Δημήτρης Χατζησωκράτης, Συνέντευξη στο ΣΩTHPH ΛETΣIO, Η Θεσσαλία, Δημοσιευμένο: 2003-11-02
Δημήτρης Χατζησωκράτης
- Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται σήμερα ο Συνασπισμός, ίσως το κρισιμότερο στην έως τώρα ιστορική του πορεία. Συμμερίζεστε την εκτίμηση ότι ο Συνασπισμός κινδυνεύει να χάσει τα αρχικά χαρακτηριστικά του, να χάσει το ρόλο που επιτελεί στο χώρο των ανανεωτικών ιδεών της Aριστεράς;
Ο χειρισμός του θέματος που προέκυψε με τη δήλωση της Μαρίας Δαμανάκη ότι, για πολιτικούς λόγους, δεν θα είναι υποψήφια στις επόμενες εκλογές, αδικεί την πολιτική κουλτούρα του χώρου και τον ίδιο το Συνασπισμό.
Η υπόθεση του Οδυσσέα Τσενάϋ και ο σάλος που έχει ξεσηκώσει αποτελεί μια ακόμη χαρακτηριστική περίπτωση του πόσο στη δημόσια συζήτηση γινόμαστε ένας ...απέραντος κυκεώνας προσπαθώντας να χωνέψουμε και να συνταιριάξουμε. πραγματικότητες και καταστάσεις που δεν γίνεται να είναι μεταξύ τους συμβατές.
Η έκρηξη του μεταναστευτικού κύματος τη τελευταία 10ετία στην Ελλάδα έχει φέρει σημαντικότατες αλλαγές στη ζωή μας. Η ραγδαία μετατροπή σε πολυφυλετική πολυπολιτισμική κοινωνία μαζί με την ανεργία και την περιθωριοποίηση στρωμάτων έχει συνεπιφέρει και την άνοδο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Ως κοινωνία στο μακρο-επίπεδο αλλά και στο μικρο-επίπεδο στη γειτονιά, στερούμε δικαιώματα αυταπόδεικτα στους οικονομικούς μετανάστες.
Πιστεύω ότι γνωριζόμαστε. Μας συνδέει μια μακριά φιλία, που χάνεται πολλά χρόνια πίσω. Από τότε που πρωτοεκδόθηκες. Έτσι μπορώ άνετα να σου γράψω και να σου εκφράσω -ακριβώς με το θάρρος της παλιάς φιλίας- τη ριζική μου διαφωνία με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε το θέμα της Μαρίας Δαμανάκη από την ηγεσία του Συνασπισμού, αλλά επίσης και από τον τρόπο που παρουσιάστηκε από σένα.
Έτσι, η Μαρία Δαμανάκη στην πρώτη της επιστολή διευκρίνιζε τη μη συμμετοχή της στο ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού στις επόμενες εκλογές αλλά ταυτόχρονα και την μη αποχώρηση από τον Συνασπισμό, η ηγεσία του Συνασπισμού φρόντιζε -άκουσον, άκουσον να διαρρεύσει -κατά τη γνώμη μου ό,τι πιο ανέντιμο- πως στη σύσκεψη της Γραμματείας και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας θα ζητούσε από τη Μαρία την άμεση παραίτησή της από τη θέση της στη Βουλή. Και αυτά από την ηγεσία και τη δημοσίευση της διαρροής σε όλον τον Τύπο. Αλλά και από σένα "Αυγή"; Και εσύ στο παιχνίδι των διαρροών;
Καταλήξαμε να υιοθετούμε και τις απαράδεκτες παλαιοκομματικές μεθόδους, με τις οποίες υποτίθεται ότι εμείς δεν έχουμε σχέση;
