Το κείμενο δεν το υπογράφουν μόνον «ανένταχτοι» αλλά και άτομα που ανήκουν σε κόμματα και κινήσεις από όλο το φάσμα των δυνάμεων του χώρου. Η δική μου υπογραφή στο κείμενο (φαντάζομαι και των άλλων συντρόφων μου της ΔΗΜΑΡ που το συνυπογράφουν και των πολλών που με πολλούς τρόπους το στηρίζουν) απορρέει ως ανάγκη και καθήκον από τις ίδιες τις αρχές και τους στόχους του κόμματός μου ως «Αριστεράς της ευθύνης».

Πολύ «κόκκινο», καθ’ υπερβολήν όπως συνηθίζεται στη χώρα μας, έχει πέσει τον τελευταίο καιρό στις σχέσεις με την τρόικα. Yπό την πίεση ασφαλώς των ευρωεκλογών, τη σημασία των οποίων ουδείς μπορεί να αγνοεί. Πλην, όμως, αυταπατώνται όσοι θεωρούν πως η δραματοποίηση των διαπραγματεύσεων ευνοεί τη στρατηγική της κυβέρνησης.

Aντίθετα. Όχι μόνο απειλεί να χύσει το γάλα από τη δική της καρδάρα αλλά και να γεμίσει την επικοινωνιακή καρδάρα του ποικιλώνυμου λαϊκισμού. Διότι είναι οι δικοί του πολιτικοί εκπρόσωποι που εγκαλούν την κυβέρνηση για έλλειψη... εθνικού τσαμπουκά ωσάν η επίλυση του προβλήματός μας να έχει σχέση με ψευτομαγκιές. Mε την επίδειξη ανέξοδων παλικαρισμών, που χωρίς καμία αμφιβολία θα είχαν καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα.

Χρειάστηκε τετράμηνο μέχρι να προκύψει, αφότου τα τρία συγκυβερνώντα κόμματα μειώθηκαν σε δύο, ή ενάμισι, όπως διατείνεται η διάχυτη κακεντρέχεια. Η αλήθεια όμως είναι πως ίσχυσε και εδώ ο νόμος της αγοράς, ο νόμος της ανταπόκρισης της προσφοράς στη ζήτηση. Εκλιπαρούσε κανείς να ανακοινωθεί, επιτέλους, η προγραμματική συμφωνία Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ;

Τι ακριβώς είναι η Προγραμματική Συμφωνία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ; Το διαπιστώνει εύκολα όποιος έχει όρεξη να εντρυφήσει στις 4.041 λέξεις που χρειάστηκαν για να διατυπωθεί.

Η σύγκρουση προς την οποία φαίνεται ότι βαδίζουμε είχε προαναγγελθεί.

Στις 16 του περασμένου Σεπτεμβρίου, πέντε ημέρες μόλις πριν από τις γερμανικές εκλογές, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με ένα σημαδιακό άρθρο του στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», εξηγούσε γιατί η ευρωπαϊκή πολιτική της Γερμανίας δεν πρέπει να αλλάξει: Γιατί, απλούστατα, πέτυχε θριαμβευτικά! Και όποιος δεν το βλέπει ζει σε ένα «παράλληλο σύμπαν».

«Η πρωτοβουλία των 58, όπως κι αν σχολιάστηκε, δηλαδή θετικά ή αρνητικά, αναποδογύρισε την πολιτική κλεψύδρα. Ο χρόνος για την ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού τρέχει και θα διατρέξει όλον τον πολιτικό χάρτη» («Το Βήμα», 20-10-2013).