Απόψεις
Χωρίς επιδόματα
Νίκος Φιλιππίδης, 2024-03-13
Επειδή πολλοί αναρωτιούνται τι άλλαξε ξαφνικά φέτος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, όπου παραμονές του Πάσχα δινόταν ένα μικρό επίδομα σε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, η εξήγηση είναι εξαιρετικά απλή. Εκείνες τις χρονιές η οικονομία εμφάνιζε υπεραπόδοση, πήγαινε δηλαδή καλύτερα του αναμενομένου, αντίθετα φέτος αυτό δεν συμβαίνει. Σε απλά ελληνικά τότε είχαμε και μας περίσσευαν. Τώρα περίσσευμα δεν φαίνεται να υπάρχει. Αν προκύψει θα το ξαναδεί, όπως είπε ο Πρωθυπουργός, η κυβέρνηση παραμονές των Χριστουγέννων.
Τέλος στα πράσινα άλλοθι!
Μιχάλης Τρεμόπουλος, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2024-03-26
Μάταια προσπαθούν να ανεβάσουν το πολιτικό θερμόμετρο, αποσπώντας την προσοχή των πολιτών. Η μόνη θερμοκρασία που κινείται ψηλά είναι αυτή που οφείλεται στην κλιματική κρίση. Μπήκαμε και τυπικά στην άνοιξη, αφήνοντας πίσω έναν ανεπαίσθητο χειμώνα, τον πιο θερμό στα χρονικά για την Ελλάδα, έναν από τους 6 θερμότερους χειμώνες όλων των εποχών, που «συνέπεσαν» όλοι την τελευταία δεκαετία.
Η κλιματική κρίση, για την οποία προειδοποιούμε -οικολόγοι και επιστήμονες- εδώ και δεκαετίες, θα συνεχίσει να επιδεινώνεται, αν δεν μπει φρένο στην εξόρυξη και χρήση των ορυκτών καυσίμων.
Κουράστηκαν να λιβανίζουν
Τάσος Παππάς, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2024-03-26
Οταν τα μέσα ενημέρωσης όλων των κατηγοριών είναι ιμάντες μεταβίβασης της κυβερνητικής άποψης στους πολίτες, όλα είναι μια χαρά. Καλώς καμωμένα. Η κυβέρνηση, επειδή δεν είναι αχάριστη, ανταποδίδει. Βοηθάει με κρατική διαφήμιση, με χορηγίες, με τις λίστες και με ό,τι άλλο θα σκαρφιστεί προκειμένου να έχει υπό τον έλεγχό της το σύστημα ενημέρωσης και να το καθοδηγεί στην επιχείρηση χειραγώγησης του πλήθους.
Ταυτοχρόνως κάνει τη ζωή δύσκολη στους άλλους, τους απείθαρχους, τους φωνακλάδες, δηλαδή σε κείνους που δεν βολεύονται με τις επίσημες ανακοινώσεις, που ψάχνουν πίσω από τη βιτρίνα και κάτω από τις γραμμές, που υπηρετούν την ερευνητική δημοσιογραφία κάτω από αντίξοες συνθήκες και με τη δαμόκλειο σπάθη των εξοντωτικών αγωγών να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους.
Χωρίς ντροπή
Δημήτρης Ρηγόπουλος, Η Καθημερινή της Κυριακής, 2024-03-23
Υπάρχουν τρία έργα που είναι συνώνυμα μιας σχεδόν ξεδιάντροπης αδιαφορίας του ελληνικού κράτους για τους κατοίκους της πρωτεύουσάς του: το πρώτο είναι η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου του Φαληρικού Ορμου, το δεύτερο η κατασκευή ενός σύγχρονου τερματικού σταθμού ΚΤΕΛ στον Ελαιώνα και το τρίτο η αναβάθμιση του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της χώρας, του περίφημου «σταθμού Λαρίσης»· θα αρκούσε η επίσκεψη οποιουδήποτε Ελληνα πρωθυπουργού τα τελευταία 40 χρόνια στη σιδηροδρομική «βιτρίνα» της Αθήνας για να κοκκινίσει από ντροπή. Ή, για να σκεφτεί ότι τα Τέμπη ήταν απλά θέμα χρόνου. Οταν μια πρωτεύουσα χώρας που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης από το 1981 συμβιβάζεται με αυτήν την εικόνα του κεντρικού της σταθμού όλα είναι πιθανά. Ακόμα και τα πλέον απίθανα.
