Για την απεργία πείνας

Η κυβέρνηση -όλοι πια το βλέπουμε- δεν ξέρει τί να κάνει με τους μετανάστες απεργούς πείνας του «Μεγάρου Υπατία» που οι μισοί νοσηλεύονται ήδη και ορισμένοι κινδυνεύουν να πεθάνουν. Πολλοί πιστεύουν ότι λόγω «περιρρέουσας ατμόσφαιρας» αν υπάρξει ένας νεκρός θα καεί η Αθήνα. Ολες οι προσπάθειες για μια συμβιβαστική λύση έχουν αποτύχει. Φταίνε γι’ αυτό όχι οι απεργοί αλλά οι ομάδες που τους βοηθούν, αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται κυβερνητικές πηγές ενοχοποιώντας μάλιστα τον Σύριζα.

Μπορεί. Αλλά είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα ως την ημέρα που άρχισε να κινδυνεύει η ζωή ορισμένων απεργών. Η αλήθεια είναι επίσης ότι οι αρχές δεν προστάτευσαν τους λαθρομετανάστες στην Κρήτη όπου τους εκμεταλλεύονταν ασύστολα διάφοροι «εργοδότες», δεν τους σταμάτησαν όταν πήραν το καράβι για να έρθουν στον Πειραιά, δεν τους

εμπόδισαν να καταλάβουν τη Νομική Σχολή, αντέδρασαν υστερικά μετά την κατάληψη (λες και οι καταλήψεις δεν ανήκουν στην πανεπιστημιακή καθημερινότητα) και με ανακούφιση υποδέχτηκαν τη «λύση» του Μεγάρου Ιπατία, για να ξεχάσουν μετά το θέμα.

Μπορεί. Αλλά είναι επίσης δραματική αλήθεια ότι το θέμα της μετανάστευσης, ένα από τα πιο δύσκολα και λεπτά από κάθε άποψη, με τεράστιες πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις, το ανέθεσαν σε μια υφυπουργό, την κ.Νταλάρα, που με εξαίρεση τις δημόσιες σχέσεις του συζύγου της και την οργάνωση μερικών χλιδάτων εκδηλώσεων, το μόνο πλεονέκτημά της είναι η συγγένειά της με τον κ.Ραγκούση και μερικές επωφελείς για τις φιλοδοξίες της, κοινωνικές επαφές.

Μπορεί. Αλλά είναι τουλάχιστον άστοχο, ακόμα κι αν είναι εν μέρει αλήθεια για ορισμένους, να διαδίδεται από «κύκλους καλά πληροφορημένους» ότι οι απεργοί ψεύδονται όταν ισχυρίζονται ότι βρίσκονται στη χώρα μας από χρόνια. Και είναι ανόητο ο αρμόδιος υπουργός να βγαίνει και

να δηλώνει αρχικά «αδιαπραγμάτευτος» και «ανένδοτος», να μας λέει τα γνωστά «ποτέ», όταν ήδη έψαχνε και το γνώριζαν όλοι, για συμβιβασμούς. Απλούστατα γιατί έτσι καθιστούσε τους συμβιβασμούς ακόμα πιο δύσκολους. Όπως είναι ανόητο να διαπραγματεύεται η κυβέρνηση όχι με τους απεργούς αλλά με τους πολιτικά ενταγμένους «συνοδούς» τους που θα έπρεπε να τους απομονώσει !

Μπορεί πολλοί, όλο και περισσότεροι, πολίτες να ακούνε «μετανάστης» και να ουρλιάζουν με τους καρατζαφέρηδες ότι πρέπει να τους στείλουμε στον αγύριστο και να ακούνε μετανάστης-απεργός πείνας και να λένε «ας πεθάνει». Μα υπάρχουν ευτυχώς και άλλοι που δεν τα λένε αυτά. Χωρίς να είναι της ακροαριστερής άποψης ότι όσοι μετανάστες διαβαίνουν τα σύνορα καλώς τα διάβηκαν. Απλά γιατί γνωρίζουν πόσοι είμαστε εδώ και ποιά είναι η σημερινή οικονομική κατάσταση. Και ότι για να ενταχτούν πραγματικά όσοι μπορούν και πρέπει να ενταχτούν, με ίσα δικαιώματα, πρέπει να υπάρχει σχέδιο και φρόνηση.

Και τώρα ; Αν έχεις τύχη διάβαινε.