Τριάντα χρόνια θητείας στην ανανεωτική αριστερά κι εσύ κι εμείς, δεν μας δίδαξαν τίποτα; Είναι δυνατόν αυτός ο χώρος της ανανεωτικής αριστεράς, που αν μη τι άλλο έδωσε μαθήματα ήθους -ανοχής και διαλόγου- μαθήματα που με καθυστέρηση τριάντα χρόνων κατάφερε εν μέρει να τα εφαρμόσει ακόμη και το ΠΑΣΟΚ και έτσι δεν ζήτησε την παραίτηση του Λαλιώτη, του Μπένου και του Παπαδόπουλου, όταν δήλωσαν ότι δεν θα είναι υποψήφιοι να προγράφει μέλη του που έδωσαν τη ζωή τους για τις ιδέες αυτής της αριστεράς; Είναι δυνατόν να χρησιμοποιούμε εκφράσεις που γράφτηκαν σε εσένα στις 10.10.03 και που είπε μέλος της Πολιτικής Γραμματείας: "προφάσεις εν αμαρτίαις όλα όσα λέει η κυρία Δαμανάκη", ή όπως γράφουν τα "Νέα" πάλι σε δηλώσεις "Η Μαρία δεν περίμενε ότι είμαστε τόσο αποφασισμένοι νόμιζε ότι θα την φοβηθούμε κι έπεσε έξω. Έτσι συνεχίζουμε ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ την πορεία μας";
Είναι δυνατόν να μην μας θυμίζουν όλα αυτά ξεπερασμένες για μας εποχές, τότε που κάθε διαφωνία σήμαινε διαγραφή και πολιτική καταδίκη και μερικές φορές και βιολογική καταδίκη -αλλά ταυτόχρονα και "δυνάμωμα" του κόμματος από το ξεκαθάρισμα των εχθρών του; Είναι δυνατόν να μην διερωτηθούμε πού οδηγείται αυτός ο χώρος - και όχι μόνον πού οδηγείται από πλευράς εισόδου ή μη στη Βουλή στις επόμενες εκλογές, αλλά από πλευράς ουσίας, ιδεών και ήθους. Γιατί τελικά δεν είναι αυτοσκοπός η με οποιοδήποτε τρόπο είσοδός μας στη Βουλή ανεξάρτητα από τη μέθοδο που επιλέγει η ηγεσία του Συνασπισμού.
Είναι δυνατόν να καθιερώσουμε τον όρο "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα" Εάν αυτός ο χώρος χάσει τα κύρια χαρακτηριστικά του και μετατραπεί σε κάποιον ίδιο ή περίπου ίδιο από τα υπάρχοντα κόμματα, τότε δεν καταλαβαίνω τον λόγο ύπαρξής του. Αν θέλαμε να υπηρετήσουμε αυτά τα άλλα κόμματα θα το κάναμε πριν και δεν θα περιμέναμε να μας τα υποδείξουν σήμερα κάποιοι που ανακάλυψαν την ανανεωτική αριστερά με καθυστέρηση σχεδόν τριάντα χρόνων.
Ανεξάρτητα λοιπόν από τα αποτελέσματα των εκλογών, αλλά και ανεξάρτητα από την απόφαση της Μαρίας Δαμανάκη, πιστεύω ότι η στάση της ηγεσίας του Συνασπισμού πλήγωσε το ήθος και την ιστορία μας.
Φιλικά Παναγιώτης Ξυθάλης
ΥΓ.1: Όπως διαπιστώνεις, στο γράμμα μου δεν αναφέρομαι εάν συμφωνώ ή διαφωνώ με τις αποφάσεις της ηγεσίας του Συνασπισμού στα θέματα των συνεργασιών. Ξέρω ότι είναι σημαντικές και θα σηματοδοτήσουν την παραπέρα πορεία αλλά και την ύπαρξη του χώρου της ανανεωτικής αριστεράς. Αυτά θα τα πούμε αργότερα. Μετά τις εκλογές.
ΥΓ.2: Με την ευκαιρία θυμάμαι ότι και ο σημερινός πρόεδρος του κόμματός μας πριν από τις εκλογές του 1993 δήλωνε στις εφημερίδες μέχρι και πριν δύο μήνες από τις εκλογές ότι δεν θα ήταν υποψήφιος - τότε κανείς δεν σκέφτηκε ή εν πάσει περιπτώσει και αν σκέφτηκε δεν "διέρρευσε", αυτό που τώρα έγινε με αποτέλεσμα την αποχώρηση της Μαρίας από τον Συνασπισμό. Δεν μας βοήθησε το τότε παράδειγμα να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα; Μας έκανε κακό ή καλό η τότε στάση μας;
....Κάπου μια "ένδον φωνή" μου λέει ότι, κατά κάποιο τρόπο, πρέπει να διατυπώσω κι εγώ τη γνώμη μου τις "τελευταίες εξελίξεις στον Συνασπισμό" - διάβαζε την απόφαση της Μαρίας Δαμανάκη να αποχωρήσει από τον Συνασπισμό.
