Ο θρυλικός Μιθριδάτης Στ’, βασιλιάς του Πόντου και της Μικρής Αρμενίας (132-63πΧ) για να αποφύγει να τον δηλητηριάσουν, έπινε τακτικά μικρές, μη θανατηφόρες δόσεις δηλητηρίου. Με τον τρόπο αυτό απέκτησε σταδιακά ανοσία στο δηλητήριο. Ο βασιλιάς μας κληροδότησε τον όρο μιθριδατισμό, για να περιγράψει την σταδιακή αποδοχή και εξοικείωση με νοσηρές, επικίνδυνες ή και παράνομες καταστάσεις, οι οποίες με το χρόνο εκλαμβάνονται ως φυσιολογικές.

Σε μια εβδομάδα θα πέσει η αυλαία της προεκλογικής εκστρατείας στην Κύπρο και το ερώτημα πλανάται: ποιο, τελικά, είναι το διακύβευμα για την Κύπρο κατά την εκλογή του νέου προέδρου που θα διαδεχθεί τον πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη; Η εκλογική αναμέτρηση μετατράπηκε εδώ και μήνες σε μια διαπάλη εξουσίας χωρίς διακριτές πολιτικές προτάσεις. Ο κομματικός χάρτης μπορεί να αλλάξει, αλλά τι σημασία έχει αν η πολιτική παραμείνει η ίδια; Στη «νέα τάξη πραγμάτων» δύσκολα μπορεί να προσδιορίσει κανείς το καθαρό διακύβευμα.

H Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συνεδρίασε την περασμένη Πέμπτη προκειμένου να αποφασίσει αν η απόφαση Α.Π. 822/2022 που εκδόθηκε από το Α2 τμήμα του Ανώτατου Δικαστηρίου είναι ορθή ως προς την ερμηνεία των διατάξεων σε σχέση με τη δυνατότητα των servicers να διενεργούν πλειστηριασμούς, αν, δηλαδή, θα πρέπει να επιτραπεί τελικά στις εταιρείες διαχείρισης να προχωρούν σε πλειστηριασμούς για δάνεια που δεν κατέχουν οι ίδιες, αλλά τα funds που τα έχουν πάρει μέσω τιτλοποιήσεων.

Οταν βρεθείς στο κλουβί με μια τίγρη, το μόνο που δεν πρέπει να κάνεις είναι να της πειράξεις τα μουστάκια, έλεγε χαριτολογώντας ένας φίλος. Για να γίνω σαφέστερος, όταν προκαλείς κάποιον ευφυέστερό σου σε δημόσιο διάλογο, μην επιχειρήσεις να υποβαθμίσεις τη νοημοσύνη του· κινδυνεύεις να διασυρθείς δημοσίως.

Η αμερικανική οικονομία ζεσταίνεται για μια νέα κούρσα φέτος, με κινητήρα τις επενδύσεις στη βιομηχανία και καύσιμο το πακέτο Μπάιντεν «για τη μείωση του πληθωρισμού» – στα αλήθεια, για τον πράσινο εκσυγχρονισμό και την ενδυνάμωση της παραγωγικής βάσης της αμερικανικής οικονομίας. Με κρατικές ενισχύσεις (κυρίως εκπτώσεις φόρου) 737 δισ. δολ. σε βάθος 10ετίας, εκ των οποίων τα 369 δισ. δολ. προορίζονται για προστασία του περιβάλλοντος και ενέργεια, οι ΗΠΑ διεκδικούν να βγουν μπροστά στον ανταγωνισμό με την Κίνα.

Το επιχείρημα να μη χάσουμε την Τουρκία είναι η μόνιμη επωδός όλων όσοι στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες της Δύσης προκρίνουν τον κατευνασμό του Ερντογάν ως μονόδρομο.

Η διατύπωση να μη χάσουμε την Τουρκία έχει σημείο αναφοράς τη διαμάχη στις ΗΠΑ μετά τη νίκη του Μάο στην Κίνα, όταν οι Ρεπουμπλικανοί κατηγορούσαν τον Τρούμαν ότι έχασε την Κίνα.

Η Τουρκία όπως την ήξεραν οι ΗΠΑ μέχρι την άνοδο στην εξουσία του Ερντογάν και του ΑΚΡ έχει χαθεί.

