Οι προτάσεις ΜΠΑΡΟΖΟ και οι ανάγκες της πραγματικής οικονομίας
Δημήτρης Χατζησωκράτης, Δημοσιευμένο: 2008-11-27
Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ μιλώντας στον Ρ/Σ Φλας και στην εκπομπή του Α. Κοκορίκου αναφερόμενος στις προτάσεις ΜΠΑΡΟΖΟ και τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα μεταξύ άλλων τόνισε :
«Μια ξεχωριστή περίοδος απαιτεί και ξεχωριστά μέτρα.
Γι΄ αυτό και οι προτάσεις Μπαρόζο είναι ανεπαρκείς και πολύ πίσω από τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας και τις προτεραιότητες που οι πολίτες της Ευρώπης διεκδικούν για διέξοδο από την κρίση.
Η αντιπρόταση των ευρωπαϊκών συνδικάτων και της αριστεράς πρέπει να είναι ξεκάθαρη.
Αυτό το 1,5 % του ΑΕΠ δεν μπορεί να είναι ένα και μοναδικό χρηματοδοτικό μέσο που θα αφορά το σύνολο των παρεμβάσεων των κρατών –μελών. Αυτό το 1,5%, πρέπει να εκταμιευτεί άμεσα και να αφορά αποκλειστικά μέτρα ενίσχυσης της ασφάλειας στις αγορές εργασίας που σήμερα βρίσκονται σε πλήρη μαρασμό. Πρέπει να αφορά τη διατήρηση της οικονομικής δραστηριότητας σε πολύ βραχυπρόθεσμη βάση. Να κατευθύνεται, αποκλειστικά, σε αυξημένα επιδόματα ανεργίας, ασφαλιστικά ταμεία, επιπλέον προγράμματα εκπαίδευσης δια βίου κατάρτισης , προγράμματα απασχόλησης στην κοινωνική οικονομία για όσους έχουν χάσει τη δουλειά τους
Για την έξοδο από τη κρίση απαιτούνται επί πλέον πολιτικές επιλογές και χρηματοδοτικά μέτρα άμεσης προτεραιότητας πολλαπλάσια του 1,5% του ΑΕΠ, που εντός του 2009 θα πρέπει να διατεθούν για συμπληρωματικές επενδύσεις, στην ενέργεια , στην καινοτομία και στην οικολογική και αειφόρο ανάπτυξη. Όλα αυτά εκτός του συνυπολογισμού τους στους δείκτες του Συμφώνου Σταθερότητας.
Η Ε.Ε. οφείλει επίσης να κινητοποιήσει τις δυνάμεις της στην άμεση προώθηση μιας συνεκτικής και συντεταγμένης ευρωπαϊκής φορολογικής πολιτικής για ενιαίες ρυθμίσεις και μέτρα.
Τέλος, στη φάση αυτή είναι πρόδηλη η αναγκαιότητα για ίδρυση ενός Ταμείο Ειδικού με την έκδοση ευρωπαϊκών ομολόγων που θα επιτρέψει στα κράτη –μέλη, και ιδιαίτερα σε αυτά που διαθέτουν πολύ χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα, να έχουν πρόσβαση σε ροές κεφαλαίων με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο.»
«Μια ξεχωριστή περίοδος απαιτεί και ξεχωριστά μέτρα.
Γι΄ αυτό και οι προτάσεις Μπαρόζο είναι ανεπαρκείς και πολύ πίσω από τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας και τις προτεραιότητες που οι πολίτες της Ευρώπης διεκδικούν για διέξοδο από την κρίση.
Η αντιπρόταση των ευρωπαϊκών συνδικάτων και της αριστεράς πρέπει να είναι ξεκάθαρη.
Αυτό το 1,5 % του ΑΕΠ δεν μπορεί να είναι ένα και μοναδικό χρηματοδοτικό μέσο που θα αφορά το σύνολο των παρεμβάσεων των κρατών –μελών. Αυτό το 1,5%, πρέπει να εκταμιευτεί άμεσα και να αφορά αποκλειστικά μέτρα ενίσχυσης της ασφάλειας στις αγορές εργασίας που σήμερα βρίσκονται σε πλήρη μαρασμό. Πρέπει να αφορά τη διατήρηση της οικονομικής δραστηριότητας σε πολύ βραχυπρόθεσμη βάση. Να κατευθύνεται, αποκλειστικά, σε αυξημένα επιδόματα ανεργίας, ασφαλιστικά ταμεία, επιπλέον προγράμματα εκπαίδευσης δια βίου κατάρτισης , προγράμματα απασχόλησης στην κοινωνική οικονομία για όσους έχουν χάσει τη δουλειά τους
Για την έξοδο από τη κρίση απαιτούνται επί πλέον πολιτικές επιλογές και χρηματοδοτικά μέτρα άμεσης προτεραιότητας πολλαπλάσια του 1,5% του ΑΕΠ, που εντός του 2009 θα πρέπει να διατεθούν για συμπληρωματικές επενδύσεις, στην ενέργεια , στην καινοτομία και στην οικολογική και αειφόρο ανάπτυξη. Όλα αυτά εκτός του συνυπολογισμού τους στους δείκτες του Συμφώνου Σταθερότητας.
Η Ε.Ε. οφείλει επίσης να κινητοποιήσει τις δυνάμεις της στην άμεση προώθηση μιας συνεκτικής και συντεταγμένης ευρωπαϊκής φορολογικής πολιτικής για ενιαίες ρυθμίσεις και μέτρα.
Τέλος, στη φάση αυτή είναι πρόδηλη η αναγκαιότητα για ίδρυση ενός Ταμείο Ειδικού με την έκδοση ευρωπαϊκών ομολόγων που θα επιτρέψει στα κράτη –μέλη, και ιδιαίτερα σε αυτά που διαθέτουν πολύ χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα, να έχουν πρόσβαση σε ροές κεφαλαίων με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο.»
