Είδαν ότι το ψέμα μπορεί να πιάσει και τους έφυγε κάθε φραγμός. Σαν τους κερδοσκόπους. Όσο πιο πολλά κερδίζουν τόσο πιο ασύδοτοι γίνονται.

Ισχυρίζονται ότι «μείωσαν 50 φόρους» και ότι «στο πρόγραμμά της, η ΝΔ δεν έχει ούτε μια αύξηση φόρου για κανέναν».

Είμαστε λοιπόν μπροστά σε ένα θαύμα; Πώς αυξάνουν τα φορολογικά έσοδα ενώ δεν μπαίνουν νέοι φόροι ούτε αυξάνουν οι φορολογικοί συντελεστές;

Από την Ιταλία στην Ισπανία και από τη Σουηδία στη Φινλανδία η Κεντροαριστερά-Σοσιαλδημοκρατία αθροίζει τη μια ήττα μετά την άλλη.

Παρ’ όλο που οι εθνικές πολιτικές σκηνές έχουν την ιδιαιτερότητά τους, υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής.

Στην Ευρώπη του Συμφώνου Σταθερότητας δεν χωρά ούτε η πιο ήπια παραλλαγή κυβερνητικής διαχείρισης με στόχο την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και την αναθέρμανση της οικονομίας μέσω της ενίσχυσης της ζήτησης.

«Η γλώσσα δεν αντικατοπτρίζει απλώς τον τρόπο που σκεφτόμαστε: διαμορφώνει επίσης τη σκέψη μας. Εάν χρησιμοποιούνται συνεχώς λέξεις και εκφράσεις που υποδηλώνουν ότι οι γυναίκες είναι κατώτερες από τους άντρες, αυτή η υπόθεση κατωτερότητας τείνει να γίνει μέρος της νοοτροπίας μας. Εξ ου και η ανάγκη να προσαρμόσουμε τη γλώσσα μας όταν οι ιδέες μας εξελίσσονται» (UNESCO, 2011, Π. 4).

Με αφορμή την Ημέρα της Ευρώπης στις 9 Μαΐου διαβάσαμε κοινότοπα άρθρα και αυτοαναφορικά διαγγέλματα για το μεγαλείο και τις αξίες της. «Αλμα προς το αύριο», «ενότητα και πίστη στις αρχές μας» και διάφορα άλλα τέτοια κοινότοπα, που, ο Στάλιν να μου το συγχωρέσει, θυμίζουν ανακοινώσεις του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος για την υπερκάλυψη των πενταετών πλάνων.

Αυτάρεσκα μηνύματα μιας «ελίτ» που αυτοθαυμάζεται για τα επιτεύγματά της και θεωρεί την εμφάνιση του εθνικολαϊκισμού αποτέλεσμα της ανοησίας και του ανορθολογισμού ορισμένων πολιτών και της δημαγωγίας κάποιων αριστερών και ακροδεξιών πολιτικών και όχι αποτέλεσμα της διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε στην αντιπολίτευση και ως αντιπολίτευση». Αυτό γράφαμε 15 μήνες πριν, στις 14 Φεβρουαρίου 2022, από τις στήλες αυτές. Αυτό περίπου περιέγραφαν και άλλες αναλύσεις. Οι μαύρες σκιές στην εικόνα ενός κόμματος λόγω της προηγούμενης κυβερνητικής του δράσης δεν είναι αιώνιες (εκτός και αν η δράση αυτή συνδεθεί με μια εθνική καταστροφή). Και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε, αυτή είναι η γνώμη μου, αρκετές επιτυχίες, όπως καλές δημοσιονομικές επιδόσεις, ρύθμιση του χρέους, πρόοδος στα θέματα δικαιωμάτων, καλύτερη αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας και τη σημαντικότατη για τη χώρα (και για την αριστερή ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ) συμφωνία των Πρεσπών.

1. Παρά την φθορά 20 χρόνων εξουσίας, ο Ερντογάν συνεχίζει να συγκινεί ένα σημαντικό τμήμα της τουρκικής κοινωνίας, που ”πίνει νερό στο όνομα του”.