Βρίσκονται σίγουρα εκτός πραγματικότητας όσοι (εξ ημών) επιχαίρουν με τις τελευταίες εξελίξεις στον ΣΥΝ. Με την αποχώρηση της Μαρίας Δαμανάκη. Βλέπουν τα πράγματα από μια εντελώς δική τους, "κλειστή" οπτική. Μίζερη, κοντόφθαλμη και σίγουρα μικρόψυχη οπτική.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι εδώ και καιρό ο ΣΥΝ δεν διανύει την ευτυχέστερη, ή αν θέλετε, την πιο αποδοτική πολιτικά περίοδο της ιστορίας του. Και είναι επίσης αυτονόητο ότι η αποχώρηση της Μ. Δαμανάκη αποτελεί ένα επιπλέον τραύμα που θα αφήσει σίγουρα τα σημάδια του σ’ ένα πολιτικό οργανισμό που αντιμετωπίζει ήδη πολλά προβλήματα.
Ευθύς εξαρχής θέλω να καταστήσω σαφές ότι θα επιθυμούσα η Μαρία Δαμανάκη να παρέμενε μαζί μας στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ για να δώσουμε τη μάχη από κοινού ενάντια στην μετατόπιση του ΣΥΝ σε μετακομμουνιστικό ριζοσπαστικό πολιτικό σχηματισμό στο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Η κυβέρνηση διαμορφώνει ένα συνολικό και σύνθετο πρόγραμμα... αντιοικολογικής δράσης, μακράς διάρκειας και εμβέλειας. Δεν χρειάζεται να το παρουσιάσω αναλυτικά, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ανατρέξουν στο κείμενο της "Γκρίνπις", όπου υπάρχει συστηματική, κατά τομέα, παρουσίαση των πράξεων και παραλείψεων που στοιχειοθετεί την αρχική διαπίστωση. Από τη νιοστή τελευταία νομιμοποίηση αυθαιρέτων μέχρι τον αποχαρακτηρισμό δασών και περνώντας από την ευνοϊκή μεταχείριση του ΙΧ ο κατάλογος περιλαμβάνει και επιλογές και ασάφειες ως προς τα απορρίμματα και τη διάθεσή τους, τις διακηρύξεις περί ενίσχυσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας χωρίς κίνητρα ή με κατάργηση των υπαρχόντων κ.λπ κ.λπ.
Για τον εξαναγκασμό σε παραίτηση της Μ. Δαμανάκη, 9 Οκτωβρίου 20003
Θόδωρος Μαργαρίτης
Μιλώντας στον Ρ/Σ 9.84, το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ , επισήμανε:
"Τα φαινόμενα πιέσεων για παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα συνιστούν ακραίο στοιχείο κομματικού αυταρχισμού. Η ηγεσία του κόμματος οφείλει, έστω και την ύστατη ώρα, να πάρει πρωτοβουλίες για την ενότητα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ".
Δημήτρης Χατζησωκράτης
Μιλώντας στον Ρ/Σ Alfa News ο Συντονιστής της Ανανεωτικής Συσπείρωσης του ΣΥΝ , υπογράμμισε:
"Δεν αρκεί να μιλάς για την ενότητα, την συσπείρωση, την ανοχή, πρέπει να είσαι και ενωτικός και συσπειρωτικός και ανεκτικός. Και αυτά τα αναγκαία προσόντα για την ανανεωτική αριστερά, είναι "είδος εν ανεπαρκεία" στην ηγετική ομάδα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Η ηγετική ομάδα έχει ακέραιη την ευθύνη για τον εξαναγκασμό σε παραίτηση από τη Βουλή της Μαρίας Δαμανάκη και για τις επιπτώσεις αυτής της πράξης στην δυναμική και το μέλλον του ΣΥΝ".
Για τις εξελίξεις στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, 10 Οκτωβρίου 2003
Δημήτρης Χατζησωκράτης
Μιλώντας στον Ρ/Σ Sky, ο Συντονιστής της Ανανεωτικής Συσπείρωσης του ΣΥΝ , επισήμανε:
"Θα επιθυμούσα η Μαρία Δαμανάκη να παρέμενε μαζί μας στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ για να δώσουμε από κοινού τη μάχη ενάντια στη μετατόπιση του κόμματος από τον σύγχρονο, ευρωπαϊστικό, μεταρρυθμιστικό και οικολογικό του χαρακτήρα. Η απόφασή της είναι -προφανώς- σεβαστή.
Σήμερα που η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική με το μείγμα συντηρητικών κατευθύνσεων και λαϊκίστικης δημαγωγίας θα διευκόλυνε την προγραμματική αντιπολίτευση του ΣΥΝ και την δυνατότητα να απευθυνθεί στον υπαρκτότατο και ευρύτατο χώρο των πολιτών που "γεωγραφικά" βρίσκονται μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, δυστυχώς η ηγετική του ομάδα ,τον οδηγεί στον αυτοπεριορισμό του αποκλειστικά στον, δραματικά μικρότερο, χώρο μεταξύ ΣΥΝ και ΚΚΕ με μοναδικό στόχο -δονκιχωτικού χαρακτήρα- την διεκδίκηση της ηγεμονίας στην αριστερά από το ΚΚΕ!".
