Η διαχρονική διάσταση του ζητήματος προκύπτει άμεσα από τις κοινωνικές, πολιτικές αλλά και πολιτισμικές επιπτώσεις των ποσοτικά αλλά και, προϊόντος του χρόνου, ποιοτικά βαθιών αλλαγών στη δημογραφική σύνθεση της «Παλαιάς Ευρώπης», τις οποίες, ως έμμεσο προϊόν της πτώσης του κομμουνισμού και του τέλους του Ψυχρού Πολέμου, προκάλεσε το μεγάλο κύμα μετανάστευσης των τελευταίων δύο δεκαετιών.

Κάθε τόσο η λέξη «συναίνεση» κυριαρχεί στην ελληνική πολιτική ζωή. Δεν είναι λίγοι όσοι ζητάνε από τους πολιτικούς «να τα βρούνε για να πάει ο τόπος μπροστά». Πρέπει κάποτε να γίνει σαφές ότι αυτό είναι σκέτο παραμύθι χωρίς νόημα. Ισως μάλιστα και επικίνδυνο: δικαιώνει όσους ισχυρίζονται ότι «όλοι είναι ίδιοι» και ότι οι ιδεολογικές και άλλες διαφορές ανάμεσα στα κυριότερα κόμματα είναι προσχηματικές.

Η κυβερνητική επιχείρηση προβολής γύρω από το ορόσημο των 100 ημερών κατέρρευσε. Το έργο είναι λίγο, οι ταλαντεύσεις πολλές. Αλλά η περίοδος χάριτος για την κυβέρνηση δεν έληξε, ούτε η λαϊκή στήριξη επί του παρόντος αποσύρεται.

Η εξέλιξη είναι δικαιολογημένη. Υπάρχουν οι ταλαντεύσεις που προέρχονται από τις αντιφάσεις της πολιτικής φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ και τον πολυσυλλεκτικό του χαρακτήρα. Αυτή τη φορά καθοριστικό ρόλο έπαιξε, παίζει και θα παίζει η αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης.

"Αν για οποιονδήποτε λόγο τα έσοδα του προϋπολογισμού είναι μικρότερα από τα προβλεπόμενα, οι δαπάνες θα μειωθούν κατά το αντίστοιχο ποσό ώστε να μην υπονομευτεί η επίτευξη του συνολικού στόχου για το έλλειμμα".
Με τη σαφή αυτή δέσμευση στο Πρόγραμμα Σταθερότητας που απέστειλε προχθές στις Βρυξέλλες, η κυβέρνηση επιχείρησε να παρακάμψει τις ενστάσεις των τεχνοκρατών της Επιτροπής, αλλά και πολλών αναλυτών των λεγόμενων «αγορών», ότι οι στόχοι της για την αύξηση των εσόδων είναι πολύ φιλόδοξοι (διάβαζε: μη ρεαλιστικοί) και ότι δεν περικόπτει αρκετά τις δαπάνες.

Δυο πρωτιές κέρδισε η Κίνα με την έλευση του σωτήριου έτους 2010: Έγινε η μεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτων του πλανήτη και παγκόσμια πρωταθλήτρια στις εξαγωγές. Το 2009 η Κίνα εξήγαγε προϊόντα αξίας 840 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον υπόλοιπο κόσμο και προσπέρασε την μέχρι πρότινος πρωταθλήτρια Γερμανία, που …περιορίστηκε στα 816 δισ. Τα εργοστάσια μεταξύ του ποταμού Γιανγκ Τσε και της στέπας της εσωτερικής Μογγολίας συνέχισαν παρά την κρίση να παράγουν μαζικά για τις ξένες αγορές, τον περασμένο Δεκέμβριο, μάλιστα, οι κινεζικές εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 17% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα.

