Μάθατε τι συνέβη στην Αυστραλία; Την Παρασκευή ανιχνεύθηκαν 28 κρούσματα COVID-19 στην παραλιακή περιοχή του Σίδνεϊ. Ακαριαία επιβλήθηκαν σε όλη τη χώρα περιορισμοί στις μετακινήσεις, τα σχέδια χιλιάδων οικογενειών που είχαν προγραμματίσει χριστουγεννιάτικα ταξίδια ανατράπηκαν, οι 250.000 Αυστραλοί που κατοικούν στις παραλίες του Σίδνεϊ υποχρεώθηκαν να παραμείνουν οίκαδε, πισίνες, άλλοι αθλητικοί χώροι και όλες οι οργανωμένες παραλίες σε μήκος 29 χιλιομέτρων έκλεισαν, εστίαση-τουρισμός αντί για πελάτες δέχονται εκατοντάδες ακυρώσεις, τέλος, μια μεγάλη επιχείρηση ανίχνευσης κρουσμάτων τέθηκε σε κίνηση. Ετσι αντέδρασαν οι Αρχές της Αυστραλίας για είκοσι οκτώ (28) κρούσματα. 

Είναι γνωστό ότι η εν εξελίξει νομοθετική πρωτοβουλία για τη φύλαξη των πανεπιστημίων δεν υπήρξε κεραυνός εν αιθρία. Φρόντισαν πρόσφατα οι γνωστοί «μπαχαλάκηδες» να μας υπενθυμίσουν, με τις ανεκδιήγητες αθλιότητές τους σε βάρος του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου, ότι σοβεί ένα σοβαρότατο πρόβλημα προστασίας των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Το ερώτημα λοιπόν, με βάση αυτά τα δεδομένα, δεν είναι το αν χρειάζονται μέτρα φύλαξης -αυτό μόνο κάποιοι αθεράπευτα ιδεοληπτικοί το αμφισβητούν - αλλά το ποια θα είναι αυτά τα μέτρα.

Το Ταμείο Ανάκαμψης είναι η αφορμή για την αποτύπωση των δύο διαφορετικών στρατηγικών για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας την επαύριο της οικονομικής κρίσης της πανδημίας. Στο επίκεντρο της διαμάχης είναι τα εργασιακά, το φορολογικό σύστημα, το συνταξιοδοτικό, οι ιδιωτικοποιήσεις, το κοινωνικό κράτος και οι μεταρρυθμίσεις σε δημόσια διοίκηση, δικαιοσύνη, χωροταξία, περιβάλλον. Τελικά το ίδιο το αναπτυξιακό μοντέλο στην επόμενη δεκαετία.

Οσοι παρακολούθησαν τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό έγιναν μάρτυρες της επιτηδευμένης θριαμβολογίας των υπουργών και των βουλευτών της Ν.Δ.

Έναν προϋπολογισμό που οδηγεί μεθοδευμένα τα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην πτώχευση, που μειώνει τις δαπάνες για την Υγεία ενώ η πανδημία επελαύνει, που κόβει στο μισό το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος του ΠΔΕ για τις υποδομές ενώ τα δημόσια έργα θα μπορούσαν να αντιστρέψουν την οικονομική καταστροφή.

Από το καλοκαίρι έως και σήμερα, η πολιτική της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην επιδίωξη νέων ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Τουρκίας, οι οποίες θα έστελναν ένα σκληρό μήνυμα ενωσιακής αποφασιστικότητας στην Αγκυρα. Σήμερα, όμως, οι Ελληνες ξύπνησαν στη χώρα της πραγματικότητας: στα τελικά Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου 10 και 11 Δεκεμβρίου αναφέρεται απλώς η απόφαση διεύρυνσης των υφιστάμενων από τον Νοέμβριο του 2019 ελαφρών κυρώσεων εναντίον αξιωματούχων και εταιρειών της Τουρκίας που εμπλέκονταν στις παράνομες έρευνες υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν χωρούν πλέον προσωπικές στρατηγικές και παραγοντισμοί, ατομικές ατζέντες και εσωστρέφειες που εξυπηρετούν αυτούς που οραματίζονται μια Αριστερά που θέλει να απευθύνεται μόνο στους... αριστερούς. Νομίζω ότι πρέπει να απευθυνθούμε στον κάθε πολίτη, στην κοινωνία, στα κοινωνικά στρώματα που συναντήσαμε το 2015 και απομακρύναμε το 2019

