O Ισαακ Ασίμωφ ήταν ο εισηγητής των 3 νόμων της ρομποτικής του περιγράφουν τις 3 βασικές εντολές που διέπουν και επικαθορίζουν τις ενέργειες ενός αυτόνομου ρομπότ στο μέλλον. Έχουν θεωρηθεί ότι είναι λογικά και μαθηματικά τέλειες και αψεγάδιαστες και ότι είναι το βασικό context που διέπει κάθε ανεξάρτητο και αυτόνομο ολοκληρωμένο σύστημα. Για τους μη εξοικειωμένους οι νόμοι αυτοί είναι

Τον τελευταίο καιρό λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης το κύριο θέμα συζήτησης είναι βέβαια το οικονομικό. Σίγουρα λόγω και των δυσβάστακτων μέτρων που συνεχώς ρίχνουν στις πλάτες μας οι κυβερνώντες, οι πολίτες ψάχνουν εναγωνίως να βρούν ποια οικονομική πρόταση είναι η βέλτιστη για να μας βγάλει από το αδιέξοδο και να δώσει ελπίδα για το μέλλον.
Το μέλλον όμως δεν μπορεί να είναι μόνο οικονομικό αλλά κυρίως να βάζει τις βάσεις για μια κοινωνία οικοδομημένη σε άλλες αρχές και αξίες απ’ότι μέχρι τώρα και θα δίνει προτεραιότητα στην παραγωγικότητα και στην εκπαίδευση.

Κάνω μία αναδρομή για την κατάσταση του κέντρου της Αθήνας θέλοντας να αποδείξω ότι δεν είναι πρόσφατες οι αιτίες της εγκατάλειψης και της ερήμωσης, αλλά ότι η έξαρση του φαινομένου εδώ και μια πενταετία οφείλεται στο γεγονός ότι ΗΔΗ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΑ ΚΕΝΑ τα οποία καλύφθηκαν από τις μετακινήσεις των πληθυσμών στα τελευταία χρόνια, και κυρίως για να αποδείξω τις μεγάλες ευθύνες της ελληνικής άρχουσας τάξης , η οποία σύμφωνα με τα ανέκαθεν «κομπραδόρικα» χαρακτηριστικά της, εγκατέλειψε το ιστορικό κέντρο που παραδοσιακά δίνει την φυσιογνωμία και το πρεστίζ της άρχουσας τάξης κάθε χώρας για να αναζητήσει πρόσκαιρες ανέσεις στα προάστια.

Η κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία ανέδειξε με δραματικό και εκρηκτικό τρόπο τις βαθύτερες παθογένειες του κοινωνικοοικονομικού και πολιτικού μοντέλου που οικοδομήθηκε και εξέθρεψαν ΠΑΣΟΚ / Ν.Δ στη χώρα ύστερα από τη μεταπολίτευση.
Ας μιλήσουμε με ανοικτά χαρτιά. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ εργάζεται για να ανατρέψει αυτό το σάπιο και απαξιωμένο πολιτικό σύστημα. Καταθέτει σήμερα, το πολιτικό της σχέδιο στηριγμένο σε δύο πυλώνες : ευρωπαϊκή προοπτική, αναδιάρθρωση του ελληνικού κράτους. Επιδιώκει ρήξη με το καθετί που μας οδήγησε στο σημερινό τέλμα. Ρήξη με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν και με τα πρόσωπα που τις εφάρμοσαν

Διαπιστώνω εσχάτως, πως ορισμένοι έχουν ανακαλύψει την μήτρα της σημερινής ελληνικής κακοδαιμονίας. Είναι η ηγεμονία της Αριστεράς. Από τον μπουμπούκο που ολοφύρεται για το άβατο των Εξαρχείων, ως τον νέο του αρχηγό και βιαστικό αυριανό πρωθυπουργό κ. Σαμαρά, (πως θα γίνει αυτό, με ποσοστά κάτω από 30%, ο θεός και η ψυχή του), ο οποίος θεωρεί πως οι Έλληνες διαχωρίζονται σε πιστούς ή αρνητές της Ρεπούση, από σοβαρούς αναλυτές, που συγχέουν τον διάλογο, την συνεννόηση και τον ευρωπαϊσμό, με την υποταγή στον νεο-φιλελευθερισμό της τρόικα, μέχρι νεο-διανοούμενους του ορθολογισμού,

Η διαπραγμάτευση, που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα, πρέπει να γίνει με γνώμονα τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στην παραγωγική διαδικασία, την επίτευξη της περιβαλλοντικής προστασίας και της αειφορίας με εφαρμόσιμα μέτρα, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής γεωργίας και της μεταφοράς πόρων εντός της Ε.Ε. με στόχο τη μείωση των αποκλίσεων, την κοινωνική συνοχή και την επίτευξη της αγροτικής ανάπτυξης.
Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να αποφασίσει τι θα επιδιώξει στη διαπραγμάτευση σε θέματα ζωτικής σημασίας, όπως ο ορισμός του μικροκαλλιεργητή και του ενεργού αγρότη, ο ορισμός των περιφερειών, ο προσδιορισμός του είδους εθελοντικών άμεσων ενισχύσεων κ.ά.
Η ΔΗΜ.ΑΡ. διεκδικεί μια νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, που θα προστατεύει και θα προωθεί τα πραγματικά συμφέροντα των Ελλήνων αγροτών τονίζοντας ότι οι τελικές αποφάσεις πρέπει να λάβουν υπόψη τις επισημάνσεις των γεωργών και των κτηνοτρόφων.

