Το ωραίο με τους ιδεολόγους είναι πως καταφέρνουν να παρωδούν τον εαυτό τους καλύτερα από κάθε κωμικό. Ο Νικ Γκρίφιν (Nick Griffin), ηγέτης του «βρετανικού εθνικού κόμματος» (ΒΝΡ) κάθεται τώρα εμπρός στο μεταλλικό νερό του, σε ένα λόμπι ξενοδοχείου, και μου συγκρίνει τον εαυτό του με το Μαχάτμα Γκάντι (Mahatma Gandhi).

ΜΕ ΥΨΗΛΗ βεβαιότητα ότι η Συνθήκη της Λισαβώνας τελικά θα επικυρωθεί και τεθεί σε εφαρμογή μέχρι τέλους του έτους έχει αρχίσει ο «καβγάς» για τα πρόσωπα που θα καταλάβουν τις κεντρικές θέσεις που αυτή προβλέπει. Ως γνωστόν, η Συνθήκη προβλέπει δύο νέες σημαντικές θέσεις στο πολιτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.):

Με τον κίνδυνο στρατιωτικών επεισοδίων στην κορεατική χερσόνησο, η πολιτική απέναντι στην Πιονγκγιάνγκ αποτελεί περισσότερο από ποτέ μια δοκιμασία ως προς την αποτελεσματικότητα των προσεγγίσεων που έχουν στόχο να αναστείλουν τη διάδοση των πυρηνικών όπλων.

Tο 1970, η Αμερικανίδα επιδημιολόγος Addel Omran πρότεινε τον χωρισμό της Ιστορίας σε τρεις περιόδους: Στην εποχή των «λιμού και λοιμού» με προσδόκιμο ζωής 20-40 χρόνια, στην εποχή της «φθίνουσας πανδημίας» με προσδόκιμο ζωής 30-50 χρόνια και στην εποχή των «εκφυλιστικών και κατασκευασμένων από τον άνθρωπο ασθενειών» με προσδόκιμο ζωής πάνω από 60 χρόνια.