Θόδωρος Μαργαρίτης:
Μιλώντας στους Ρ/Σ Flash και Planet, το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ , τόνισε:
"Οι πρόσφατες εξελίξεις στον ΣΥΝ είναι ιδιαίτερα σοβαρές. Χρειάζονται πρωτοβουλίες για την ανασύνταξη και την ενότητα του κόμματος. Σοβαρές ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση έχει και ο πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, ο οποίος όλο αυτό το διάστημα δεν έχει πάρει γενναίες και ουσιαστικές πρωτοβουλίες για ενωτική λειτουργία του κόμματος, για διάλογο με τα κορυφαία στελέχη με στόχο τις συνθέσεις στην πολιτική γραμμή του ΣΥΝ".
Η προοπτική για κοινά ψηφοδέλτια με τις μικρότερες δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς μέσα από την τροποποίηση του τίτλου για την εκλογική παρουσία του ΣΥΝ , εφόσον υλοποιηθεί, συνιστά σοβαρό πολιτικό λάθος το οποίο τραυματίζει την ενότητα και την εσωκομματική συνεννόηση στις γραμμές του.
Η ΚΠΕ του ΣΥΝ βρίσκεται μπροστά σε σημαντικές αποφάσεις, που θα πρέπει οριστικά να λάβει σε σύντομο χρονικό διάστημα, που θα κρίνουν αποφασιστικά την παρουσία του στο πολιτικό σκηνικό της χώρας...
Ριζική διαφωνία της Α.Σ. για την πρόταση εκλογικής συνεργασίας.
Ανανεωτική Συσπείρωση, Δημοσιευμένο: 2003-10-05
Η Ανανεωτική Συσπείρωση εκφράζει τη ριζική της διαφωνία με την κατεύθυνση της πλειοψηφίας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ για τις εκλογικές του συνεργασίες. Η προοπτική για κοινά ψηφοδέλτια με τις μικρότερες δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (Χώρος Διαλόγου κλπ) μέσα από την τροποποίηση του τίτλου για την εκλογική παρουσία του ΣΥΝ, εάν τελικά υλοποιηθεί, θα συνιστά σοβαρό πολιτικό λάθος το οποίο θα τραυματίσει την ενότητα και την εσωκομματική συνεννόηση στις γραμμές του, και, το κυριότερο, θα έχει αρνητικές συνέπειες στο αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης.
Ο Πάπας Φραγκίσκος άφησε την επίγεια πόλη ίσως για την ουράνια, ίσως και για καμία πόλη. Αλλά το σε ποια πόλη θα πάει, καμία σημασία δεν έχει με το ότι αυτός άλλαξε προς το καλύτερο την πόλη στην οποία έζησε. Συνεχιστής του διακοπέντος από τους προηγούμενους Πάπες έργου δύο πολύ μεγάλων Παπών: του Ιωάννη ΚΓ’ (1958-1963) και του Παύλου ΣΤ’ (1963-1978)...
Τάσος Παππάς, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2025-04-22
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ΜEGA για το θέμα των συνεργασιών είπε μεταξύ άλλων: «Η πλειοψηφία των πολιτών λέει “βρείτε τα” για να έχουμε μiα λύση απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε μία πρωτοβουλία και είπαμε ότι είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε. Από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά υπήρξε άρνηση ή καθυστέρηση προκειμένου να διαμορφωθεί προοδευτική απάντηση. Αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων».
Θεσμοί υπάρχουν», που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου, «αρκεί εμείς να τους προσέξουμε και αυτοί να τους εφαρμόζουν». Δυστυχώς, οι θεσμοί διαφάνειας στην Ελλάδα είναι σαν τα χωριά Ποτέμκιν. Στήνονται σαν σκηνικό για βαρύγδουπες συνεντεύξεις Τύπου με δηλώσεις όπως «βάζουμε τέλος σε ένα καθεστώς αδιαφάνειας…». Και μετά σιωπή…
Πολλούς Απρίληδες πριν, το 1967, οι Ελληνες άκουγαν τον αρχιπραξικοπηματία Γεώργιο Παπαδόπουλο να υποδύεται τον γιατρό, βέβαιος ότι η τραγελαφική καθαρεύουσά του ήταν η γλώσσα του Πλάτωνα: «Ευρισκόμεθα ενώπιον ενός ασθενούς, τον οποίον έχομεν επί της χειρουργικής κλίνης. Οι περιορισμοί τους οποίους θα επιβάλωμεν είναι το δέσιμον του ασθενούς». Εκτοτε, οποιαδήποτε ιατρικού τύπου μεταφορά προς εξήγηση (παρα)πολιτικών αποφάσεων μάς προκαλεί φρίκη και φόβο.
