Η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν μπορεί να σταματήσει την ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας γιατί ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ, όπου την έβαλαν οι προηγούμενοι.

Η κυβέρνηση δεν γνωρίζει αν υπάρχουν ακόμη και αρχαιολογικοί χώροι που μεταφέρθηκαν στο Υπερταμείο για αξιοποίηση και εγγύηση αποπληρωμής του δημόσιου χρέους, ενώ η ίδια ψήφισε τον νόμο του Υπερταμείου, έφτιαξε τη λίστα των περίπου 10.000 ακινήτων και υπέγραψε τη μεταφορά τους στο Υπερταμείο για 99 χρόνια.

Τελευταία στην πολιτική συζήτηση τίθεται το θέμα της συγκρότησης προοδευτικού πόλου απέναντι στην νεοφιλελεύθερη δεξιά.
Ο Πρόεδρος της Βουλής με ολοσέλιδο άρθρο του μιλάει για ανασύνθεση του γενικότερου τοπίου της κεντροαριστεράς, και ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στο Συνέδριο του ΚΙΝ.ΑΛ. μίλησε για έναν αστερισμό δυνάμεων, μια μεγάλη παράταξη με πολλά και διάφορα πολιτικά υποκείμενα.
Εδώ επισημαίνω, ότι υπάρχουν και ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές που ισχυρίζονται ότι η στάση που τήρησε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το πρώτο εξάμηνο του 2015 μοιραία τον οδηγεί σε αναζήτηση πλέον σοσιαλδημοκρατικής ταυτότητας.

Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν πολλοί σοβαροί άνθρωποι στο ΚΙΝΑΛ που καταλαβαίνουν τι γίνεται, μπορούν να διαβάσουν τις μετρήσεις και αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η παράταξη.
Κάποιοι είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει οτι η αλλαγή γραμμής που πραγματοποιήθηκε ξαφνικά μεσοκαλόκαιρο -με την προσχώρηση στο νεοδημοκρατικό αίτημα για « εκλογές τώρα» παράλληλα με την απορριπτική στάση στην Συμφωνία για το Μακεδονικό- είναι αυτοκτονική και θα πληρωθεί πανάκριβα.
Το ΚΙΝΑΛ μέχρι την αλλαγή γραμμής , την απίσχναση του μετώπου προς την ΝΔ και τον μονομέτωπο απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ προχωρούσε καλά. Είχε επιτευχθεί σημαντική συσπείρωση , είχαν προσέλθει 210 000 πολίτες στην εκλογή της Προέδρου και οι μετρήσεις είχαν ανοδική τάση σταθερά πάνω από το 10%.

Οι πολίτες και ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές θέλουν ένα πολιτικό σύστημα με διαφορετική πολιτική κουλτούρα, που τα κόμματα θα έχουν προτεραιότητα την αξιοκρατία, την κατάργηση του πελατειακού κράτους και ένα σαφές σχέδιο για την οικονομική ανάπτυξη και τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων τα επόμενα χρόνια. Αυτό πρέπει να εκφράσουμε για να ανατρέψουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς στον χώρο πέραν της Νέας Δημοκρατίας. Χρειαζόμαστε λύσεις που θα βελτιώσουν την καθημερινότητά τους και όχι συναισθηματικές επικλήσεις που ανάγονται στο παρελθόν. Εάν πορευθούμε με γνώμονα έναν ριζοσπαστικό, προοδευτικό ορθολογισμό για όλα τα εθνικά και ευρωπαϊκά θέματα, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.

Μπορεί ένας υγιής πατριωτισμός να αντιρροπήσει, σε κάποιον τουλάχιστον βαθμό, την επιστροφή των μισαλλόδοξων εθνικισμών; Μπορεί η αγάπη και η αφοσίωση στην πατρίδα να υπάρχει χωρίς να σημαίνει ότι τη θεωρείς «ανώτερη από τις άλλες», ούτε να υποτιμάς τους άλλους, όπως κάνει ο ξενοφοβικός εθνικισμός; Ναι, απαντά εμμέσως το Ευρωκοινοβούλιο στον Ορμπαν. Αυτή τη διάκριση υπογράμμισε και ο Γιούνκερ ζητώντας «να απορρίψουμε τον υπερβολικό εθνικισμό και να πούμε «ναι» στον πεφωτισμένο πατριωτισμό που έχει και την εθνική και την ευρωπαϊκή διάσταση».

Εάν το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίστηκε από την καταστροφική οικονομική του πολιτική το τελευταίο εξάμηνο της διακυβέρνησης θα έχει το στίγμα μιας χαοτικής πολιτικής της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης με πρωτεργάτη τον Κώστα Γαβρόγλου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ασυνενοησίας και των συγκρούσεων που εκδηλώνονται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος είναι το άρθρο του επικεφαλής του εθνικού διαλόγου για την Παιδεία Αντώνη Λίακου με τον χαρακτηριστικό τίτλο ¨Η διάλυση του Λυκείου¨ (Εφ.Συν. 10/9/2018). Αποτέλεσμα της προχειρότητας και της βιασύνης του υπουργού, δεκάδες χιλιάδες μαθητές που θα αποφοιτήσουν απο την Γ’ Λυκείου το 2019 να βρεθούν στο «κενό».

