Στην προηγούμενη φάση, επίκεντρο ήταν πρωτίστως ο δημόσιος τομέας και τα εισοδήματα των δημοσίων υπαλλήλων. Ο ένοχος ήταν δαχτυλοδεικτούμενος και καταδικαστέος για μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης: το αναποτελεσματικό και διογκωμένο κράτος, η «προνομιούχα» και παρασιτική δημοσιοϋπαλληλία. Τώρα η ύφεση γίνεται πιο αισθητή στον ιδιωτικό τομέα: οι τράπεζες πληρώνουν την κατάρρευση των κρατικών ομολόγων στις διεθνείς αγορές, ένας αυξανόμενος αριθμός (μικρο)επιχειρήσεων κλείνουν ή δοκιμάζονται, καθώς ήταν εξοπλισμένες για τον καλό μόνο καιρό και συνηθισμένες σε ένα καθεστώς φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής.

Αν σταθείς σ’ ένα φανάρι και χαζεύεις τ’ αυτοκίνητα θα διαπιστώσεις ότι ζώνη δεν φοράει ούτε ένας στους 10 οδηγούς. Πάνε 2-3 χρόνια που είχαν ανακοινωθεί τα νέα μέτρα υποχρεωτικής χρήσης ζώνης με απειλή αυστηρού προστίμου 700 ευρώ. Τα ΜΜΕ επικροτούσαν και μόνο ένας έρημος συγκοινωνιολόγος που, λυπάμαι, δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, έλεγε ότι αυτό δεν είναι ένα μέτρο προστασίας αλλά περαιτέρω διαφθοράς.

Ο Τομέας Παιδείας της Δημοκρατικής Αριστεράς είχε επισημάνει έγκαιρα (19/8) με ανακοίνωσή του την ανάγκη ενίσχυσης και γενίκευσης της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης (ΠΔΣ) και της Ενισχυτικής Διδασκαλίας. Τονίζαμε ότι ιδιαίτερα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης η αναβάθμιση και επέκτασή τους μπορεί να αποτελέσει έμπρακτη ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και ν’ ανακουφίσει οικονομικά εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται περισσότερο από την κρίση, τα οποία εκτός των άλλων υπόκεινται σε κοινωνικούς και εθνοτικούς αποκλεισμούς.

Το πρώτο σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για την ομιλία του Πρωθυπουργού στα εγκαίνια της 75ης ΔΕΘ:

...Όσα αισιόδοξα μηνύματα και αν προσπάθησε να δώσει ο κ. Πρωθυπουργός για τον ένα χρόνο διακυβέρνησης της χώρας η πραγματικότητα είναι τόσο κραυγαλέα και επίμονη και οι επιπτώσεις της διακυβέρνησης τόσο χειροπιαστές και αρνητικές για τους Έλληνες πολίτες που δεν μπορούν να με κανένα τρόπο να εξωραϊστούν.

Τα συγκεκριμένα «βήματα» που απαρίθμησε είναι επανάληψη των ασφυκτικών ρυθμίσεων του Επικαιροποιημένου Μνημονίου.

Η Ελλάδα του «ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ» δεν θα προκύψει με υποσχέσεις, με νοητικά άλματα προς τα μπρος του τύπου: «τώρα ανάπτυξη», όταν όλοι γνωρίζουν ότι το επείγον πρόβλημα είναι η μαύρη τρύπα του ελλείμματος που θα πρέπει να καλυφθεί έως το τέλος του 2010 και φτάνει τα 2,2 δις ευρώ!»