Οι αντιπροσωπευτικέςφιλελεύθερες δηµοκρατίες είναι τα καλύτερα πολιτικά συστήµατα από όσα διαθέτουµε, παρουσιάζουν όµως ένα σοβαρό πρόβληµα. Πάσχουν από µυωπία. Η όρασή τους περιορίζεται στον στενό ορίζοντα των επόµενων εκλογών ή, ακόµα βραχύτερων, κοµµατικών ή προσωπικών σκοπιµοτήτων. Συµβαίνει σε όλες τις δηµοκρατικές χώρες, αλλά σε εµάς παραείναι.

Καθ’ οδόν προς τη Δαµασκό, ξαφνικά γύρω τους άστραψε φως στον ουρανό... Κάπως έτσι, όπως ο Ιησούς στον Σαούλ, απεκαλύφθη και στη νέα ηγεσία της Ν.Δ. η αλήθειαγια την απογραφή του 2004. Πως ήταν λάθος. «Εγκληµατικό λάθος».

Καταλαβαίνει κανείς εύκολα την πολιτική και επικοινωνιακή ανάγκη που υπαγόρευσε το θαύµα. Αλλά αφού άνοιξε η συζήτηση, ας το συζητήσουµε: Γιατί ήταν λάθος η απογραφή;

Το πολιτικό προσωπικό ως επί το πλείστον έχει αναδειχθεί με κριτήρια παλαιοκομματικά. Με προδιαγραφές για διαχείριση ενός πελατειακού κράτους. Δεν είναι παράδοξο, λοιπόν, που δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις. Κι επειδή δεν μπορεί, γι’ αυτό θα αλλάξει. Ισως αυτό γίνει βασανιστικά, μέσα από δαιδαλώδεις διαδρομές. Εναλλακτική είναι να αρχίσει τώρα η αλλαγή του προς το καλύτερο, με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Με ποιον τρόπο;

Στο περιθώριο της ενασχόλησής της με τα θέματα του δελτίου ειδήσεων της ΝΕΤ και του προγράμματος του ραδιοφωνικού σταθμού Αθήνα 9.84, η ηγετική ομάδα της ΝΔ φαίνεται ότι άρχισε να ασχολείται και να μελετά τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κώστα Καραμανλή. Η διαδικασία αυτή γίνεται με δειλά, αλλά γοργά βήματα. Χωρίς να το έχουν πολυκαταλάβει αποκήρυξαν την πιο κομβική επιλογή των κυβερνήσεων Καραμανλή, αυτή της απογραφής.