"Ο κ. Ταλάτ δεν έχει αξιοποιήσει τα περιθώρια που έχει", σημειώνει στην "Αυγή της Κυριακής" ο γ.γ. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, επιμένοντας στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. “Αν τερματιστεί η πορεία της Τουρκίας, δεν θα έχει κανένα κίνητρο να συμβάλει στην επίλυση του Κυπριακού”, εκτιμά χαρακτηριστικά, ενώ δηλώνει πως αν εκλεγεί τον Απρίλιο στα Κατεχόμενα ο Ντ. Έρογλου, “οι εξελίξεις θα είναι πάρα πολύ αρνητικές”.

Εξ όσων γνωρίζω, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στη Δύση που δεν διαθέτει μια μεγάλη συντηρητική παράταξη.

Και με τη λέξη «συντηρητική» δεν εννοώ υποχρεωτικά ένα δεξιό κόμμα αλλά κυρίως μια νοοτροπία, σύμφωνα με την οποία οι θεμελιώδεις θεσμοί λειτουργούν αποτελεσματικά ή τουλάχιστον προς τη σωστή κατεύθυνση και συνεπώς, δεν πρέπει να αλλάξουν.

Τα νέα με βρήκαν στο Δουβλίνο. Βρισκόμουν σε ένα βουλευτικό γραφείο, στο «Οιρεάχτας», το ιρλανδικό Κοινοβούλιο, άκουγα μια ανάλυση των σκληρών μέτρων που η ιρλανδική κυβέρνηση έλαβε για να περιορίσει ένα έλλειμμα που είναι και εκεί της τάξης του 12%, όταν η πόρτα άνοιξε και μια γραμματέας έδωσε στον συνομιλητή μου μερικά χαρτιά, η ανάγνωση των οποίων τον απορρόφησε πλήρως.

Στην αφετηρία της σύγχυσης βρίσκεται ασφαλώς η διάλυση που επήλθε με τη «νέα διακυβέρνηση». Σύγχυση όμως παράγεται και όταν κατασκευάζεις ψευδείς εικόνες του εαυτού σου. Η Ελλάδα κατασκεύασε μια ψευδή αριστερή εικόνα στο πρόσφατο παρελθόν και κινδυνεύει να κατασκευάσει μια ψευδή ακροδεξιά εικόνα σήμερα.

Αν και ο Πλούταρχος δίνει σημαντικότερο ρόλο στον Καλλικράτη στα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα του χρυσού αιώνα του Περικλέους, στη σύγχρονη αυτοδιοικητική ιστοριογραφία της χώρας το σχέδιο «Καλλικράτης» χρειάζεται επειγόντως τη συνδρομή ενός σχεδίου «Ικτίνος».

Η απάντηση στην αναγκαία Διοικητική Μεταρρύθμιση της χώρας με αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση, δίνεται και πάλι από κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δυστυχώς με έναν αναντίστοιχο ως προς τις ανάγκες τρόπο. Είναι απορίας άξιον γιατί ενώ υπάρχουν σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις, πλην εκλογικού νόμου, από τα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ, η κυβέρνηση 100 μέρες μετά καταθέτει μια έκθεση ιδεών

Αρκετά χρόνια μετά τον ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Ι ένας λαμπρός αρχιτέκτονας της Αρχαίας Αθήνας, έρχεται να σηματοδοτήσει την αρχιτεκτονική της νέας διοικητικής διάρθρωσης της χώρας, ενισχύοντας, καθώς φαίνεται, την αυτοδιοικητική και αποκεντρωτική δομή του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.

Με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, το πάγιο αίτημα της σύγχρονης, δημοκρατικής και ανανεωτικής αριστεράς γίνεται πράξη.

Η χώρα αποκτά αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση και η τοπική αυτοδιοίκηση συγκροτείται πλέον από ισχυρές μονάδες με σοβαρή διοικητική, θεματική, και ελπίζω οικονομική οντότητα και αυτοτέλεια.

Είμαι κι εγώ ρομαντική. Θέλω να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια στους Έλληνες του Καυκάσου και όλων των μακρινών βουνών που τη ζητούν χρόνια και κάνουν αιτήσεις στο προξενείο της Μαριούπολης. Γιατί όχι; Δεν έχουμε βγάλει ελληνόμετρο να βυθομετράμε την ελληνικότητα στο αίμα των ανθρώπων.