Ανα-στοχασμοί για τη ΔΗΜΑΡ
-για εσωκομματικό διάλογο-
Γιάννης Πανούσης, Δημοσιευμένο: 2012-09-04
Βλέπω τα παράθυρα με τα παραθυρόφυλλα ανοιχτά.
Έτσι λέω, θα’ πρεπε να’ ταν τα πουλιά πριν πετάξουν
Μιχ. Πασιαρδής, Παράθυρα
1. Ποια η πολιτική οριοθετική γραμμή ανάμεσα στην (έντιμη) διαπραγμάτευση και τον (ανιστόρητο) συμβιβασμό;
2. Δημόσια πρόσωπα – δημόσιες υποθέσεις – δημόσιο συμφέρον: πως ορίζεται η πολιτική ευθύνη όταν οι υποδειχθέντες υπουργοί είναι ‘πολιτικά ανεύθυνοι’;
3. Πόσο μακριά βρίσκεται ο συγκυβερνητισμός από τον αριστερό αριβισμό, τον κομματικό παραγοντισμό και τον κρατικό παρασιτισμό;
4. Μπορείς να (δια)κυβερνήσεις μέσω τρίτων;
5. Η σωτηρία της χώρας είναι μόνον οικονομικό πρόβλημα; Τι γίνεται στους άλλους τομείς (π. χ. εξωτερική πολιτική);
6. Πότε θα παραλάβουν τα Νόμπελ Οικονομίας οι ‘αριστεροί’ οικονομολόγοι που λύνουν εδώ και δύο χρόνια (και ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες) το ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα;
7. Ο αριστερός ευρωπαϊσμός μήπως τελικά καθιστά την Αριστερά περισσότερο ανεκτική και λιγότερο διεκδικητική;
8. Για να ποζάρουμε ως αριστεροί θελήσαμε να γίνουμε αρεστοί στις συντεχνίες;
9. Οι βουλευτές της συγ-κυβερνώσας Αριστεράς με ποιον ακριβώς (και πως;) διαβουλεύεται;
10. Οι κονδυλοφόροι που βρίζουν καθημερινά (και σκαιότατα) τον Φώτη Κουβέλη και τη ΔΗΜΑΡ πιστεύουν πράγματι ότι με τις εκφράσεις τους συμβάλλουν στο δημοκρατικό διάλογο και προάγουν το ήθος της Αριστεράς;