Η δημοκρατία είναι ένα ανεκτικό πολίτευμα, το πλέον ανεκτικό απέναντι στους εχθρούς της, και αυτό άλλωστε είναι το μεγάλο συγκριτικό της πλεονέκτημα σε σχέση με όλα τα άλλα. Ανέχεται, ειδικότερα, κάθε κριτική, ακόμη και την πλέον ριζοσπαστική ή ανατρεπτική, χωρίς να ποινικοποιεί και να διώκει τις αντίθετες απόψεις και φωνές αλλά και χωρίς να περιχαρακώνεται αυτάρεσκα σε κατεστημένες αρχές και αντιλήψεις, κλείνοντας τα μάτια ή βάζοντας το κεφάλι στην άμμο σε σχέση με τις κοινωνικές και πολιτικές αμφισβητήσεις.

Δυστυχώς έπρεπε να θρηνήσουμε νεκρό τον Παύλο Φύσσα από την φασιστική / νεοναζιστική βία ώστε να καταλάβουν όλοι πως δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Και βέβαια είναι θλιβερό το γεγονός ότι αναρίθμητες πράξεις βίας ακόμη και εγκλήματα, όλο το προηγούμενο διάστημα, με θύματα κυρίως μετανάστες, δεν αντιμετωπίστηκαν με την αρμόζουσα σημασία και έμειναν ατιμώρητα. Η Χ.Α. επεδίωξε να γίνει αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία η ρατσιστική βία, η εθνοκάπηλη μισαλλοδοξία, οι αντιδημοκρατικές ιδέες, η ναζιστική ιδεολογία και τα χυδαία απάνθρωπα χαρακτηριστικά της.