Tο Σάββατο 4 Φεβρουαρίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου. Η ιατρική κοινότητα τιμά τη μάχη που δίνουν οι ασθενείς προτάσσοντας το δίπτυχο «πρόληψη και θεραπεία». Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει χαρακτηρίσει τον καρκίνο ως την «επόμενη πανδημία», ενώ η νέα έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OOΣΑ) περιγράφει με μελανά χρώματα όσα αντιμετωπίζουν οι καρκινοπαθείς στην Ελλάδα.

Ο καρκίνος θεωρείται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως η αναδυόμενη «πανδημία» του 21ου αιώνα. Αποτελεί τεράστια πρόκληση για την ιατρική και τα συστήματα Υγείας, που καλούνται να ανταποκριθούν στην ανάγκη καθολικής και ισότιμης πρόσβασης όλων των ανθρώπων σε αξιόπιστες υπηρεσίες πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης, αλλά και σε όλες τις σύγχρονες διαγνωστικές και θεραπευτικές πρακτικές. Για να διασφαλιστεί αυτό με πληρότητα και χωρίς διακρίσεις, χρειάζονται δημόσιες πολιτικές για την ολιστική αντιμετώπιση του καρκίνου. Με άλλα λόγια, χρειάζονται:

Και όταν οι άνθρωποι θα μπορούν να τρέφονται με αυτά που καλλιεργούν... θα είμαστε και πάλι εκεί.

Τζον Στάινμπεκ, «Τα σταφύλια της οργής»

Οι κινητοποιήσεις των αγροτών δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά ώριμο τέκνο της οργής και της αγωνίας των γεωργών και των κτηνοτρόφων της χώρας μας. Τα αίτια είναι πολλά και τα περισσότερα είναι κοινά με αυτά που οδηγούν τους άλλους παραγωγικούς κλάδους, τους επαγγελματίες, τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών να αγανακτούν και να αγωνιούν.

O κόσμος ζητά επιτακτικά αλλαγή» επισημαίνει στην ΑΥΓΗ της Κυριακής ο τομεάρχης Εσωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Κώστας Ζαχαριάδης, τονίζοντας ότι «το αίτημα για “Δικαιοσύνη παντού” δυναμώνει καθημερινά». Παράλληλα υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. «το βράδυ των εκλογών θα είναι πρώτος με διαφορά». Αναρωτιέται δε πώς «είναι δυνατόν» μετά τις αποκαλύψεις της ΑΔΑΕ «ο πρωθυπουργός να μένει στη θέση του» και «το Υπουργικό Συμβούλιο να συνεχίζει να νομοθετεί», όταν η «αντιθεσμική» τους συμπεριφορά «βιάζει το Κράτος Δικαίου και τη Δημοκρατία».

ΕΡ.: Τις τελευταίες ημέρες υπήρξε κλιμάκωση των κινήσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ γύρω από την υπόθεση των παρακολουθήσεων. Εξετάζονται κι άλλες πρωτοβουλίες στην τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο ή μένετε στην προαναγγελία ότι όλη η υπόθεση θα διερευνηθεί σε βάθος από την «επόμενη προοδευτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία»;

Τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη θέλουν να αποτρέψουν τη μετανάστευση της βιομηχανίας τους και να προσελκύσουν νέες πράσινες επενδύσεις -γιατί, αν μεταναστεύσει το πιο ισχυρό βιομηχανικό κεφάλαιο πέραν του Ατλαντικού, θα υποβαθμιστεί η θέση τους στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, με όσα αυτό συνεπάγεται. Ωστόσο, στο ευρωπαϊκό σχέδιο αντιστάθμισης του πακέτου Μπάιντεν, φαίνεται αποδυναμωμένη η ιδέα της κοινής, πανευρωπαϊκής δράσης. Η αλληλεγγύη (ένα κρίσιμο στοιχείο που θα μπορούσε να προσδώσει μεγάλη ώθηση στην ευρωπαϊκή προσπάθεια…) υποχωρεί. Το «πρώτα η Ευρώπη» υποκαθίσταται από το «πρώτα η Γαλλία», «πρώτα η Γερμανία». Αυτή η αλλαγή κλίματος αποτυπώνεται στην άτολμη πρόταση της Κομισιόν, την περασμένη Τετάρτη.