Μερικές σκέψεις για τον «νέο κύκλο» του ΣΥΡΙΖΑ
Θανάσης Καρτερός, Η Αυγή, 2024-03-17
Για να πούμε την αλήθεια, δεν είναι εύκολο να συνηθίσει κανείς, ιδιαίτερα «παραδοσιακός» αριστερός, όση καλή θέληση κι αν υποθέτει ότι έχει, τον βομβαρδισμό από φωτογραφίες, βίντεο, αναρτήσεις, δηλώσεις, συνεντεύξεις, εμφανίσεις του Στέφανου Κασσελάκη. Στον νέο κύκλο του ΣΥΡΙΖΑ, που ο πρόεδρός του ήδη χαράζει, δεσπόζουν το TikTok, το Facebook, το Χ, το Instagram, τα σόσιαλ. Και πρωταγωνιστούν μαζί με τον ίδιο στις όντως πυκνές πολιτικές περιοδείες του ο σύζυγός του, ο σκύλος τους, το νέο τους σπίτι στο Κολωνάκι, τα σχέδιά τους για δημιουργία οικογένειας, το αρχοντικό στις Σπέτσες και λοιπά.
Πανηγυρίζοντας επί των ερειπίων του ΕΣΥ
Παντελής Μπουκάλας, Η Καθημερινή, 2024-03-17
Σημείο πρώτο: Με τις λέξεις μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε: το καλό και το κακό, το όμορφο και το κακάσχημο, το τίμιο και το άθλιο. Ή σχεδόν οτιδήποτε, γιατί δεν είμαστε ακόμα θεοί ώστε να λέμε «ζωή» και να γίνεται ζωή, να λέμε «κόσμος» και να γίνεται κόσμος· αυτό ούτε η ποίηση με την περίφημη μαγική γλώσσα της δεν το κατορθώνει. Βεβαίως, λέμε «θάνατος» και συντελείται ο θάνατος: των εθνικών εχθρών, των ιδεολογικών και κοινωνικών αντιπάλων, των ανταγωνιστών στα έργα και τις νύχτες της παρανομίας, κάποτε των αντεραστών, κ.ο.κ.
Τι συμβαίνει με την οικονομία της Ευρώπης;
KReport, 2024-03-06
Πριν από 18 μήνες, σχεδόν όλοι οι αναλυτές προέβλεπαν ότι ο συνδυασμός πανδημίας, ανεξέλεγκτου πληθωρισμού και ενεργειακής κρίσης θα βύθιζε Ευρώπη και Αμερική σε ύφεση.
Κατά τη διάρκεια του 2023, η ευρωπαϊκή οικονομία σημείωσε σχεδόν μηδενική ανάπτυξη. Εμβληματικές ευρωπαϊκές εταιρείες (Volkswagen, Nokia, UBS) ανακοίνωσαν δεκάδες χιλιάδες απολύσεις. Εξαγριωμένοι αγρότες αποκλείουν δρόμους και εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανοί εργαζόμενοι απεργούν. Τα ποσοστά αποδοχής ορισμένων Ευρωπαίων ηγετών κρατών κάνουν τον Τζο Μπάιντεν να μοιάζει με τον JFK. Και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις καταγράφουν ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων σε ολόκληρη την ήπειρο, με το «κόστος ζωής» να αναφέρεται ως το κορυφαίο πρόβλημα.
Ελληνικό παράδοξο
Γιώργος Καπόπουλος, Εποχή, 2024-03-03
Από την ένταξη της χώρας μας στο ΝΑΤΟ μαζί με την Τουρκία στις αρχές του 1952 μέχρι και σήμερα, υπάρχει μια διάσταση ανάμεσα στην επίσημη ρητορική και την πραγματικότητα που προσδιορίζουν το δόγμα ασφαλείας της Αθήνας.
Στην πρώτη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, με την ταυτόχρονη ένταξη Ελλάδας και Τουρκίας, δεν υπήρχε στα Βαλκάνια η αντιπαράθεση των δύο μπλοκ που εκτυλισσόταν στα σύνορα των δύο γερμανικών κρατών.
Η Γιουγκοσλαβία είχε έλθει σε ρήξη με τον Στάλιν το 1948, με συνέπεια τη γεωγραφική απομόνωση της Αλβανίας, ενώ στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία δεν υπήρχαν σοβιετικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Αλ. Τσίπρας: Θυμωμένος; Απογοητευμένος; Ανακουφισμένος;
Τάσος Παππάς, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2024-03-02
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για ιστορικές φράσεις που περιλαμβάνουν τη λέξη σιωπή, έπεσα πάνω στις γνωστές «η σιωπή είναι χρυσός», «η σιωπή είναι συνενοχή» και σε πολλές άλλες, μερικές εμβληματικών στοχαστών. Δεν ξέρω αν τις έχουν πει ή τους αποδίδονται.
