ΑΝΑΝΕΩΣΗ στη δράση
ΤΟΛΜΗ στην πολιτική
ΕΥΘΥΝΗ για την κοινωνία και τη χώρα
Αθήνα, 30.6.2010
Αγαπητέ μου Φώτη,
Επειδή δεν θα μπορέσω να παρευρεθώ στην ομιλία σου, θα ήθελα να σου ευχηθώ καλό ξεκίνημα, είμαι κοντά σου και θα μείνω κοντά σου και σαν ιδρυτικό μέλος της «Δημοκρατικής Αριστεράς», που έρχεται την κατάλληλη στιγμή να καλύψει το πολιτικό κενό που υπάρχει.
Με πολύ συντροφική αγάπη,
Βασίλης Βασιλικός
Σε μια κατάμεστη αίθουσα με πλήρης τους εξωτερικούς διαδρόμους, με κοινό όλων των γενεών και των ηλικιών, με πάθος και παλμό, με συχνές διακοπές χειροκροτημάτων και επιδοκιμασίας προς τον ομιλητή, 1500 άτομα παρακολούθησαν την πρώτη ανοικτή εκδήλωση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στην Αθήνα. Το προεδρείο αρκέστηκε στην ανάγνωση δύο μόνο μυνημάτων. Του παρόντος Λεωνίδα Κύρκου, και του Βασίλη Βασιλικού(βλ. παρακάτω)
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΗ ΚΟΥΒΕΛΗ
...Θέλουμε μια Αριστερά ρηξικέλευθη και τολμηρή, που δεν βολεύεται στα εύκολα και γι` αυτό δεν κάνει καμιά παραχώρηση, ούτε στον αριστερότροπο λαϊκισμό, ούτε στον μυωπικό αριστερισμό, δεν θεωρεί άκριτα ως δίκαιο αίτημα την υπεράσπιση κάθε κεκτημένου και δεν χαϊδεύει συντεχνίες στο όνομα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Θέλουμε να λειτουργήσουμε ως καταλύτης για την παρουσία της Αριστεράς στην κοινωνική πραγματικότητα, μέσα από ρήξεις και συνθέσεις για την προώθηση και ικανοποίηση των αιτημάτων που αφορούν στην εποχή μας και στο μέλλον, μακριά από παρελθοντικές αγκυλώσεις και στερεότυπα προηγούμενων εποχών που δεν αντιστοιχούν στο σήμερα...
«Η δημιουργία του νέου κόμματος σημαίνει ανανέωση του αγώνα για ριζοσπαστικές λύσεις μέσα στο δημοκρατικό πλαίσιο, όχι φωνακλάδικη στήριξη των λαϊκών αγώνων, για τάχιστη δυνατή έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη. Σημαίνει νέα ορμή στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, ασυμφιλίωτη πάλη κατά των φαινομένων βίας και του αριστερίστικου εξτρεμισμού, ανοιχτόχερη υιοθέτηση της σύγχρονης ατζέντας του περιβαλλοντικού και οικολογικού κινήματος.
Δεν υποτιμώ τις μεγάλες δυσκολίες του νέου εγχειρήματος, αποβλέπω όμως στην κινητοποίηση των μεγάλων δυνατοτήτων που κρύβει μέσα του ο λαός και που εκφράστηκαν τόσο πανηγυρικά στα μεγάλα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης. Από τις δυσκολίες ας μου επιτραπεί να υπογραμμίσω την έλλειψη οικονομικών μέσων. Το κενό θα καλυφθεί με την επείγουσα συμβολή όλων. Οι έχοντες θα ανοίξουν το πουγκί τους, οι μη έχοντες θα κόψουν το τσιγάρο.
Κλείνοντας, απευθύνω έκκληση σε όλους όσοι μετέσχαν κατά στάδια στην εποποιία της ανανέωσης του ελληνικού κινήματος. Να ενωθούν μαζί μας. Αξίζει τον κόπο.
Η πατρίδα μας περνά βαριά κρίση. Έχουμε το μερτικό της ευθύνη μας. Όμως η Δημοκρατική Αριστερά πρέπει να είναι παρούσα. Πρέπει να εργαστεί σκληρά για να προσφέρει την ψύχραιμη ανάλυση και κατανόηση της νέας κατάστασης. Έτοιμη να προσφέρει την πείρα της, την έμπνευση και το πάθος της, την ενοποιητική της πνοή υπό την ηγεσία του Φώτη Κουβέλη».
