Δώστε μας δύναμη να δώσουμε λύσεις

Δημήτρης Χατζησωκράτης, Συνέντευξη στον Γ. Μακρή, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Λάρισσας, Δημοσιευμένο: 2014-05-24

Δημήτρης Χατζησωκράτης
Δημήτρης Χατζησωκράτης

Δεν νομίζω πως ο δημοψηφισματικός χαρακτήρας των ευρωεκλογών, όπως τον επεδίωκε ο ΣΥΡΙΖΑ, πέρασε στο εκλογικό σώμα!
Οι πολίτες πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στα παραπλανητικά διλήμματα, που διχοτομούν την πολιτική ζωή και παραμορφώνoυν τις πραγματικές αντιθέσεις. Να αποκρούσουν το δίλημμα «αστάθεια ή σταθερότητα», που αποσιωπά το γεγονός ότι καμία σταθερότητα δεν είναι νοητή με πολιτικές που αποσταθεροποιούν την κοινωνία. Το δικό μας μήνυμα είναι «δώστε μας δύναμη – για να δώσουμε λύσεις». Όσο πιο ισχυρή είναι η εντολή στο ψηφοδέλτιό μας, τόσο θα υπάρχουν δυνατότητες για να μετατοπισθεί ο άξονας των εξελίξεων σε προοδευτική κατεύθυνση

H Αλήθεια των ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ

Αστέριος Κατσαμούρης, Δημοσιευμένο: 2014-05-24

katsamouris

H μεγάλη οικονομική ανεπάρκεια το 2009, όταν ξεκίνησε η οικονομική κρίση στην Ευρώπη (η Ελλάδα είχε μεγάλο Δημόσιο-οικονομικό έλλειμμα (>15% του ΑΕΠ), το χειρότερο έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών (15%) και τεράστιο Δημόσιο χρέος (130% του ΑΕΠ), σε συνδυασμό με τη μεγάλη ανεπάρκεια-ευτέλεια θεσμών, τη μεγάλη μείωση της παραγωγικής βάσης και τη μεγάλη αντίσταση του πολιτικού συστήματος και των κοινωνικών συλλογικοτήτων στις προσπάθειες εκσυγχρονισμού, με εξηγούν με αντικειμενικό τρόπο το γιατί η μετωπική αντιπαράθεση για τη «διάσωση της χώρας» με κριτήριο μόνο τη μνημονιακή, από τη μια μεριά, και την αντιμνημονιακή πολιτική, από την άλλη, είναι εντελώς ανιστόρητη και, εμφανώς, επιζήμια για τη χώρα.

Ποιος ανέβασε στα ύψη τη ΧΑ;

Αλέξης Λασκαράτος, www.protagon.gr, Δημοσιευμένο: 2014-05-23

Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί τις τελευταίες μέρες ( για να αναφέρω, μόνο λίγα, από τα σχετικά άρθρα που έχουν δημοσιευθεί στο πρόταγκον, για την εντυπωσιακή άνοδο της ΧΑ που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Άλλα τόσα, προφανώς, θα ειπωθούν και θα γραφτούν και μετά τις εκλογές της Κυριακής.

Με το άρωμα της Ανανεωτικής Αριστεράς

Μιχάλης Σαμπατακάκης, Δημοσιευμένο: 2014-05-23

"Τι θα σημαίνει για την πολιτική ζωή του τόπου να μην υπάρχει ΔΗΜΑΡ;" ρώτησε η δημοσιογράφος τον Φώτη Κουβέλη.
Πριν από πάρα πολλά χρόνια έγραφα :
«Τα νεανικά μας χρόνια και η σχέση μας με την πολιτική και τον πολιτισμό τον καιρό της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης, καθορίστηκαν βαθιά από την εμφάνιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη του ρεύματος της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Ζώντας τότε αρκετοί από εμάς την πιο ακραία μορφή του καπιταλισμού και του ατλαντισμού, τη δικτατορία και αγωνιζόμενοι εναντίον της, μάθαμε ταυτόχρονα να αγωνιζόμαστε κατά του σταλινισμού και του δογματισμού. Νοιώσαμε βαθιά τη διάσπαση σε ανανεωτές και δογματικούς του ΚΚΕ, το Γαλλικό Μάη, την Άνοιξη της Πράγας. Οργανωθήκαμε στο ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ, τη νεολαία του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ. Αγαπάμε την πολιτική μας ιστορία.

Για ένα σακίδιο αδειανό

Γιάννης Παπαθεοδώρου, www.badiera.gr, Δημοσιευμένο: 2014-05-21

Η εμφάνιση ενός καινούργιου κόμματος, ιδίως μάλιστα ενός κόμματος που αυτοπροσδιορίζεται ως «κεντρώο», θα ήταν ένα καλοδεχούμενο γεγονός, σε μια περίοδο μάλιστα που οι απόπειρες ανασύνταξης της κεντροαριστεράς προϋποθέτουν τον διαρκή διάλογο και τις προγραμματικές συγκλίσεις. Η περίπτωση, ωστόσο, του Ποταμιού, παρουσιάζει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που θα άξιζε να τα λάβουν υπόψη τους οι ψηφοφόροι, ακριβώς επειδή η επόμενη μέρα του προοδευτικού χώρου θα κριθεί και από το πολιτικό αποτύπωμα των εκλογών. Στην κατεύθυνση αυτή, το πρώτο πράγμα που μπορούμε, για την ώρα, να διαπιστώσουμε είναι ότι το Ποτάμι αποτελεί ένα ιδιάζον μόρφωμα που μεταπλάθει τον παραδοσιακό λαϊκισμό σε ένα νέου τύπου μεταπολιτικό λαϊκισμό, ο οποίος όχι μόνο δεν μπορεί να συμβάλει στην υπόθεση ενός σύγχρονου προοδευτικού πόλου αλλά ενδέχεται να εξελιχτεί και σε «χρήσιμο μαξιλάρι» της κεντροδεξιάς ηγεμονίας. Ας δούμε από κοντά αυτά τα χαρακτηριστικά που δικαιολογούν ίσως αυτή την διαπίστωση.

Ο Τσίπρας, το κέρας της αμάθειας και ο Μακιαβέλλι

Γιώργος Σιακαντάρης, The Books’ Journal, Δημοσιευμένο: 2014-05-21

Είχα μόλις ανοίξει το απολαυστικό βιβλίο του Νικολό Καππόνι για τη βιογραφία του Μακιαβέλλι (Μακιαβέλλι - Ποιος ήταν πραγματικά ο αμφιλεγόμενος συγγραφέας του “Ηγεμόνα”, εκδ. Πατάκη) για να ξεκινήσω τη συγγραφή μιας βιβλιοκρισίας του στο Books’ Journal και έριξα μια τελευταία ματιά στο Ίντερνετ. Έπεσα πάνω σε μια ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Μπολόνια. Ο επικεφαλής του κόμματος της ευρωπαϊκής αριστεράς αναρωτιόνταν αν θα πάμε με την Ευρώπη του Μακιαβέλλι ή με την Ευρώπη του Διαφωτισμού, του Μαρξ και του Γκράμσι. Ξανάβαλα το βιντεάκι για να σιγουρευτώ ότι άκουγα καλά, για μια στιγμή φοβήθηκα μήπως το βιβλίο με είχε παρασύρει στις δέλτους των φαντασιώσεων των ηρώων της εποχής του Μακιαβέλλι. Ήταν αλήθεια. Φαίνεται πως ο κ. Τσίπρας, στην προσπάθειά του να ανακαλύψει τα παλιά ισοδύναμα του Σαμαρά, με τα οποία θα επιστρέψει τον ελληνικό λαό στις «μέρες της ευημερίας» (αν και αυτές δεν υπήρχαν για όλους, να τα λέμε και αυτά), ή, πιο σωστά, ψάχνοντας για το κέρας της δημαγωγικής αμάλθειας με το οποίο θα σώσει τον ελληνικό λαό από τη λιτότητα, βρήκε το κέρας της αμάθειας.

Εγκληματικές οι ναζιστικές ιδέες

Γιώργος Σιακαντάρης, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2014-05-20

Τα αποτελέσματα των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών δεν επιτρέπουν την ανάδειξη εύκολων νικητών. Χρειάζεται περισσότερη περίσκεψη, ανάλυση σε βάθος, αποφυγή των γενικόλογων περί κομματικοποιημένης ή περί ανεξάρτητης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, λόγια κενά που οδηγούν στην απολιτικοποίηση ενός τόσο βαθιά πολιτικοποιημένου θεσμού.

Επομένως, παρότι δεν υπάρχει μεγάλος νικητής, υπάρχει μεγάλος ηττημένος. Τα ποσοστά των υποψηφίων της Χρυσής Αυγής, ποσοστά που οι πρώτες αναγωγές σε πανελλαδικό επίπεδο δείχνουν να φθάνουν τα διψήφια νούμερα, δείχνουν όχι μόνο ότι το φίδι δεν έχει ψοφήσει, αλλά και ότι οι ημέρες του θα είναι ακόμα μακριές. Ο μεγάλος ηττημένος αυτών των εκλογών είναι η αντίληψη που ήθελε τη Χρυσή Αυγή μόνο μια οργάνωση απαρτιζόμενη από ανθρώπους που δέρνουν μετανάστες, από τον κόσμο της νύχτας, από λαθρεμπόρους και γενικώς παραβατικούς που αρκεί να κτυπηθεί ως φυτώριο παρανομίας και τίποτα άλλο.

ΓΙΑΤΙ (ΠΑΛΙ) ΔΗΜΑΡ

Σωτήρης Βαλντέν, Δημοσιευμένο: 2014-05-20

Πολλοί από όσους το 2012 ψήφισαν μία ή δύο φορές ΔΗΜΑΡ αντιμετωπίζουν τις ευρωεκλογές της ερχόμενης Κυριακής με έντονη απογοήτευση. Η ΔΗΜΑΡ δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους (όχι πάντα τις ίδιες), όμως και τα άλλα σχήματα που θα μπορούσαν να ψηφίσουν δεν τους ενθουσιάζουν. Αλλά και αρκετοί από όσους αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί και ψήφισαν το 2012 ΠΑΣΟΚ, προβληματίζονται σήμερα βλέποντας το κόμμα του κ.Βενιζέλου να διολισθαίνει προς τη δεξιά και να βουλιάζει σπαρασσόμενο. Αυτά εξηγούν γιατί η ΔΗΜΑΡ εμφανίζει μεν χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά, ταυτόχρονα όμως ένας σημαντικός αριθμός κεντροαριστερών αμφιταλαντεύονται ανάμεσα σε αρκετά κόμματα, που συνήθως περιλαμβάνουν την «Ελιά», τον ΣΥΡΙΖΑ, το «Ποτάμι», αλλά και τη ΔΗΜΑΡ.

×
×