Δεν ξέρω επίσης για ποιο λόγο και υπό ποιες συνθήκες τις είπαν. Διαλέγω κάποιες: «Η σιωπή ενίοτε ισοδυναμεί με ψέμα» (Μιγκέλ ντε Ουναμούνο). «Ή πρέπει να σιωπήσεις ή να πεις κάτι καλύτερο από τη σιωπή» (Πυθαγόρας). «Η σιωπή είναι ένας πιστός φίλος που ποτέ δεν θα σε προδώσει» (Κομφούκιος). «Καλύτερα να αποκαλύψεις την εξυπνάδα σου σιωπηλά, παρά μιλώντας» (Αρθουρ Σοπενχάουερ).
Πυρηνική απειλή στη Θράκη!
Μιχάλης Τρεμόπουλος, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2024-03-02
Στην κατασκευή ενός τρίτου πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στην Ανατολική Θράκη προχωρά η Τουρκία, μετά την ολοκλήρωση του πυρηνικού στο Ακούγιου, απέναντι από την Κύπρο, και τη δρομολόγηση ακόμη ενός σταθμού στη Σινώπη της Μαύρης Θάλασσας.
Πρόκειται για την περιοχή του ακρωτηρίου της Igneada στην Ανατολική Θράκη, στην επαρχία Kirklareli (40 Εκκλησιών), 5 χιλιόμετρα νότια του ποταμού Mutludere (Ρέζοβο ή Ρήσος), που αποτελεί τα σύνορα με τη Βουλγαρία και σε κοντινή απόσταση από την Ελλάδα. Εκεί είναι η αρχαία ελληνική πόλη Θυνιάς, όπου κατοικούσαν ελληνικοί πληθυσμοί ώς τις αρχές του 20ού αιώνα (Νιάδα), δίπλα σε έναν σημαντικό θαλάσσιο διάδρομο, που διέθετε λιμάνι, απ’ όπου μεταφέρονταν εμπορεύματα από την ενδοχώρα προς την Κωνσταντινούπολη.
Καίγοντας εμπιστοσύνη
Παύλος Τσίμας, Τα Νέα, 2024-03-02
Την πρώτη φορά που μια δημοσκόπηση έθεσε το ερώτημα «πόση εμπιστοσύνη έχετε στα μέσα ενημέρωσης;», τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Το 70% δήλωνε πως έχει εμπιστοσύνη στην πληρότητα, την ακρίβεια και την αμεροληψία με την οποία τα ΜΜΕ μεταδίδουν τις ειδήσεις. Ένα 25% είχε επιφυλάξεις. Και μόνον ένα 5% απαντούσε «καμία εμπιστοσύνη». Ήταν 1973. Η δημοσκόπηση είχε γίνει στις ΗΠΑ, από την εταιρία Gallup. Η οποία επαναλαμβάνει, πενήντα χρόνια τώρα, την ίδια ερώτηση κάθε χρόνο σχεδόν. Στην τελευταία μέτρηση, όμως, η εικόνα έχει μεταβληθεί δραματικά. Η εμπιστοσύνη στα ΜΜΕ βρίσκεται στο ιστορικά χαμηλότερο επίπεδό της και περιορίζεται στο 32% (από 70%!), με ένα 29% να απαντά «όχι πολύ» και ένα εκκωφαντικό 39% να απαντά «καθόλου».
Σόσιαλ μίντια και φενάκες εν αφθονία
Παντελής Μπουκάλας, Η Καθημερινή, 2024-02-20
Από τον πλατωνικό «Φαίδρο» διδαχτήκαμε να είμαστε επιφυλακτικοί ακόμα και απέναντι στα θαυμαστά, τα εκθαμβωτικώς καινοτομούντα. Εκεί, διά στόματος του Σωκράτη, που αφηγείται έναν αιγυπτιακό μύθο, ελέγχεται η γραφή. Ο εφευρέτης της, ο θεός Θευθ, την υμνεί σαν φάρμακο της μνήμης. Ο βασιλιάς Θαμούν όμως (πιθανόν ο θεός Αμμων) την υποβιβάζει σε απλό γιατρικό της υπόμνησης και προειδοποιεί ότι ένα κείμενο, χωρίς την προστασία του πατέρα του, κινδυνεύει να παρερμηνευτεί.