Το καλό κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να διατηρηθεί για κάποιο διάστημα, που δε γνωρίζουμε πόσο θα είναι ούτε και γνωρίζουμε τι μπορεί να το αλλάξει. Ένα πρώτο τεστ της αντοχής του θα πρέπει να είναι οι επικείμενες έρευνες της αμερικανικής εταιρίας Chevron σε περιοχές που καλύπτονται από το τουρκολιβυκό μνημόνιο , το οποίο η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει ως έγκυρο. Και επειδή η περιοχή βρίσκεται στη Λιβυκή πλευρά του μνημονίου, η Τουρκία μπορεί να μην επέμβει
Ο γεωοικονομικός και γεωπολιτικός παγκόσμιος μετασχηματισμός και οι ανακατατάξεις που συντελούνται στην ευρωπαϊκή ήπειρο κατά την δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, ουσιαστικά, έχουν στο υπόβαθρο τους, μεταξύ άλλων, την κυριαρχία της μετάβασης της ψηφιακής τεχνολογίας, της τεχνητής νοημοσύνης και των σπάνιων γαιών στην παραγωγή, την οικονομία και την κοινωνία.
Την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε η αύξηση του κατώτατου μισθού ανακοινώθηκαν και τα στοιχεία της Eurostat που έδειξαν ότι οι Έλληνες παραμένουν προτελευταίοι σε αγοραστική δύναμη σε όλη την Ε.Ε., ξεπερνώντας μόνον τη Βουλγαρία. Χθες, στην κυριακάτικη καθιερωμένη ανάρτησή του, ο πρωθυπουργός μάς ενημέρωσε ότι «η Ελλάδα πλέον βρίσκεται στην 11η θέση ανάμεσα στις 22 χώρες της Ε.Ε. που έχουν θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό σε ό,τι αφορά το ύψος του μικτού βασικού μισθού και στη 13η θέση ως προς την αγοραστική δύναμη».
Μόνο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου η αμερικανική κυβέρνηση εξαφάνισε 8.000 ιστοσελίδες, όπως έγραψαν οι New York Times, εφημερίδα που ο Τραμπ χαρακτήρισε «σκουπίδια». Από αυτές, οι 3.000 είχαν να κάνουν με τον τομέα της Υγείας. Οι κυβερνητικές ιστοσελίδες που εξαλείφονται είναι, όπως γράφαμε και την προηγούμενη εβδομάδα («Το πρώτο αουτονταφέ της ηλεκτρονικής εποχής», «Εφ.Συν.» 17-03-2025), κυρίως από τα υπουργεία Παιδείας, Υγείας, Εργασίας και Γεωργίας.
Η θεματική μας είναι «Η Ελλάδα και ο καταιγισμός των νέων προκλήσεων: Αναζητώντας πλαίσιο αναφοράς». Η άποψή μου είναι ότι αυτό το πλαίσιο αναφοράς δεν χρειάζεται αναζήτηση. Λίγο ή πολύ το γνωρίζουμε όλοι μας, ανεξαρτήτως αν σε πολλές περιπτώσεις δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε. Το πλαίσιο αυτό υφίσταται και επιδρά πάνω μας κάθε στιγμή.
Στην τελική ευθεία για ένα σαφώς αυταρχικό καθεστώς εισήλθε πλέον η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν. Η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου και άλλων περίπου 100 προσωπικοτήτων του στενού και ευρύτερου κύκλου του, αποτελεί τον τελευταίο μεγάλο σταθμό της ιστορικής απόκλισης της χώρας από κάθε προοπτική εκδημοκρατισμού.
Γκρέγκορ Γκίζι, Συνέντευξη στον Αντ. Πολυχρονάκη, TVXS.gr, 2025-03-17
...Eκπλαγήκαμε λίγο και μεις οι ίδιοι. Είναι πασιφανές ότι πολλοί άνθρωποι συνειδητοποίησαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ότι είναι αναγκαία μια ισχυρή δύναμη στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο (Bundestag), η οποία να θέτει ξεκάθαρα στο επίκεντρο τα κοινωνικά θέματα και η οποία να τάσσεται σταθερά στο κοινοβούλιο και στους δρόμους κατά των δεξιών εξτρεμιστών.
