Δήλωση του υπεύθυνου Οικονομικής Πολιτικής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, Δ. Χατζησωκράτη στα ΜΜΕ:
Η αγορά και το δημόσιο στενάζουν. Η κυβέρνηση παλινωδεί ανάμεσα στη διαπραγμάτευση και στον τσαμπουκά. Η ΝΔ υποκρίνεται. Οι μεγαλο-ιδιοκτήτες του κλάδου πρέπει να ονοματισθούν και να κληθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Ο Θόδωρος Μαργαρίτης, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, σε συγκέντρωση του κόμματος στο Παγκράτι, αναφερόμενος στην υπόθεση Βατοπεδίου, μεταξύ άλλων τόνισε:

"Ο κ. Καραμανλής ούτε άκουσε, ούτε έμαθε για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Αν δεν είναι σκάνδαλο, τότε γιατί ανέλαβε την πολιτική ευθύνη; Αν δεν είναι σκάνδαλο, τότε για ποιο θέμα ζήτησε συγνώμη από τον ελληνικό λαό; Αν δεν είναι σκάνδαλο, τότε για ποιο ζήτημα σχολίασε ότι ο ίδιος δεν αντιλήφθηκε το μέγεθος και το εύρος του προβλήματος; Αν δεν είναι σκάνδαλο, τότε γιατί όλοι οι εμπλεκόμενοι υπουργοί "κόπηκαν" από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ το 2009; Καυτά ερωτήματα για τα οποία ο τέως πρωθυπουργός δεν έχει δώσει καμία απάντηση.

Η υπόθεση Βατοπεδίου είναι τεράστια, αφορά στο δημόσιο συμφέρον της χώρας και πρέπει να διερευνηθεί χωρίς καμία ταλάντευση και χωρίς διάθεση συγκάλυψης".

Πανευρωπαϊκή κινητοποίηση µε το σύνθηµα: «Οχι στη λιτότητα! Προτεραιότητα στην απασχόληση και την ανάπτυξη!», έχει κηρύξει σήµερα η Συνοµοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων. Αντιπροσωπείες από 30 χώρες αναµένονται στην κεντρική διαδήλωση στις Βρυξέλλες, ποικίλες δράσεις διοργανώνονται από την Ιρλανδία µέχρι την Ελλάδα, από την Εσθονία µέχρι την Πορτογαλία, µε κορυφαία τη γενική απεργία των ισπανών εργαζοµένων. Πόσο µαζικές θα είναι άραγε; Αλλού καλύτερα και αλλού χειρότερα, συνολικά δεν περνάει φάση ακµής το συνδικαλιστικό κίνηµα. Πότε άλλοτε όµως δικαιολογούνταν τόσο συντονισµένες διαµαρτυρίες και διεκδικήσεις απ’ άκρη σ’ άκρη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπου κοντά 25 εκατ. ανέργους καταγράφουν φέτος οι στατιστικές

Το πρωτότυπο ιστορικά και εξαιρετικά ενδιαφέρον σχέδιο ενοποίησης της ευρωπαϊκής ηπείρου μοιάζει εδώ και καιρό να βρίσκεται σε στασιμότητα, αν όχι σε παρακμή και αποσύνθεση. Σε ολόκληρη την Ευρώπη το πολιτικό τοπίο βαθμιαία επανεθνικοποιείται. Κάθε χώρα οχυρώνεται όλο και περισσότερο πίσω από την εθνική της κυριαρχία, που στο όχι και πολύ απώτερο παρελθόν ήταν έτοιμη να θυσιάσει, τουλάχιστον εν μέρει, στο όνομα του κοινού οράματος. Πολιτικές δυνάμεις αλλά και σημαντικό μέρος των πολιτών στις χώρες–μέλη, αδιαφορούν πλέον για το κοινό συμφέρον και θέτουν όλο και πιο συχνά το ερώτημα, σε τι χρησιμεύει η Ένωση και αν αξίζει τον κόπο. Στη χώρα μας, δυστυχώς, εκπέμπεται και από δυνάμεις της Αριστεράς.