Την περασμένη Δευτέρα, η Στατιστική Υπηρεσία της Γερμανίας ανακοίνωσε τα στοιχεία για την εξέλιξη των παραγγελιών της γερμανικής βιομηχανίας τον Αύγουστο. Ηταν μειωμένες 5,7% σε σχέση με εκείνες που είχαν γίνει τον Ιούλιο. Υποστηρίχθηκε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και ότι αυτή η πτώση οφειλόταν σε αρρυθμίες ημερολογιακού χαρακτήρα. Οι διαφωνούντες αντέταξαν ότι αυτές οι αρρυθμίες εξομαλύνονται στο χρονικό διάστημα του διμήνου Ιουλίου- Αυγούστου, μέσα στο οποίο ωστόσο υπήρξε σωρευτική μείωση των παραγγελιών. Οι δύο αντίθετες απαντήσεις στο ίδιο ερώτημα, αν η μείωση αντανακλά μείωση της βιομηχανικής δραστηριότητας ή όχι, παρέμειναν στον αέρα.

Η ΔΗΜΑΡ και εγώ προσωπικά δεν βρεθήκαμε απλώς στο στόχαστρο μετά την έξοδό μας από την τρικοματική κυβέρνηση. Έχω μιλήσει και άλλες φορές για τους επίδοξους χωροτάκτες της πολιτικής ζωής. Δεχθήκαμε έναν αδυσώπητο πόλεμο, πολλές φορές ακόμα και ανοίκειες επιθέσεις από κύκλους που κάποτε μας εκθείαζαν και μας υμνούσαν. Ο λόγος ήταν ότι δεν θελήσαμε να βαδίσουμε τον δρόμο που μας υπέδειξαν. Αυτό πληρώσαμε, αυτό πληρώνουμε ακόμα

Ένα κόμμα, όπως η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, όπως και ο τίτλος του κόμματος υποδηλοί, στρατηγικά θα πρέπει να επιδιώκει συμμαχίες που θα περιλαμβάνουν ευρύτερες δυνάμεις της αριστεράς, προοδευτικές, σοσιαλιστικές και δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας. Η συνεργασία με συντηρητικότερες δυνάμεις μόνο για ειδικούς στόχους θα πρέπει να αντιμετωπίζεται, όπως αυτός του Ιουνίου του 2012 για την αποτροπή της πτώχευσης και της χρεοκοπίας και την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Έτσι λοιπόν δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι μεμπτό η ΔΗΜΑΡ να θεωρεί ότι στην ύστερη μνημονιακή και μεταμνημονιακή ο τόπος έχει ανάγκη για μια προοδευτική διακυβέρνηση, που προφανώς με βάση τις προϋποθέσεις που ανέφερα, θα μπορεί να συμμετάσχουν ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ.

«Η χώρα για να μην περιπέσει σε ακυβερνησία χρειάζεται ισχυρές, αυτοδύναμες κυβερνήσεις». Πόσες φορές ακούσαμε το μάντρα, τα τελευταία σαράντα χρόνια; Αμέτρητες. Με αυτό το δόγμα ως οδηγό ψηφίστηκαν όλοι οι εκλογικοί νόμοι - πλην ενός: του νόμου Κουτσόγιωργα, με τον οποίο έγιναν οι τριπλές εκλογές του 1989-90. Και η εμπειρία εκείνου του χρόνου, με την παρατεταμένη ακυβερνησία, έκανε ακόμη ισχυρότερη την πίστη στην ιερά αυτοδυναμία.

Λυπάμαι πραγματικά που ο θεσμός της Προεδρίας της Δημοκρατίας έχει γίνει «πιόνι» και
εξισώνεται με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Η ανατροπή μίας κυβέρνησης –εφόσον είναι
δεδομένο πως διαφωνούμε με την πολιτική που ασκεί – οφείλει να γίνεται με πολιτικούς και
κοινωνικούς όρους και όχι με μεθοδεύσεις που ευτελίζουν τους θεσμούς. Θα πρέπει επιτέλους να
διαχωριστεί η εκλογή του Πρώτου Πολίτη της χώρας από την διεξαγωγή ή όχι εκλογών. Έχω
δηλώσει πως θα ψηφίσω βάσει αξιοσύνης προσώπου και με σεβασμό προς το Σύνταγμα. Θεωρώ
εξαιρετικά σημαντικό το να προταθεί η ψήφιση του Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από
τους πολίτες στο έτος Συνταγματικής Αναθεώρησης που ακολουθεί

Η παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει.
Ακόμη και στα πεδία που δεν υπάρχει πίεση από τους δανειστές, ο τρόπος που προωθεί τις μεταρρυθμίσεις είναι συντηρητικός. Οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης απορρυθμίζουν τις δομές του κράτους. Οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες, αλλά όπως εφαρμόζονται από την κυβέρνηση οδηγούν στην απορρύθμιση των δικαιωμάτων και των συνθηκών ζωής των πολιτών.
Είναι επιτακτική η ανάγκη αλλαγής της πολιτικής σε προοδευτική κατεύθυνση. Οι στόχοι είναι συγκεκριμένοι. Ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση με τους εταίρους και προοδευτική ανασυγκρότηση, με μεγάλες δομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, σε μια πορεία βιώσιμης ανάπτυξης, με μείωση των ανισοτήτων και εμβάθυνση της δημοκρατίας.

Στη Σύνοδο του Μιλάνου δεν υπήρξε κάποια σημαντική πρόοδος για το φλέγον θέμα της ανεργίας. Και κυρίως δεν συνδέθηκε με την αναπτυξιακή ώθηση που χρειάζεται η Ευρώπη, καθώς η Γερμανία εξακολουθεί να εμμένει στις σκληρές πολιτικές δημοσιονομικής πειθαρχίας. Με προφανή τον κίνδυνο ύφεσης για την Ευρώπη, το διακύβευμα είναι η ανάπτυξη. Και οι ευρωπαϊκοί προϋπολογισμοί αυτό το διακύβευμα οφείλουν να υπηρετήσουν.
Οπως ο Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, είπε «χωρίς ανάπτυξη δεν υπάρχει δουλειά, χωρίς δουλειά δεν υπάρχει αξιοπρέπεια και χωρίς αξιοπρέπεια δεν υπάρχει Ευρώπη. Το να βάλουμε την ανάπτυξη στο επίκεντρο, σημαίνει ότι ζητάμε από την Ευρώπη να γίνει και πάλι ο εαυτός της». Βέβαια, καλά είναι τα λόγια, αλλά, εάν δεν έχουμε αλλαγή πολιτικών, δεν αρκούν…

Μερικά ρεπορτάζ αναφερόμενα στο συνέδριο της ΔΗΜΑΡ μιλούσαν «για κλίμα αποσύνθεσης και έντονης αμφισβήτησης του Φώτη Κουβέλη». Τελικά ο αμφισβητούμενος Κουβέλης έλαβε 68,3%, ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, και η δεύτερη υποψηφιότητα του Δημήτρη Λουκά, ενός στελέχους υπόδειγμα ήθους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης, ξεπέρασε το 21%. Το ήθος τους το έδειξαν και οι δύο υποψήφιοι στις μετεκλογικές τους δηλώσεις. Σ’ αυτή την «αποσύνθεση» δεν υπήρξαν (εκτός ελαχίστων απόλυτα καταδικαστέων εξαιρέσεων) αντιπαραθέσεις προσβλητικές του πολιτικού πολιτισμού. Ενώ επίσης το Κείμενο Θέσεων, μέσα από τη σύνθεση των διαφορετικών πολιτικών απόψεων (εδώ συνέβαλαν ισότιμα όλες οι ιδεολογικές τάσεις του κόμματος) υπερψηφίστηκε σχεδόν από το σύνολο των συνέδρων.

Η σχέση μας με τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια δύσκολη διαδικασία διαλόγου πάνω στα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Ο διάλογος αυτός θα πρέπει να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση προκειμένου να διαμορφωθεί η βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας για τη διακυβέρνηση της χώρας. Στη διαδικασία αυτή το κόμμα μας θα πορευτεί με αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση την οργανωτική και πολιτική αυτονομία του. Το προτιμητέο κατά τη δική μου άποψη είναι η ταυτόχρονη συμφωνία σε προγραμματικό πλαίσιο και η αυτόνομη είσοδος της Δημοκρατικής Αριστεράς στη Βουλή.

Μόλις έγινε γνωστό το αποτέλεσμα, ο Φ. Κουβέλης τόνισε ότι η ΔΗΜΑΡ επανέρχεται ολικά στην πολιτική ζωή και θέλει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της απέναντι στην κοινωνία, ώστε να βγει η χώρα από την κρίση, αλλά με τους ανθρώπους όρθιους. «Η ΔΗΜΑΡ είναι δύναμη ευθύνης για αλλαγή» είπε «και θα διεκδικήσει σταθερά, με τις θέσεις και τις ιδέες της, λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Προχωράμε ενωμένοι και με συλλογικότητα και με σαφήνεια πολιτικών θέσεων».

Αποτελέσματα εκλογών για την Κεντρική Επιτροπή

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ(Η εισηγητική Ομιλία στο Συνέδριο): ΔΡΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