Η επικινδυνότητα του «λιτού βίου» και η «δίκαιη λιτότητα»

Ο νέος υπουργός οικονομίας κάλεσε τον ελληνικό λαό στο πρότυπο του λιτού βίου. Δηλαδή ένας πολιτικός εκφραστής του συνασπισμού κυβερνητικής εξουσίας προσδιόρισε τα όρια του αποδεκτού και αρεστού της κοινωνικής συμπεριφοράς των πολιτών. Σαφέστατα προσδιόρισε έτσι και τα όρια της μη αρεστής συμπεριφοράς. Δίχως άλλα κριτήρια προσδιορισμού του αρεστού και του μη αρεστού, όπως η νομιμότητα των ενεργειών, η πλήρης φορολογική συμμόρφωση ή κάτι παρόμοιο. Κάπως έτσι όμως, νομιμοποιείται και ο κάθε εκφραστής οποιουδήποτε άλλου πολιτικού σχηματισμού να προσδιορίσει το δικό του πρότυπο και το χειρότερο να περιχαρακώσει όσους δεν το ακολουθούν