ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου 2015.

Ο ελληνικός λαός όρθωσε το ανάστημά του και, με την ξεκάθαρη απάντηση στο δημοψήφισμα, είπε ΟΧΙ στα τελεσίγραφα και τους εκβιασμούς, ΟΧΙ στις πολιτικές λιτότητας. Είπε ΌΧΙ στην προπαγάνδα των ΜΜΕ και στην εκστρατεία τρομοκρατίας που εξαπολύθηκε από όλο το εγχώριο και διεθνές σύστημα.

Μερικοί επιχείρησαν να τον ειρωνευθούν. Άλλοι να τον αγνοήσουν. Κάποιοι είπαν: Έλα μωρέ τι σημασία έχει τι λέει ΔΗΜΑΡ; Υπάρχουν όμως και αυτοί που από σήμερα θα προσέχουν περισσότερο αυτόν τον χαμογελαστό νεαρό που είπε απλά: Η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος απαιτεί να μην λες άλλα χθες, άλλα σήμερα και άλλα αύριο.

Ο χώρος του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατιας, μόνο με απλή αναλογική θα αναπνεύσει, διαφορετικά θα εξαφανιστεί και αυτό, θα είναι καταστροφικό για την χώρα.
Η αλλαγή τώρα, πρέπει να είναι μια και μόνο .
Αυτή που πρότεινε η ΔΗΜΑΡ, το 2013, με μια τροπολογία 15 λέξεων, που καταργούσε το μπόνους των 50 εδρών.
Αυτό είναι το σημαντικό, το μπόνους με προϋποθέσεις που προτείνουν το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ, ευνοούν την πόλωση και τον διχασμό και μάλιστα, πιο έντονα.
Αυτό θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ΝΔ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε, για ευνόητους λόγους, την απλή αναλογική, αλλά θα δεχθεί, δήθεν για λόγους συναίνεσης και για να απομονώσει την ΝΔ, την πρόταση του ΠΑΣΟΚ.