Η ΝΔ καταλαμβάνει την πρώτη θέση με 25%, η ΔΗΜΑΡ τη δεύτερη με 15,5%, την τρίτη ο ΣΥΡΙΖΑ με 12%, ακολουθεί το ΚΚΕ με 11,5%, πέμπτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ με 11%, 6,5% παίρνουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, 4% ο ΛΑΟΣ, 3,5% οι Οικολόγοι, 3% η Χρυσή Αυγή, 2% η ΔΗΣΥ, 1% το ΑΝΤΑΡΣΥΑ και 5% παίρνουν τα λοιπά κόμματα.

Η σημερινή κρίση δεν είναι απλά οικονομική. Είναι κυρίως κρίση πολιτική και ως τέτοια μόνο με πολιτικές λύσεις μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι με μια πολιτική απόφαση μπορούμε να γυρίσουμε στην εποχή της αφθονίας αλλά ότι πρέπει να πάρουμε όλα εκείνα τα διαρθρωτικά μέτρα που θα αλλάξουν ριζικά το μοντέλο ανάπτυξης που έχουμε ακολουθήσει μέχρι σήμερα. Ένα μοντέλο που είναι και αναποτελεσματικό, και σπάταλο και, κυρίως, κοινωνικά άδικο.
Επειδή η λύση πρέπει να είναι πολιτική, χρειάζεται νηφάλιος πολιτικός διάλογος ανάμεσα σε πραγματικές εναλλακτικές προτάσεις και η επιλογή από τον λαό εκείνης ή εκείνων που θεωρεί πιο ενδεδειγμένες.

Κατ’ αρχήν η είδηση. Η ΠΝΟ προγραμματίζει απεργιακές κινητοποιήσεις, διαμαρτυρόμενη - δικαίως- για τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις των ναυτικών. Η ναυτιλία γενικά, η ναυτεργασία ειδικότερα, συντηρώντας σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό και διαχρονικά την εθνική οικονομία διεκδικεί μία διακριτή αντιμετώπιση από την κυβέρνηση.

Από την άλλη πλευρά οι αγρότες. Η μη έγκαιρη μεταφορά αγροτικών προιόντων συνεπάγεται οικονομική καταστροφή για τους παραγωγούς.Οι αγρότες της Κρήτης μάλιστα θέτουν το ζήτημα ευθέως με επιστολή τους προς το δ.σ. της ΠΝΟ

Οι πολιτικές δυνάμεις, ενόψει και των εκλογών, δεν μπορεί παρά να τοποθετούνται απέναντι στους όρους της δανειακής σύμβασης, του νέου Μνημονίου, αφού αυτοί καθορίζουν ένα ορισμένο πλαίσιο άσκησης πολιτικής για τα επόμενα χρόνια.

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δηλώνουν ότι οι όροι της σύμβασης θα τηρηθούν κατά γράμμα. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η ΔΗ.ΣΥ. Δηλαδή, θα συνεχίσουν την ίδια πολιτική των οριζόντιων περικοπών και της άδικης κατανομής των βαρών, που προβλέπεται να ενταθεί και με νέα μέτρα από τον προσεχή Ιούνιο. Είναι ο δρόμος της συντηρητικής προσαρμογής των δυνάμεων του λεγόμενου μνημονιακού τόξου.

Από τη μια, η εποχή στην οποία ζούμε και θα ζήσουν τα παιδιά μας. «Επαναστατική» λόγω της κλίμακας και του εύρους των αλλαγών. Οι τεχνολογικές καινοτομίες, για παράδειγμα: μεταμορφώνουν το πώς σκεφτόμαστε, εργαζόμαστε, διασκεδάζουμε και σχετιζόμαστε μεταξύ μας.

Από την άλλη, η κρίση και η ύφεση. Με τις χρηματοπιστωτικές φούσκες, που τροφοδοτούσαν την υπερκατανάλωση και την υπερπαραγωγή σε ολόκληρο τον κόσμο, και στη χώρα μας. Και τα υψηλότερα στα χρονικά παγκόσμια επίπεδα ανεργίας στους νέους ανθρώπους, μεταξύ 15-24 χρονών.

...Πιστεύω ότι η διεκδίκηση του αριστερού πολιτικού λόγου δεν μπορεί παρά να βασίζεται στην φιλοδοξία διεκδίκησης ενός κοινωνιστικού οράματος. Έχει άραγε όραμα η Δημοκρατική Αριστερά και ποιο είναι αυτό; Έχοντας συμμετάσχει από την πρώτη στιγμή στη δημιουργία της, θα έλεγα ότι η ΔΗΜΑΡ έχει σκιαγραφήσει το πλαίσιο ενός νέου οράματος, αλλά η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί. Αυτό για κάποια μέλη, που στην αγωνία τους να βρουν γρήγορη απάντηση στην κρίση τείνουν να ξεχνάνε αυτόν τον ευγενή στόχο, δεν αποτελεί προτεραιότητα.