Οι δημοσκοπήσεις είναι μια προσομοίωση των εκλογών. Με τη διαφορά ότι στις εκλογές το ερώτημα είναι ένα, ενώ οι δημοσκοπήσεις, εκτός από την πρόθεση ψήφου, καταγράφουν επίσης τις απόψεις των ψηφοφόρων πάνω σε διάφορα επίδικα θέματα που προσδιορίζουν τι θα ρίξουν τελικά στην κάλπη. Κι αυτό τις κάνει πολύ ενδιαφέρουσες. Αξίζει λοιπόν να διαβάσουμε προσεκτικά τη δημοσκόπηση της Prorata που δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου.

Μπροστά στην πρόκληση των εμβολίων δεν πρέπει να επικρατήσει ούτε κλίμα θριαμβολογίας και αβάσιμης προσδοκίας ότι «τελειώνουμε με την πανδημία», αλλά ούτε ατεκμηρίωτος σκεπτικισμός για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους. Αυτό που χρειαζόμαστε πρωτίστως είναι ειλικρίνεια, τεκμηριωμένες απαντήσεις από τους ειδικούς, συστηματική φαρμακοεπαγρύπνηση και συνεχή αξιολόγηση της εμβολιαστικής πολιτικής.

Η έναρξη μαζικών εμβολιασμών κατά του SARS-CoV-2 στη Μεγάλη Βρετανία είναι σίγουρα ένα πολύ καλό και αισιόδοξο νέο.

Το κόστος και οι απώλειες μιας υγειονομικής πανδημίας δεν μπορούν να συγκριθούν με τις αντίστοιχες επιπτώσεις που θα έχει η κλιματική αλλαγή. Θα δημιουργήσει πολλές μεγαλουπόλεις με πληθυσμό άνω των 10 εκατομμυρίων κατοίκων σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, με άναρxη δόμηση και με προβληματική υγειονομική διαχείριση των αναγκών του αυξανόμενου πληθυσμού.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη μεγάλη διάδοση ζωονοσογόνων απειλών, ίσως να μας οδηγήσουν σύντομα σε μια άλλη μεγάλη πανδημία. Ισως να είναι θέμα χρόνου.

Τρόμο, σε 200.000 εργαζομένους – υποψηφίους συνταξιούχους, προκάλεσε η «Έκθεση Πισσαρίδη», που δημοσιεύτηκε τις προηγούμενες ημέρες.

Συγκεκριμένα, στη σελίδα 105, αναφέρεται ότι, «Απόλυτα κρίσιμοι είναι και οι δυσμενείς δημογραφικοί συσχετισμοί, που ασκούν ασφυκτικές πιέσεις στο δημόσιο ταμείο στο επίπεδο των παροχών».

Το Κυπριακό παραμένει μια ανοιχτή πληγή. Η επίλυσή του όχι μόνο θα ένωνε ένα διαιρεμένο κράτος αλλά είναι η αναγκαία προϋπόθεση για την υπέρβαση της έντασης σε βάθος χρόνου στην Ανατολική Μεσόγειο και την ειρήνη στην περιοχή. Το Κυπριακό είναι παράλληλα αναπόσπαστα συνδεδεμένο με την Ελλάδα, ενώ Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοτροφοδοτούνται δεκαετίες τώρα.

Την Παρασκευή, η Ενωση Τραπεζών ανακοίνωσε μορατόριουμ για παλιούς και νέους δανειολήπτες, κάποιοι μάλιστα από την αντιπολίτευση έσπευσαν να χαιρετίσουν την απόφαση. Η οποία, όμως, είναι μια εξαγγελία-φούσκα: Γιατί, αφενός για το 80-90% όσων ήδη έχουν αναστολή πληρωμής συμπληρώνεται το 9μηνο στα τέλη Δεκεμβρίου, αφετέρου καμία τράπεζα δεν έχει διάθεση να δώσει μορατόριουμ σε άλλους δανειολήπτες – δεν θα δώσει, όλη η τραπεζική πιάτσα το γνωρίζει.