Δυσάρεστη έκπληξη αποτέλεσε για όλους μας η ψευδής αναφορά του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη (ομιλία του στη Βουλή, 27-1-2023) στο ζήτημα έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων την περίοδο 2015-2019. Για την ακρίβεια είπε: «Η νέα μας εθνική ισχύς αποτυπώνεται και στις έρευνες για την αξιοποίηση ενεργειακών πόρων νοτιοδυτικά της Κρήτης. Αυτή η κυβέρνηση ξεκίνησε και αυτή τη διαδικασία. Τι κάνατε ακριβώς τέσσερα χρόνια εσείς στο ζήτημα της εξόρυξης υδρογονανθράκων; Τίποτα απολύτως».

Οι πολίτες της Κύπρου προσέρχονται αύριο στις κάλπες (Κυριακή 5/2) για τον α’ γύρο των προεδρικών εκλογών ύστερα από μια εξαντλητική προεκλογική εκστρατεία. Το αποτέλεσμα του α’ γύρου θα πυροδοτήσει ραγδαίες εξελίξεις. Δύο ανάμεσα στους τρεις -Αβέρωφ Νεοφύτου, Νίκος Χριστοδουλίδης, Ανδρέας Μαυρογιάννης- θα περάσουν στον β’ γύρο. Θα αναμετρηθούν στην πιο καθοριστική μάχη για την εκλογή νέου προέδρου την επόμενη Κυριακή (12/2).

Το πότε θα γίνουν οι εκλογές δεν το ξέρουμε, αλλά η προεκλογική περίοδος έχει ήδη αρχίσει από καιρό. Και κατά τα φαινόμενα θα δουν πολλά τα μάτια μας και θα ακούσουν πολλά τ’ αυτιά μας. Οπως λέγαμε παλιά, η ταινία θα χαρακτηριστεί αυστηρώς ακατάλληλη.

Οι εκλογές, ως γνωστόν, είναι η κορύφωση της δημοκρατικής διαδικασίας επειδή υποχρεώνουν τους νικητές της προηγούμενης αναμέτρησης να ζητήσουν την επικύρωση των πεπραγμένων τους και ταυτόχρονα δίνουν τη δυνατότητα στους ηττημένους να πάρουν το αίμα τους πίσω. Ο λαός αποφασίζει. Οσο για τους πολιτικούς, οι μέχρι στιγμής επιδόσεις τους δείχνουν ότι στην καλύτερη περίπτωση έχουν δύο πρόσωπα.

Αλλο «εμιγκρέ» στη Γαλλία και άλλο «γκασταρμπάιτερ» στη Γερμανία. Κι ας μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους και για τις ίδιες ανάγκες. Για τους ίδιους ανθρώπους, υπό την έννοια ότι αναφερόμαστε σε ξένους που κάποια «μαύρη μοίρα» άλλους έστειλε στον σταθμό του Μονάχου και άλλους στο λιμάνι της Μασσαλίας. Ιδιες ανάγκες, υπό την έννοια ότι τόσο στη Γαλλία όσο και στη Γερμανία αποτελεί εδώ και χρόνια κοινό μυστικό πως κάποιες δουλειές, κατά τεκμήριο τις σκληρότερες, τις κάνουν κυρίως ξένοι.

Ξεσπάθωσαν η ηγεσία και τα στελέχη της Ν.Δ. μετά την ανακοίνωση από τον Αλέξη Τσίπρα ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητά την άμεση διενέργεια εκλογών και ότι μέχρι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα απέχει από κάθε ψηφοφορία στη Βουλή, με εξαίρεση την αντιμετώπιση της προσπάθειας να επανέλθει στο προσκήνιο η εγκληματική συμμορία των νεοναζί.

Πιθανότατα κανείς στην κυβέρνηση δεν περίμενε ότι στον αμυνόμενο καλλιτεχνικό κόσμο θα φανερωθούν γνωρίσματα που απουσιάζουν στις αντιδράσεις άλλων πληττόμενων κλάδων: επιμονή και ανθεκτικότητα, ενότητα και μαζικότητα, άμεση αναγνώριση των παγίδων και απόρριψη των δώρων που προσφέρουν οι κυβερνητικοί Δαναοί.