Η υπόθεση με την «καταγγελία» του Περικλή Κοροβέση πίκρανε αφάνταστα και εξόργισε τον κόσμο της αριστεράς. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε ότι και ο ενιαίος Συνασπισμός χρηματίστηκε το 1990 από τη Ζίμενς.

Αναπαρήγαγε δημοσίευμα, όπου ο συντάκτης του, ο δημοσιογράφος Γ. Βότσης, ανέφερε ότι «ανεπιβεβαίωτες φήμες, που ουδέποτε διερευνήθηκαν, προσδιόριζαν τότε τη “μίζα” σε δύο δισ. δρχ. για το κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ, άλλα τόσα για τη Ν.Δ. και ένα δισ. για τον ενιαίο τότε “Συνασπισμό”…».

Ο Σπύρος Λυκούδης σε συνέντευξή του στο κανάλι 1 του Πειραιά μεταξύ των άλλων είπε:

...Είναι δυνατόν ένα κόμμα να οδηγείται σε συνέδριο εξπρές μέσα σε τριάντα μέρες μετατρέποντας τα μέλη του κόμματος σε χειροκροτητές – ψηφοφόρους του ενός ή του άλλου επίδοξου αρχηγού; Σε ένα τέτοιο συνέδριο χωρίς πολιτική που απλώς οξύνει και βαθαίνει τα χάσματα και τα ρήγματα και λειτουργεί διχαστικά εγώ δεν ξέρω αν έχω κάτι να προσφέρω κι αν υπάρχει λόγος να πάρω μέρος.

Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, μιλώντας στο Ρ/θμό ΚΟΚΚΙΝΟ(εκπομπή Γ. Ανανδρανιστάκη), σχετικά με την πρόταση του Προέδρου του ΣΥΝ για έκτακτο Συνέδριο, μεταξύ άλλων τόνισε τα εξής:

Διαβάζοντας σήμερα τις εφημερίδες, δηλώσεις ή ρεπορτάζ, αντιλαμβάνεται ότι, μετά τη χθεσινή δήλωση του σ. Αλέξη Τσίπρα, τίθεται ένας διμέτωπος στόχος:
«ΟΧΙ στην αμφισβήτηση της πολιτικής γραμμής. Η πολιτική γραμμή είναι σωστή και πάμε να την επιβεβαιώσουμε. Άλλα είναι τα προβλήματα που υπάρχουν». Εδώ λοιπόν υπάρχει η αντιπαλότητα με την ανανεωτική πτέρυγα.
«ΟΧΙ στην αμφισβήτηση της ηγεσίας». Εδώ υπάρχει μια σαφής, κατηγορηματική αντιπαλότητα με τον Αλέκο Αλαβάνο.

Ο Δημήτρης Παπαδημούλης μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, μιλώντας στον ραδιοσταθμό Φλάς (Γ. Σταματόπουλος) για τις πολιτικές εξελίξεις, τόνισε μεταξύ άλλων:

Ο ΣΥΝ χρειάζεται επειγόντως συσπείρωση, με σύνθεση απόψεων, προκειμένου να ανακοπεί μια επικίνδυνα αρνητική πορεία, να διορθωθούν λάθη που μας κόστισαν. Αν συμφωνήσουμε σ’ αυτή την ανάγκη, γιατί αυτό είναι το ουσιώδες, την διαδικασία θα την βρούμε. Το βασικό είναι να τερματιστεί μια αδιέξοδη σύγκρουση προσώπων και μηχανισμών, γιατί είναι συνταγή αποτυχίας. Αν αντίθετα συνεχιστεί, θα δημιουργήσει υπαρξιακά προβλήματα για το χώρο.