Ο κόσμος της υπαίθρου, των επαρχιακών κωμοπόλεων, αλλά και των φτωχών συνοικιών στον περίγυρο των μεγαλουπόλεων που είδαν ανάπτυξη κατά την 20ετία της διακυβέρνησης Ερντογάν, είναι σημαντικά τμήματα των υποστηρικτών του. Σε αυτό το τελευταίο οφείλεται και το γεγονός ότι η υποψηφιότητα Ερντογάν συγκράτησε πολύ σημαντικές δυνάμεις στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, παρά το ότι οι δήμαρχοι των δυο μεγαλουπόλεων ανήκουν στην αντιπολίτευση.

Το θρησκευόμενο αντιεμβολιαστικό κόμμα του Δημήτρη Νατσιού, «Νίκη», ήταν άγνωστο μέχρι πρότινος αλλά ο ιδρυτής του είναι γνωστός ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα αλλά και στην Ήπειρο, στη Θράκη, στη Μαγνησία, στην Αχαΐα, στον Πειραιά και αλλού.

Η σταθερή παρουσία του προέδρου του, στο τηλεοπτικό κανάλι «4Ε» της κεντρικής Μακεδονίας ήταν η αρχή, αλλά η επαφή του με το Άγιο Όρος ήταν κάτι περισσότερο: Από εκεί αρχίζει η δικτύωσή του εκτός Μακεδονίας.

Την περασμένη Δευτέρα, μία ημέρα μετά τις εκλογές, η Κ.Ε. του ΚΚΕ κατέληξε στην πρώτη αποτίμηση των εκλογικών αποτελεσμάτων, την οποία -όπως πάντα συμβαίνει- έδωσε στη δημοσιότητα. Για τα εκλογικά αποτελέσματα του κόμματος αναφέρεται μεταξύ άλλων:

«Η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ με ποσοστό 7,23%, 425.000 ψήφους και 26 βουλευτές, άνοδος που έχει πανελλαδική γενική διάσταση, είναι το θετικό βήμα σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, μέσα στον -κατά τα άλλα- σημερινό αρνητικό συσχετισμό.

Στους τρεις μήνες αφότου ανέλαβε την εξουσία, ο νέος πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Χριστοδουλίδης έθεσε προτεραιότητα την επανάληψη των συνομιλιών για το Κυπριακό. Σχεδόν 100 ημέρες μετά οι συνομιλητές του στον ΟΗΕ πασχίζουν να μιλήσουν μαζί του «τη γλώσσα του συγκεκριμένου», μήπως βρουν σημείο αφετηρίας. Προφανώς, δεν είναι αρκετό να λες γενικολογίες για «επανεκκίνηση από εκεί που μείναμε (στο Κραν Μοντανά)» ύστερα από 6 άγονα χρόνια.

Ενα από τα λάθη που διέπραξε ο Αλέξης Τσίπρας, λένε διάφοροι, είναι ότι δεν συντάχθηκε με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ στο θέμα της απαγόρευσης του κόμματος Κασιδιάρη, αρνούμενος να ψηφίσει τη σχετική διάταξη.

Το πρόβλημα έγινε μεγαλύτερο, ισχυρίζονται, με τη δήλωσή του (παρεξηγήσιμη, λένε) ότι δεν πρέπει να αφήσουμε στην τύχη τους όσους και όσες ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή γιατί δεν είναι όλοι(-ες) ναζιστές και φασίστες.

Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι υποκλοπές ήταν ένα σκάνδαλο πολλών μεγατόνων. Διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε ο ίδιος να θέσει την ΕΥΠ υπό την προσωπική του εποπτεία και επίσης διόρισε συγγενικό του πρόσωπο για διευθυντή της.

Αρα η ευθύνη για τα όποια στραβοπατήματά της, για να το πω ευγενικά, βαρύνει αποκλειστικά τον πρωθυπουργό. Πιο ξεκάθαρο δεν γίνεται.

Να που άρχισε να βρίσκει τη φωνή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή! Αν και διόλου «ιλουμινάτα» αυτή, στη δεύτερη έκθεση μεταμνημονιακής εποπτείας της χώρας μας έκανε τέσσερις σημαντικές υποδείξεις: μία, ότι για να επιτευχθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα που έχουν συμφωνηθεί, πρέπει να συγκρατηθεί η αύξηση των καθαρών κρατικών δαπανών στο 2,6%. Δεύτερη, ότι κάτι πρέπει να γίνει για τη φοροδιαφυγή – ακούγοντας στην πιάτσα πόσο συχνά πληρώνονται σε ρευστό λογαριασμοί 400-500 ευρώ, φαντάζεσαι πόση έκταση έχει πάρει το πρόβλημα.