Η “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ”, το νέο κόμμα της Ανανεωτικής Αριστεράς, αποτελεί μια νέα πολιτική πρόταση για τους πολίτες, τους εργαζόμενους, τους νέους, τις γυναίκες του τόπου μας. Οι ιδρυτές της θεωρούν αυτή την πρόταση επίκαιρη και αναγκαία, ιδιαίτερα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, της κατάρρευσης του πελατειακού κράτους, της έλλειψης πειστικής προοπτικής για την κοινωνία και τον τόπο.
Το σύστημα συντάξεων που ισχύει, πράγματι αναδιανέμει πόρους και δικαιώματα, αλλά στην αντίθετη κατεύθυνση από τη σωστή. Ευνοεί τους πλούσιους σε βάρος των φτωχών, τους εργαζόμενους του δημοσίου σε βάρος αυτών του ιδιωτικού τομέα, τους ελεύθερους επαγγελματίες σε βάρος των μισθωτών, εκείνους που πλησιάζουν στη συνταξιοδότηση σε βάρος των νέων ασφαλισμένων – και, κυρίως, ευνοεί τη σημερινή γενιά φορτώνοντας δυσβάστακτα βάρη στις επόμενες.
Χθες ίσως ήταν νωρίς, αύριο θα είναι σίγουρα αργά. Σήμερα λοιπόν είναι η ιστορική στιγμή. Η ιδρυτική πράξη συγκρότησης του νέου φορέα της Δημοκρατικής Αριστεράς (Δ.Α), την Κυριακή, 27/6/10, είναι πριν απ` όλα μια πράξη προσωπικής και συλλογικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης ενέχοντας ταυτοχρόνως ως στοιχεία τη συνέχεια, τη ρήξη και τη διεύρυνση.
Συνέχεια, γιατί η αντίληψη για ένα πολιτικό υποκείμενο που θα υπερβαίνει την παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία και το δογματικό κομμουνισμό είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ, καθώς, εξαιτίας της πολύπλευρης κρίσης, φαίνεται πιο ξεκάθαρα από προηγούμενες δεκαετίες...
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ καλεί τους εργαζόμενους να στηρίξουν μαζικά αύριο Τρίτη 29 Ιουνίου την Πανελλαδική Απεργία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και τη συγκέντρωση στο Πεδίο του ΄Αρεως.
Είναι προφανές ότι, με αφορμή την οικονομική κρίση και τις δεσμεύσεις της χώρας μας προς το ΔΝΤ, η κυβέρνηση επιχειρεί να προωθήσει ένα σύνολο αλλαγών στο ασφαλιστικό και στις εργασιακές σχέσεις που πλήττουν την κοινωνική συνοχή και τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.
Στο ασφαλιστικό, απαιτούνται γενναίες τομές και μεταρρυθμίσεις που να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητά του για τις σημερινές και μελλοντικές γενιές. Οι προωθούμενες όμως αλλαγές κινούνται σε αρνητική κατεύθυνση και δεν συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Διαμορφώνουν ανισότητες και υπονομεύουν το ασφαλιστικό δικαίωμα σε πολλές κατηγορίες πολιτών.
Ακόμα πιο αρνητικές είναι οι επιλογές που γίνονται για τις εργασιακές σχέσεις οι οποίες εντείνουν την εργασιακή ανασφάλεια και αποδιαρθρώνουν την κοινωνία.
«Αν δεν προσέξουμε, η ανυπομονησία θα γίνει οργή και η οργή θα εξελιχθεί σε βία. Γύρω μου βλέπω μόνο κουρασμένους και θυμωμένους ανθρώπους».
Ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Ντομινίκ ντε Βιλπέν περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στη γαλλική κοινωνία.Τα ίδια θα μπορούσαν να πουν για τις χώρες τους όλοι οι πολιτικοί, τουλάχιστον αυτοί που έχουν μια στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα. Ο φόβος των πολιτικών ελίτ είναι μήπως η απελπισία των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων μετεξελιχθεί σε θυμό, συμπαρασύροντας τους πάντες και τα πάντα
Το νέο κόμμα θα πρέπει να είναι σύγχρονο, ανοιχτό και πολυσυλλεκτικό. Ένα κόμμα με λόγο ύπαρξης, χρήσιμο στην κοινωνία, ένα κόμμα της υπεύθυνης αριστεράς που επιδιώκει προγραμματικές συγκλίσεις, καλλιεργεί το διάλογο με την κοινωνία, ένα κόμμα που παρεμβαίνει γόνιμα και εποικοδομητικά στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Το νέο κόμμα πρέπει να απευθύνεται, όπως όλα τα σύγχρονα σοβαρά κόμματα παγκοσμίως, σε ολόκληρη την κοινωνία, στο 100% της κοινωνίας. Από την άκρα αριστερά ως την άκρα δεξιά. Και ακριβώς εδώ πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν πρέπει να αυτοπεριοριστούμε.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ άνοιξε τις πύλες της κολάσεως με την απόφασή του να κλιμακώσει τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή ξεκινώντας μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον του Ιράν. Στόχος του ομολογημένος να βάλει τέλος στο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας που θεωρεί ως υπαρξιακό κίνδυνο για το Ισραήλ. Ανομολόγητος στόχος, που προκύπτει όμως σαφώς από τις ενέργειές του κ. Νετανιάχου, είναι η κυριαρχία του Ισραήλ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Με την προϋπόθεση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίζουν να το στηρίζουν. Με άλλα λόγια, κάτι σαν περιφερειακή κυριαρχία με πληρεξούσιο από την παγκόσμια υπερδύναμη.
Είναι τόσο εξόφθαλμα και τόσο εξοργιστικά όσα έχουν έρθει τον τελευταίο καιρό στην επιφάνεια με το σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων των αγροτών, που κανονικά το θέμα θα έπρεπε να είναι της αποκλειστικής αρμοδιότητας των συντακτών του αστυνομικού δελτίου. Οι Κρητικοί αγρότες (ή «αγρότες»), που δηλώνουν ως βοσκοτόπια σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα, ακόμη και στη Μακεδονία ή στη Θράκη, και επιδοτούνται πλουσιοπάροχα για αυτό, με χρήματα του Ευρωπαίου φορολογούμενου, είναι η βιτρίνα της χειρότερης Ελλάδας – το ίδιο φυσικά και οι συνάδελφοί τους από τις άλλες περιφέρειες.
...Τι εισπράττει η κοινωνία όταν ακούει ότι εγκαλείται κάποιος για «εσχάτη προδοσία»; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον πρωθυπουργό της χώρας. Μοιραία οι συνειρμοί παραπέμπουν ιστορικά π.χ. στην καταδίκη των Έξι για την Μικρασιατική Καταστροφή, και για τους νεότερους, που απλώς «κάτι έχουν ακούσει», σε υπέρτατο έγκλημα εναντίον της χώρας από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της.
Με τέσσερις προτάσεις για τη σύσταση Προανακριτικής, δύο από τις οποίες ζητούν την παραπομπή (και) του Πρωθυπουργού για κακουργήματα, η σκιά της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών πέφτει ξανά πάνω από το κοινοβούλιο - πιο βαριά από όσο περίμενε η κυβέρνηση.
Η πρωτοβουλία της Μαρίας Καρυστιανού να κατατεθεί πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής από συγγενείς θυμάτων των Τεμπών αλλάζει την ατμόσφαιρα στη δημόσια σφαίρα και πυροδοτεί, ενδεχομένως, πολιτικές διεργασίες.
...Σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ, σήμερα αναμένουμε την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία θα επιβεβαιώνεται ότι το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο δεν επιτρέπει καμία παράταση στην υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης. Δεν αποτελεί αυτό κεραυνό εν αιθρία. Ήταν ήδη σαφές ότι παράταση της ζωής του Ταμείου Ανάκαμψης απαιτεί τροποποίηση – με ομοφωνία – του σχετικού κανονισμού της ΕΕ.
