Γιατί τώρα ο Βαρουφάκης παρακαλάει το Eurogroup: “δώστε μας μία διατύπωση”;

Σε μια φράση του υπουργού Οικονομίας, που απευθύνεται στους εταίρους μας, συνοψίζεται το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και μαζί της και εμείς: “Δώστε μας μια διατύπωση”

Εγκλωβισμένος στην προεκλογική ρητορική του και προφανώς στις εσωκομματικές ισορροπίες του, ο κ. Τσιπρας προσήλθε σε μια κρίσιμη διαπραγμάτευση για τον τόπο απαράσκευος πολιτικά και τεχνοκρατικά. Αφού λοιπόν ο υπουργός του κ. Βαρουφάκης εξετέθη σε προφορικές ανέφικτες προτάσεις και τακτικισμούς, αναγκάστηκε να συρθεί σε μία “τεχνική βοήθεια” που του πρόσφεραν οι εταίροι μας (ένα είδος συμβούλων της τρόϊκα) όπου διαπιστώθηκε ότι η Ελληνική,πλευρά “δεν είχε αξιόπιστες και κοστολογημένες προτάσεις”.

Και ενώ ο κ. Βαρουφάκης ήταν έτοιμος, σε μια άτακτη στροφη από τις πάγιες θέσεις της κυβέρνησης αποδεχόμενος, όπως είπε ο ίδιος, συγκεκριμένους “όρους και προϋποθέσεις” καθώς και “αποχή από κάθε μονομερή ενέργεια”, οι δανειστές μας έσφιξαν και άλλο τα λουρια και του επεφύλαξαν πριν το Eurogroup, τον απόλυτο αιφνιδιασμό: “Απορρίπτουμε τις αιτιάσεις σας. Είστε ανέτοιμοι. Δεν μας δίνεται ένα λογικό και εφαρμόσιμο σχέδιο. Μόνος δρόμος η παράταση του ισχύοντος προγράμματος, ώστε να υπάρξει ο χρόνος να βρεθούν ευέλικτες λύσεις που θα ικανοποιούν και το πρόγραμμα (μνημόνιο) και κάποιες από τις υποσχέσεις σας στον Ελληνικό λαό. ´Εχετε διορία μέχρι την Παρασκευή να συμβιβαστείτε. Αν θέλετε να το πράξετε, θα πρέπει να μας ζητήσετε νέο Eurogroup. Και να έρθετε με προτάσεις που μπορεί να γίνουν αποδεκτές. Αλλιώς…”

Η … κακή μέρα από το πρωί φάνηκε. Δεν είναι σύνηθες Ευρωπαίος υπουργός να χαρακτηρίζει με απαράδεκτες δηλώσεις μία κυβέρνηση κράτους μέλους. Κι όμως ο κ. Σόϊμπλε μας είπε “φόρα παρτίδα” ότι μας λυπάται γιατί έχουμε “μια ανεύθυνη κυβέρνηση”. Στη συνέχεια διάφοροι συνάδελφοί του -ακόμα και ο Αυστριακός… “φίλος” μας- μπήκαν στον χορό της απαξίωσης της Ελληνικής διαπραγματευτικής τακτικής. Η απομόνωση του κ. Βαρουφάκη πριν λάβει μέρος στο Eurogroup ήταν ολοκληρωτική.

Ξένοι παρατηρητές γράφουν πως παρακολούθησαν “διαπραγματεύσεις δύο κόσμων” όπου η κάθε πλευρά δείχνει να μην αντιλαμβάνεται τη λογική της άλλης. Το πρόβλημα είναι ότι ο ένας κόσμος είναι ΟΛΟΙ οι Ευρωπαίοι εταίροι μας “πακέτο” οι οποίοι συμβαίνει να μας δανείζουν για να μη χρεοκοπήσουμε και να επιμένουν να τηρήσουμε τις προϋποθέσεις του δανεισμού. Και ο άλλος κόσμος είναι αυτός που αντιλαμβάνεται η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου ότι μπορεί να επιβάλει στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Ο πιό χαρακτηριστικός τίτλος στα ξένα Μέσα μετά το Eurogroup της συμφοράς ήταν: “Ο χρόνος πιέζει και χρεοκοπία πλησιάζει”. Σε αυτό το ασφυκτικό κλίμα ο πρωθυπουργός και κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναζητούν μια δύσκολη διέξοδο. Προφανώς αντιλαμβάνεται τις ιστορικές ευθύνες του και δεν θέλει να στείλει τη χώρα στα βράχια. Νομίζω πως θέλει να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση και να πορευτεί σε ένα συμβιβασμό. ´Ελα όμως που οι δανειστές του βάζουν το μαχαίρι στο λαιμο…

Μας έχουν δανείσει χοντρά λεφτα και θέλουν να τα πάρουν πίσω. Και είναι απόλυτοι στην άποψη πως μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι να εφαρμοστεί στην Ελλάδα ένα πρόγραμμα της αποδοχής τους. ´Εβαλαν τα λεφτά, βάζουν και τους όρους. Και εδώ είναι το μέγα πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα και τους συμεργάτες του. Θα δεχτεί όρους και δεσμεύσεις για τις Ιδιωτικοποιήσεις, τα Εργασιακά, το Φορολογικό, το Ασφαλιστικό, το Τραπεζικό Τομέα; Θα υποχωρήσει από τις “κόκκινες γραμμές” του;

Και αν ο ίδιος κάνει στροφή σε μια ρεαλιστική πολιτική, τι θα πει στον κόσμο που “υπερήφανος” κατεβαίνει στο Συνταγμα και αλλού; Τι γνώμη έχει επ´ αυτού ο κ. Λαφαζάνης αλλά και ο συνέταιρος κ. Καμμένος; Πως θα κρατήσει τις ισορροπίες;

Από την άλλη, αν επιμείνει στη σκληρή γραμμή και τα σπάσει με τους δανειστές, γνωρίζει πως θα διατηρήσει τα ερείσματα και τη δημοφιλία του στο εσωτερικο, αλλά θα ξεμείνει από ρευστό. Πόσο μπορεί ένας λαός να εξακολουθήσει να μένει σταθερός στις χίμαιρες με στεγνά ΑΤΜs και τη χώρα στα σχοινιά;

Αναγνωρίζω ότι ο πρωθυπουργός υφίσταται τη στιγμή αυτή την ύψιστη δυνατή πίεση της καριέρας του. Αν πάει άρον άρον σε συμβιβασμο, η χώρα θα τη σκαπουλάρει προς το παρόν, αλλά η ρητορική του απόλυτου λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ θα έχει υποστεί δεινό πλήγμα. Αν παει σε σύγκρουση, λογικά θα πρέπει να ζητήσει επιβεβαίωση της απόφασής του σε νέες εκλογές, από τις οποίες, στο σημερινο κλίμα “εθνικής ευφορίας”, θα βγεί παντοδύναμος σε μια χρεοκοπημένη χώρα.

Τι θα συμβεί τελικά; Αν έπρεπε να στοιχηματίσω, θα περίμενα πρώτα την απάντηση του Eurogroup στη δραματική έκκληση του κ. Βαρουφάκη: “δώστε μας μια διατύπωση”!

Το μπαλάκι και πάλι στις Βρυξέλλες ως ύστατη παράκληση…