Η παροιμία λέει - και συγγνώμη για την αναπαραγωγή μιας κάπως ακατάλληλης διατύπωσης - πως «αν κατουράς στη θάλασσα, θα το βρεις στο αλάτι». Και η παροιμία επιβεβαιώνεται θεαματικά αυτές τις ημέρες.
Πάρτε για παράδειγμα τη Νέα Δημοκρατία.Το 2009 άλλαξε βιαστικά, εν κινήσει, το καταστατικό της ενώ είχε ξεκινήσει η διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού και υιοθέτησε μια αμφιλεγόμενη διαδικασία «λαϊκής συμμετοχής»

Η χώρα μας βρίσκεται σε μία εξαιρετικά κρίσιμη καμπή. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και η πολιτική που ασκείται οδηγεί σε ολοένα και μεγαλύτερα αδιέξοδα. Δεν έχει φανεί η διέξοδος από μια πορεία που υποβαθμίζει το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών και απειλεί την ίδια την επιβίωση ενός ευρέως φάσματος κοινωνικών στρωμάτων.
Η σκληρή αυτή πραγματικότητα αλλά και η αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης καθρεφτίζονται στον κρατικό προϋπολογισμό που κατατέθηκε για το 2016 και θα συζητηθεί τις επόμενες μέρες στην Ολομέλεια της Βουλής και στον οποίο δεν διαγράφεται κανένα συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο για την επίλυση των κρίσιμων προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας.

Η εισήγηση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ

Η Απόφαση της ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της ΔΗΜΑΡ

Αποχωρούμε από τα αδιέξοδα(το κείμενο των 17 μελών της ΚΕ, που απεχώρησαν από την ΔΗΜΑΡ)