...Όσο η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κλείνει τα μάτια σε μια κατάσταση που προσβάλλει τον ελληνικό αθλητισμό και τον διασύρει διεθνώς, το αλαλούμ θα συνεχιστεί εντός και εκτός των γηπέδων. Για ποια νομιμότητα θα μπορούν να μιλάνε στο μέλλον ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη από τη στιγμή που ανέχθηκαν την ατιμωτική - και ατιμώρητη - προσβολή της στοιχειώδους νομιμότητας στο κατ’ ευφημισμό «Στάδιο Ειρήνης και φιλίας»;
Έχουμε πρόβλημα με τους μετανάστες: Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι δεν έχει μετανάστες, με συνέπεια οι ελλείψεις στην αγορά εργασίας να ξεπερνούν τις 200.000. Ο μεταναστευτικός πληθυσμός στην Ελλάδα έχει μειωθεί δραστικά τα τελευταία δέκα χρόνια. Για παράδειγμα, η πιο καλά ενσωματωμένη ομάδα στην ελληνική κοινωνία, αυτή των Αλβανών μεταναστών, μειώθηκαν από 700.000 σε 350.000 και οι μετανάστες από τις Φιλιππίνες μειώθηκαν από 40.000 σε 15.000.
Αλλάζουν οι καιροί; Αλλάζουν. Αυτό που χθες αποδοκίμαζες, συκοφαντούσες και πολεμούσες με πάθος, αύριο για διάφορους λόγους, είτε γιατί ανατράπηκαν οι συσχετισμοί και σε υποχρεώνουν να προσαρμοστείς, είτε γιατί τα συμφέροντά σου σε οδηγούν σε μεταβολή θέσης, το στηρίζεις, το καθαγιάζεις και το υπηρετείς με το ίδιο πάθος που το πολεμούσες στην προηγούμενη φάση.
Η ιστορία είναι αληθινή, μας έρχεται από την Σουηδία και την διηγήθηκε, σε δύσκολους καιρούς, ο πρωταγωνιστής της σε Έλληνες συνομιλητές του. Από τους οποίους την άκουσα πρόσφατα κι εγώ.
Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, λοιπόν, κάλεσε κάποτε στο γραφείο του τον διευθύνοντα σύμβουλο της Trafikverket- που είναι ο δημόσιος Σουηδικός Οργανισμός Συγκοινωνιών, αρμόδιος για τις υποδομές των σιδηροδρομικών, αεροπορικών, θαλάσσιων και οδικών μεταφορών στη χώρα. Με σκανδιναβική ευγένεια και διακριτικότητα, προφανώς, εξέφρασε την επιθυμία να δημιουργηθεί μια σιδηροδρομική σύνδεση με κάποιον προορισμό της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Oι νέοι στρέφονται προς την Ακροδεξιά. Ακόμη κι αν δεν ψηφίζουν σήμερα ακροδεξιά κόμματα, σκέφτονται πολύ σοβαρά να το κάνουν. Ενας από τους βασικούς λόγους αυτής της μετατόπισης είναι η μετανάστευση. Τα κυβερνώντα κόμματα το βλέπουν και, για να προσελκύσουν τους νέους, λαμβάνουν μέτρα κατά της μετανάστευσης.
Τα μεγέθη και οι συμμετρίες έχουν αλλάξει στην περιοχή μας. Δεν είναι λόγος να μας καταλάβει κανενός είδους ηττοπάθεια, ίσως λίγος θυμός, που όμως πρέπει να μετατραπεί σε θέληση να αλλάξουμε τα πράγματα. Ας πάρουμε μία απλή στατιστική. Το 2000 η Τουρκία είχε κάτι παραπάνω από το διπλάσιο ΑΕΠ από την Ελλάδα. Σήμερα το ΑΕΠ της είναι πενταπλάσιο.
Δύο τινά, αλληλοαποκλειόμενα, σημαίνει η «βόλτα» πολιτικών από υπουργείο σε υπουργείο. Ή ότι τα πηγαίνουν τόσο καλά που ο πρωθυπουργός κρίνει ότι οφείλει να εκμεταλλευθεί την αξιοσύνη τους και σε άλλους τομείς. Ή ότι τα πηγαίνουν τόσο άσχημα που κρίνεται αναγκαία η μετακίνησή τους.