Το παρόν και το μέλλον μιας χώρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ποιότητα της εκπαίδευσης. Και ενώ αλλάζει το διεθνές περιβάλλον, στη χώρα μας η εκπαίδευση παραμένει ο φτωχός συγγενής. Όχι τόσο λόγω των χρημάτων που επενδύονται, αλλά επειδή το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα παραμένει εγκλωβισμένο σε δομές, προγράμματα και νοοτροπίες προηγούμενων δεκαετιών. Πολύ συγκεκριμένοι οι λόγοι. Αποσπασματικές μεταρρυθμίσεις, συντεχνιακή τακτοποίηση ειδικοτήτων, αναχρονιστικά προγράμματα, εξεταστικοκεντρισμός και βαθμοθηρία, απουσία κάθε αξιολόγησης.

Αν θελήσουμε να βάλουμε σε τάξη όσα –ων ουκ έστιν αριθμός– έγιναν, γράφτηκαν ή ακούστηκαν τα χρόνια της κρίσης, πρέπει να επιλέξουμε μια οπτική γωνία. Νομίζω λοιπόν ότι όλοι σχεδόν θα συμφωνήσουμε πως η κόντρα ανάμεσα στο δημόσιο/κρατικό και το (νεο)φιλελεύθερο/ιδιωτικό είναι ίσως η πιο καίρια. Κι επειδή η επιλογή μεταξύ των δύο έχει ένα σαφές ιδεολογικό υπόστρωμα, θα πρέπει επίσης να τηρήσουμε τη διάκριση ανάμεσα στο αρχικό και αφηρημένο περιεχόμενο μιας ιδεολογίας και το πoιες συγκεκριμένες πράξεις έχουν γίνει στο όνομά της.

...Παντού στην Ευρώπη δύο είναι τα αντιπαρατιθέμενα στρατόπεδα. Η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά. Με αυτή την έννοια στρατηγικός ιδεολογικός αντίπαλος του ΚΙΝΑΛ είναι η ΝΔ. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή κανονικότητα. Και εφόσον οι πολίτες ενισχύσουν το ΚΙΝΑΛ ώστε να πάρει διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, θα απευθυνθούμε προς τις πολιτικές δυνάμεις με συγκεκριμένες θέσεις και γνώμονα την εθνική συνεννόηση. Για να υπάρχει περιθώριο όμως πρέπει να συμφωνήσουμε ότι επείγει να ηττηθεί το κομματικό και πελατειακό κράτος γιατί αν συνεχισθεί η εναλλαγή του δεν θα έχει μέλλον η χώρα.

Ο κ. Τσίπρας πάει στη Θεσσαλονίκη για να χαϊδέψει αυτιά συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Δεν είναι η πρώτη φορά και πολύ φοβάμαι πως θα το κάνει για πολύ καιρό ακόμη. Βεβαίως τώρα δεν υπάρχει το Πρόγραμμα επιδομάτων της Θεσσαλονίκης. Υπάρχει όμως το πνεύμα του. Και αυτό το πνεύμα προκρίνει ως λύση για τα προβλήματα των ασθενέστερων πολιτικές που αναπαραγάγουν την φτώχεια δίνοντας της ως «αντάλλαγμα» επιδόματα. Την ίδια στιγμή οι κοινωνικές υπηρεσίες στη χώρα καταρρέουν. Δεν χρειάζεται να πάει κανείς μακριά, μια βόλτα στην Ομόνοια στο φαρμακείο του ΕΟΟΠΠΥ στην Αγίου Κωνσταντίνου για τα ακριβά φάρμακα

Ο Πρωθυπουργός παρουσιάζει μεγάλη κινητικότητα τελευταία στην επαφή με τους πολίτες. Την ίδια ώρα, με αφορμή τη ΔΕΘ, αναζητεί ένα πεδίο διευκολύνσεων για να «διασκεδάσει» τις επιβαρύνσεις που έχει προκαλέσει η ασκούμενη οικονομική πολιτική. Τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζουν μια σοβαρή ανακύκλωση στην παραδοσιακή συνταγή της πόλωσης.

Ωστόσο φαίνεται ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα μεταβάλει την προδιαγεγραμμένη πορεία ήττας του κυβερνητικού κόμματος.

Η υπόθεση με τις πυρκαγιές και η απίθανη επικοινωνιακή αντιμετώπιση τόσων θυμάτων θα μείνει βαθιά ριζωμένη στη συνείδηση της πλειονότητας των πολιτών.

Λόγω φόρτου εργασίας δεν μπόρεσα να μελετήσω το νόμο και τις συγκεκριμένες διατάξεις αναλυτικά και περιορίστηκα, εκ των πραγμάτων, σε μια σύνοψή του, από αυτές που αναρτώνται στις ειδικευμένες εκπαιδευτικές, αλλά και σε μη εκπαιδευτικές ιστοσελίδες. Από κάποια άποψη ευτυχώς.

Η άμεση αίσθηση είναι ότι το όλο κατασκεύασμα λειτουργεί ως αφηγηματικό παραπέτασμα που προστατεύει μια κυρίαρχη, βαθιά θεσμική μεταβολή, μια επέμβαση στο σώμα της ελληνικής παιδείας. Οι επιμέρους τροποποιήσεις, για παράδειγμα η αλλαγή των ισορροπιών στην Πανελλαδική εξέταση των Αρχαίων Ελληνικών, όσο σημαντικές και αν τις θεωρήσει κανείς δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία μπροστά στην τεράστια, για να μην πω τερατώδη, μεταβολή, την οποία επιφέρει η υποκατάσταση των Λατινικών από την Κοινωνιολογία.