Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιανουάριο επιδέχεται πολλές αναγνώσεις. Μια απ’ αυτές, μάλλον παραμελημένη, δείχνει πόσο έχουμε προοδεύσει αν αναλογιστούμε ότι στο παρελθόν, δηλαδή πριν από μερικές δεκαετίες, μια διαφαινόμενη άνοδος της Αριστεράς, πόσω μάλλον η επικράτησή της, θα αντιμετωπιζόταν ως θανάσιμος κίνδυνος και θα ενεργοποιούσε τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του μετεμφυλιακού κράτους.

Την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου, όμως, ο Τσίπρας μετακόμισε στο Μαξίμου ως φυσικό επακόλουθο του αποτελέσματος, το οποίο ουδείς αμφισβήτησε. Οι καιροί έχουν όντως αλλάξει.

Καλό είναι να θυμόμαστε ότι είμαστε αρχαιόθεν λαός προσφύγων, εξορίστων και μεταναστών. Για «χαμένες πατρίδες» δεν έγραψαν μόνο οι πρόσφυγες συγγραφείς του ’22, αλλά επίσης ο Φρύνιχος και ο Αισχύλος!

Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτήθηκαν για ποιους λόγους ο Αλέξης Τσίπρας υπουργοποίησε και στις δύο κυβερνήσεις του τον Πάνο Καμμένο και κατέκτησε έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ τον τίτλο του πρώτου αριστερού (όπως λέει) κόμματος που συγκυβέρνησε με ένα ακροδεξιό. Οι δέκα μήνες που κυβερνάει ο κ. Τσίπρας είναι, άραγε, αρκετές για να δοθεί απάντηση; Νομίζω πως ναι.

Οταν ένας τραμπούκος έχει τη δυνατότητα να γρονθοκοπεί βουλευτή στον Αγνωστο Στρατιώτη και να διαφεύγει ανενόχλητος, τότε η δημοκρατία μας έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα.

Οταν οι χρυσαυγίτες μπορούν να λύνουν και να δένουν στο προαύλιο της Βουλής, όταν τα μέλη του Ρουβίκωνα μπορούν να εισβάλλουν στο Κοινοβούλιο, τότε η δημοκρατία μας είναι όμηρος των ακραίων.

Τα κρούσματα είναι καθημερινά για να μπορεί κάποιος να τα αγνοήσει ή να τα δικαιολογήσει. Η κυβέρνηση και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν μια συστηματική κατάληψη του κράτους. Η κατεύθυνση έχει δοθεί κεντρικά, από την κορυφή διαχέεται προς τα κάτω, αλλά συμπληρώνεται και επαυξάνεται από τη «φυσική» ροπή όλων των κλιμακίων της διοικητικής - κομματικής στελέχωσης ενός οιονεί μαζικού κόμματος να καταλάβει πόστα και κέντρα ισχύος.

Τι θα είχε συμβεί αν αντί του Γιώργου Κουμουτσάκου της ΝΔ, τη γροθιά είχε εισπράξει η κεφαλή του Γιάννη Μιχελογιαννάκη του ΣΥΡΙΖΑ - ο οποίος έδινε επίσης το «παρών» στη συγκέντρωση των ποντιακών σωματείων; Θα θεωρούσε η ΝΔ τον Νίκο Φίλη ως υποκινητή των επεισοδίων; Θα κατηγορούσε η κυβέρνηση τη ΝΔ για «ακροδεξιά ολίσθηση»;