Η διαφοροποίηση μεταξύ ιδεολογικής συγγένειας και κομματικής ταυτότητας συμβαίνει συχνά στην πολιτική ζωή. Αυτό συμβαίνει είτε για λόγους καιροσκοπισμού, πάω με το ρεύμα αν και «πιστεύω» άλλα ή και τίποτα, είτε αυτός ο διχασμός οφείλεται σε λόγους διαφοροποίησης για τακτικές ή ακόμη και για στρατηγικές, αλλά όχι και για ιδεολογικές επιλογές. Στην πολιτική μου πορεία υπήρχαν στιγμές που με το χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς είχα και ιδεολογική συγγένεια και κομματική ταύτιση και άλλες όχι, πάντοτε όμως πίστευα ότι κανένα κεντροαριστερό πρόταγμα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την παρουσία αυτού του χώρου στις πολιτικές εξελίξεις.

Από την ίδρυση της ΔΗΜΑΡ έχουμε μιλήσει για την ανάγκη συγκρότησης του χώρου της Κεντροαριστεράς, στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ισχυρού τρίτου πόλου. Ισχυρός τρίτος πόλος σημαίνει συγκέντρωση των προοδευτικών δυνάμεων με αναφορές στη σύγχρονη ευρωπαϊκή Αριστερά και σοσιαλδημοκρατία, που διαφωνούν με τις ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές και είναι απέναντι στη λαϊκίστικη ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης.