Η απόφαση του γνωστού μας Γερμανού υπ. Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να δηλώσει ότι έχει αμφιβολίες αν το πακέτο των 110 δισ. για τη διάσωση της Ελλάδας θα είναι επαρκές για να βγει η Ελλάδα πάλι στις αγορές είναι πολλαπλά σημαντική κίνηση.
Κατά μια ανάγνωση -πολύ “ελληνοεσωτερική”- δικαιώνονται εκείνοι που καταψήφισαν το Μνημόνιο. Κατά μια πιο προσεκτική και σφαιρική προσέγγιση είναι το χτύπημα της καμπάνας κινδύνου για την Ελλάδα. Πρώτον, γιατί πρόκειται για πολύ ισχυρή δημόσια πίεση προς την Αθήνα για να ενταχθεί στο σχέδιο της αναδιάρθρωσης του χρέους. Θυμίζουμε ότι έως τώρα υπάρχει συμφωνία για να διερευνηθεί η παράταση αποπληρωμής και η μείωση των επιτοκίων, αλλά όχι το “κούρεμα” του χρέους.

Ας αφήσουμε στην άκρη κατευθυνόμενους και μη αναλυτές, διεθνείς κερδοσκόπους και κάθε λογής τζογαδόρους που προεξοφλούν , καθημερινά σχεδόν , την αποτυχία μας.Εχουμε αναρωτηθεί γιατί ο Σόιμπλε, ο Τρισέ, ο Ολι Ρέν και διάφοροι άλλοι ευρωπαράγοντες ανησυχούν και προβληματίζονται για το μέλλον μας;

Η σοσιαλδημοκρατία είναι αλήθεια ότι μπόρεσε σε πολλές χώρες να οικοδομήσει σύγχρονες ανοιχτές κοινωνίες, με ισχυρά δημοκρατικά χαρακτηριστικά και ένα σημαντικό κοινωνικό κράτος. Ακόμα και στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ – δέσμιο, ωστόσο, της λαϊκίστικης νοοτροπίας του ιδρυτή του – συνέβαλε στην ενίσχυση των κοινωνικών πολιτικών στο κράτος, αν και στη χώρα μας η υστέρηση ήταν εμφανής σε σχέση με όλα τα άλλα Ευρωπαϊκά παραδείγματα.

Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», η νεοφιλελεύθερη επίθεση και η δυναμική της παγκοσμιοποίησης οδήγησαν τη σοσιαλδημοκρατία σε μια αμήχανη στάση τα πρώτα χρόνια και στη συνέχεια τη βύθισαν μέσα σε έναν κύκλο συμβιβασμών και υποχωρήσεων.

Ήταν η 10η πρωινή ώρα Μόσχας της 12ης Απριλίου 1961, όταν από τα ραδιοκύματα του ραδιοφωνικού σταθμού υψώθηκε η φωνή του εκφωνητή Γιούρι Μπροσόβιτς Λέβιταν, γεγονός που από μόνο του σηματοδοτούσε πως κάτι πολύ σημαντικό συνέβαινε, δεδομένου ότι ο Λέβιταν βρισκόταν πίσω από το ραδιοφωνικό μικρόφωνο μόνο στις πολύ σημαντικές στιγμές της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της ΕΣΣΔ.