Μέσα στην πολιτική θύελλα των ημερών, ίσα που ακούστηκε, θαμπός, ο ήχος μιας προειδοποιητικής βολής, ενός κώδωνος κινδύνου. Ήταν ένα άρθρο των Financial Times, που δημοσιεύθηκε την περασμένη Τρίτη, την ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας έφευγε από την ΑΔΑΕ με εκείνον τον λευκό φάκελλο, που εξελίχθηκε σε κάτι σαν το κουτί της Πανδώρας. Το άρθρο των F.T. αναγνώριζε πως η ελληνική οικονομία έχει κάνει «πελώρια πρόοδο», πως επιτυγχάνει ρυθμούς ανάπτυξης από τους ταχύτερους στην ευρωζώνη και πως «από καθαρά μακροοικονομική άποψη, η Ελλάδα έχει δικαίωμα να ελπίζει ότι θα αποκτήσει, μέσα στη χρονιά, την επενδυτική βαθμίδα». Αλλά, στην συνέχεια, προειδοποιούσε πως «η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας θα απαιτήσει κάτι περισσότερο από πρωτογενή πελονάσματα». Θα απαιτήσει, επίσης, «να δείξει η Ελλάδα ότι διαθέτει ισχυρούς θεσμούς και ανεξάρτητη δικαιοσύνη».

Με τον όρο Ολοκαύτωμα περιγράφεται ο υποκινούμενος συστηματικός διωγμός και η γενοκτονία εθνικών, θρησκευτικών, κοινωνικών και πολιτικών ομάδων κατά τη διάρκεια του Βʼ Παγκοσμίου Πολέμου από τη Ναζιστική Γερμανία και τους συνεργάτες της.

Χαρακτηριστικά της ναζιστικής ιδεολογίας ήταν το μίσος κατά των Εβραίων, της δημοκρατίας, του κομμουνισμού, αλλά και η πεποίθηση ότι το γερμανικό έθνος είναι ανώτερο από τα άλλα.

Το Άουσβιτς αποτέλεσε ένα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ναζιστικής Γερμανίας, τα ερείπια του οποίου βρίσκονται περίπου 60 χλμ. δυτικά της Κρακοβίας, κοντά στην κωμόπολη Όσβιετσιμ.

Τετάρτη προς Πέμπτη, μιάμιση μετά τα μεσάνυχτα, ξαναγυρνάω στο Κανάλι της Βουλής. Στο βήμα, ένας βουλευτής της συμπολίτευσης ξαναλέει ανόρεχτα τα πέντε «SOS» που αποστήθισε. Ο αντιπολιτευόμενος που ακολουθεί, το ίδιο ανόρεχτος, λέει τα δικά του «SOS». Απ’ όσο μού επέτρεψε η κάμερα να καταλάβω, πρέπει να τους άκουγαν δέκα – δώδεκα βαρδιούχοι συνάδελφοί τους, μοιρασμένοι, συμπολιτευόμενοι – αντιπολιτευόμενοι. Οσο ακούει κανείς όταν τον καταπίνει το κινητό του με το πλούσιο μενού: παιχνίδια, τιτιβίσματα, μηνύματα. Και πληροφόρηση της τελευταίας στιγμής για τις εξελίξεις στο Ουκρανικό και στο ερντογανικό (είναι νύχτα, βλέπετε), αλλά και στο «Σαρβάιβορ» ή στο «Μάστερ σεφ».

Όλα ξεκίνησαν από ένα «λάθος». Ήταν μέγα λάθος ότι η κυβέρνηση, προκειμένου να εμποδίσει το αίτημα του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη να μάθει αν παρακολουθήθηκε, νομοθέτησε την εσαεί απόκρυψη των επισυνδέσεων. Νομικά εφιαλτικό και μάλιστα σε ευθεία αντίθεση με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να βρει σημεία επαφής με το ΠΑΣΟΚ ώστε να προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας με αυτήν σε ρόλο πρωταγωνιστή μετά τις πρώτες εκλογές. Η Ντόρα Μπακογιάννη μόνο με το ΠΑΣΟΚ βλέπει ότι υπάρχουν περιθώρια συμπόρευσης (ρ/σ Parapolitika 90,1). Την ίδια αντίληψη έχουν κορυφαίοι υπουργοί και οι στενοί συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Θυμάστε την Παναγιωταρέα ως «αυθεντικό εκπρόσωπο» τάφου πριν από κάποια χρόνια στην Αμφίπολη; Φαίνεται πως δημιούργησε «σχολή» που έχει βγάλει κάμποσους αποφοίτους.

Γιατί τι άλλο από αμύντορες μνήμης θυμίζουν κάποιοι/ες που ενοχλήθηκαν σφόδρα με την αναδημοσίευση στην ΑΥΓΗ άρθρου σχετικού με την προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών του αείμνηστου συνταγματολόγου Σταύρου Τσακυράκη; Με την αιτιολογία ότι υπήρξε επικριτής του ΣΥΡΙΖΑ, ισχυρίζονται πως η ΑΥΓΗ διέπραξε τυμβωρυχία (!) και σκύλευση (!) σε βάρος του νεκρού αναδημοσιεύοντας επιστημονικό άρθρο του.