Αν στις προεδρικές εκλογές του 2017 στη Γαλλία κερδίσει η Μ. Λεπέν, τότε θα έχει συμβεί μια ιστορικής σημασίας καταστροφή για την ΕΕ, ασύγκριτη προς οποιαδήποτε οικονομική παρενέργεια της κρίσης. Το Βερολίνο επιμένει στο οικονομικό δόγμα που έχει επιβάλει στην ευρωζώνη με τη θεωρία ότι η σταθερότητα εξαρτάται από τη μείωση των χρεών και των ελλειμμάτων, όμως ο πραγματικός κίνδυνος είναι πολιτικός και βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας.

Οι δραματικές στιγμές που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες δεν είναι οι τελευταίες. Θα υπάρξουν κι άλλα δύσκολα ραντεβού με τους «εταίρους». Και η τύχη της χώρας, όπως και του εγχειρήματος της αλλαγής, θα κριθεί σε ένα μακρύτερο χρονικό διάστημα και κυρίως από το έργο της κυβέρνησης. Όμως οι πρόσφατες εξελίξεις επιτρέπουν κάποιες πρώτες σκέψεις και συμπεράσματα, παρόλο που η κατάσταση είναι ευμετάβλητη και τα όσα λέγονται σήμερα δεν αποκλείεται να μην ισχύουν αύριο.
1. Η κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν έριξε τη χώρα στα βράχια, όπως προεξοφλούσαν τρομοκράτες και τρομοκρατημένοι κατά την προεκλογική περίοδο. Μολονότι υπό αφόρητη πίεση, ο Τσίπρας δεν επέλεξε τη φυγή προς τα μπρος. Έδειξε πως είναι σταθερός στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και έχει τελικά επίγνωση του συσχετισμού των δυνάμεων.