Την εβδομάδα που πέρασε έγιναν έντονες συζητήσεις σχετικά με το υπό δημιουργία Πολιτιστικό Κέντρο και Πάρκο στον πρώην Ιππόδρομο. Το παρακάτω κείμενο είναι η βάση της ομιλίας της Άννας Φιλίνη στην Ειδική Επιτροπή της Βουλής και μετά στην Ολομέλεια του Β’ Θερινού Τμήματος, όπου μίλησε διαφοροποιούμενη από τη θέση κατά της σύμβασης για το έργο, όπου κατέληξε κατά πλειοψηφία η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ευρύτερος πολιτικός χώρος της σύγχρονης Αριστεράς στη χώρα μας δεν μπορεί να δρα με συνέπεια και συνοχή όταν απορρίπτει τις κεντρικές επιλογές του δημοκρατικού δρόμου, της ευρύτερης δυνατής λαϊκής ενότητας, της αναμόρφωσης των θεσμών με τη διεύρυνση της δημοκρατίας. Όταν συγκρούεται με αυτές τις επιλογές και δεν τις υπηρετεί, εκπίπτει σε αριστερίστικη ομάδα. Αυτά πρέπει να διεκδικήσει ο ΣΥΝ σε σχέση με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Με συνιστώσες που δεν συμφωνούν με αυτά τα πολιτικά στοιχεία είναι προφανές, κατά την γνώμη μου, ότι δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συμπορευτούμε.

O «Aγαπητός Θείος Nαπολέων» δεν ήταν μια ασυνήθιστη προσωπικότητα στην Περσία της εποχής του σάχη. Ισως γι’ αυτό, το ομότιτλο μυθιστόρημα του Iraj Pezeshkzad γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Περσία, αλλά και όπου μεταφράστηκε. Πιθανόν πολλοί από μας, αν όχι καθένας μας, διαθέτουν έναν θείο σαν τον «αγαπητό».

...H Ευρώπη κινδυνεύει να κολλήσει στο τέλμα μακροχρόνιων διαπραγματεύσεων οι οποίες θα δείξουν στον κόσμο την ανικανότητά μας να επιλέγουμε άμεσα τους άντρες που δύνανται να σταθούν στο ύψος της διεύθυνσης των κομβικών ευρωπαϊκών θεσμών.