Στην ευρωπαϊκή ιστορία των δύο προηγούμενων αιώνων, το συνδικάτο συνδέθηκε με τη συλλογική πάλη των εργαζομένων για την κοινωνική χειραφέτηση, με τη βαθμιαία συνειδητοποίηση των δικαιωμάτων τους, με την ιστορική διαδικασία που οδήγησε στη διεύρυνση της ελευθερίας, την ενίσχυση της αλληλεγγύης και τη διεκδίκηση της ισότητας.

Χρόνια τώρα κυριαρχεί ένα ερώτημα στις πολιτικές συζητήσεις. Γιατί σήμερα δεν υπάρχει ένας Σαρλ Ντε Γκωλ, ένας Χέλμουτ Κολ, ένας Κωνσταντίνος Καραμανλής ή ένας Ζακ Ντελόρ; Γιατί το πολιτικό σύστημα ή ακόμη και οι κοινωνίες δεν παράγουν μεγάλους ηγέτες όπως παλιά;

Οι αντιπροσωπευτικέςφιλελεύθερες δηµοκρατίες είναι τα καλύτερα πολιτικά συστήµατα από όσα διαθέτουµε, παρουσιάζουν όµως ένα σοβαρό πρόβληµα. Πάσχουν από µυωπία. Η όρασή τους περιορίζεται στον στενό ορίζοντα των επόµενων εκλογών ή, ακόµα βραχύτερων, κοµµατικών ή προσωπικών σκοπιµοτήτων. Συµβαίνει σε όλες τις δηµοκρατικές χώρες, αλλά σε εµάς παραείναι.

Καθ’ οδόν προς τη Δαµασκό, ξαφνικά γύρω τους άστραψε φως στον ουρανό... Κάπως έτσι, όπως ο Ιησούς στον Σαούλ, απεκαλύφθη και στη νέα ηγεσία της Ν.Δ. η αλήθειαγια την απογραφή του 2004. Πως ήταν λάθος. «Εγκληµατικό λάθος».

Καταλαβαίνει κανείς εύκολα την πολιτική και επικοινωνιακή ανάγκη που υπαγόρευσε το θαύµα. Αλλά αφού άνοιξε η συζήτηση, ας το συζητήσουµε: Γιατί ήταν λάθος η απογραφή;

Το πολιτικό προσωπικό ως επί το πλείστον έχει αναδειχθεί με κριτήρια παλαιοκομματικά. Με προδιαγραφές για διαχείριση ενός πελατειακού κράτους. Δεν είναι παράδοξο, λοιπόν, που δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις. Κι επειδή δεν μπορεί, γι’ αυτό θα αλλάξει. Ισως αυτό γίνει βασανιστικά, μέσα από δαιδαλώδεις διαδρομές. Εναλλακτική είναι να αρχίσει τώρα η αλλαγή του προς το καλύτερο, με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Με ποιον τρόπο;

Στο περιθώριο της ενασχόλησής της με τα θέματα του δελτίου ειδήσεων της ΝΕΤ και του προγράμματος του ραδιοφωνικού σταθμού Αθήνα 9.84, η ηγετική ομάδα της ΝΔ φαίνεται ότι άρχισε να ασχολείται και να μελετά τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κώστα Καραμανλή. Η διαδικασία αυτή γίνεται με δειλά, αλλά γοργά βήματα. Χωρίς να το έχουν πολυκαταλάβει αποκήρυξαν την πιο κομβική επιλογή των κυβερνήσεων Καραμανλή, αυτή της απογραφής.

...Από την πρώτη μέρα που έγινε η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης αυτή η κυβέρνηση παρουσιάζεται πιο δυστυχισμένη από ό,τι όλοι εμείς οι υπόλοιποι -λες και εμείς είπαμε ότι υπάρχουν λεφτά, λες και εμείς κυβερνάμε! Αν τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης θεωρούν ότι τα μέτρα που συνοδεύουν την εφαρμογή του μνημονίου είναι άδικα για τους εργαζόμενους, γιατί δεν προτείνουν διαφορετικά και αρκούνται στο να γκρινιάζουν; Ποιον νομίζουν πως θα πείσουν ότι τελικά δεν ήθελαν αυτά τα μέτρα, αλλά αναγκάστηκαν (sic) να τα υιοθετήσουν εξαιτίας της κακής τρόικας;

Η ξαφνική έκρηξη αυτοκριτικής από τη ΝΔ του κ. Σαμαρά θα μπορούσε να ήταν μια ένδειξη ότι επιτέλους απέκτησαν μια αίσθηση υπευθυνότητας. Ότι συνειδητοποίησαν τις ευθύνες τους για την τραγική κατάσταση που οδήγησαν τη χώρα και αποφάσισαν να βάλουν πλάτη μήπως και καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τον κίνδυνο της χρεοκοπίας.

Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, υπεύθυνος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για την Οικονομική πολιτική, σε σχέση με το δημοσίευμα του Reuters για την επαναγορά ομολόγων αξίας 2.3 δις Ευρώ από την ελληνική κυβέρνηση, δήλωσε:

«Σήμερα το Reuters μετέδωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει επαναγοράσει, από αρχής του έτους, ομόλογα αξίας 2.3 δις Ευρώ.
Στην υπόθεση αυτή προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα:
1. Ποιός αγόρασε και με τι χρήματα; Χρησιμοποιήθηκαν αποθεματικά του Δημοσίου;
2. Από ποιούς αγόρασε; Είναι τελείως διαφορετικό αν με την αγορά ελαφρύνθηκαν επιθετικά funds ή ελληνικές τράπεζες και ταμεία. Αν ελαφρύνθηκαν η ΕΚΤ ή γερμανικές ή γαλλικές τράπεζες.

Συμβολή της ΔΗΜΑΡ στον γιορτασμό της 125ης επετείου της Εργατικής Πρωτομαγιάς

...Κανένα σύστημα κοινωνικής προστασίας δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά ως δίχτυ ασφαλείας ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό χωρίς ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που να συνδυάζει την οικονομική ενίσχυση των ευπαθέστερων ομάδων του πληθυσμού με την κατάρτιση ατομικών σχεδίων δράσης στοχεύοντας στην επιστροφή στην απασχόληση και στην κοινωνική επανένταξη των δικαιούχων.

Οσοι νόµιζαν πως το κίνηµα της ανυπακοής θα περιοριζόταν µόνο στο Μετρό, στα διόδια, στην Κερατέα, µάλλον πρέπει να ήταν υπερβολικά αισιόδοξοι ή αφελείς. ∆εύτερη µέρα του Πάσχα και ανήµερα του Αγίου Γεωργίου, οι οπαδοί του Πανιωνίου δεν χορεύουν, δεν τρώνε, δεν γλεντούν.

Είναι τουλάχιστον αστεία η προσπάθεια αριστερών και δεξιών να εμφανίσουν με κάθε τρόπο το ελληνικό δημόσιο χρέος ως παράνομο και απεχθές. Πέρα από το γεγονός ότι ποτέ στα διεθνή δικαστήρια δεν έχει χρησιμοποιηθεί αυτός ο όρος, δηλαδή το «odious debt», δεν μπορεί κανείς σοβαρός άνθρωπος να ισχυριστεί ότι το ελληνικό χρέος που ανέλαβαν νόμιμες και ισχυρές ελληνικές κυβερνήσεις, εν καιρώ ειρήνης, είναι παράνομο.