Ούτε αποχώρηση ούτε αποβολή...
Π.Κ. Ιωακειμίδης, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2010-01-22
ΜΠΟΡΕΙ μια χώρα να αποβληθεί από την ευρωζώνη- την οικονομική και νομισματική ένωση (ΟΝΕ) δηλαδή;
Το ερώτημα βεβαίως έχει τεθεί για την Ελλάδα η οποία βρίσκεται σε δεινή δημοσιονομική κρίση. Η απλή όμως απάντηση είναι «όχι», καμιά χώρα δεν μπορεί να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη.
Μηχανισμός αποβολής χώρας δεν υπάρχει και αυτό προκύπτει από οποιαδήποτε ανάγνωση των Συνθηκών. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μηχανισμός για την αποβολή χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά. Μέχρι πρόσφατα μάλιστα δεν υπήρχε καν ρύθμιση για εθελουσία έξοδο χώρας από την Ε.Ε. Έτσι εάν μια χώρα ήθελε να αποχωρήσει από την Ένωση, αυτό νομικά δεν ήταν εφικτό. Η Συνθήκη της Λισαβώνας περιέχει ρύθμιση για την «εθελουσία αποχώρηση» χώρας από την Ε.Ε. Αλλά η αποχώρηση πραγματοποιείται με πρωτοβουλία του ενδιαφερόμενου κράτους. Αυτή είναι λίγο- πολύ η θεσμική τάξη στην Ένωση. Επομένως αποβολή από την ευρωζώνη ή την Ε.Ε. δεν μπορεί να υπάρξει. Μπορεί να υπάρξει όμως «εθελουσία αποχώρηση». Και βεβαίως ή Ελλάδα ούτε διανοείται κάτι τέτοιο. Πιέσεις για να κινηθεί η χώρα προς την κατεύθυνση αυτή ενδεχομένως να υπάρξουν και να προσλάβουν ποικίλες μορφές, ιδιαίτερα εάν η χώρα δείξει ότι δεν προχωρεί στα αποφασιστικά εκείνα μέτρα για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής τάξης. Σε πρόσφατο άρθρο του π.χ.
Αμερικανός αναλυτής εισηγήθηκε τη γρήγορη αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη για τη...
σωτηρία του ενιαίου νομίσματοςευρώ (τώρα δεν είναι και τόσο βέβαιο εάν οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται για την ευρωστία του ευρώ, πολύ περισσότερο που πριν από δέκα χρόνια «προέβλεπαν» ευρωπαϊκή σύρραξη, τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, εάν υιοθετούνταν το ευρώ!) Επομένως η Ελλάδα ούτε αποβάλλεται ούτε βεβαίως αποχωρεί από το ευρώ. Η μόνη επιλογή που έχει είναι η αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας με την πιστή εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας. Η ένταξη στο ευρώ συνιστά το μείζον επίτευγμα της χώρας τα τελευταία χρόνια, επίτευγμα που με άφρονα τρόπο υπονομεύσαμε και που οφείλουμε τώρα να θωρακίσουμε. Αλλά και η Ε.Ε. οφείλει να αναζητήσει τους τρόπους για την καλύτερη λειτουργία της οικονομικής της διακυβέρνησης...
Το ερώτημα βεβαίως έχει τεθεί για την Ελλάδα η οποία βρίσκεται σε δεινή δημοσιονομική κρίση. Η απλή όμως απάντηση είναι «όχι», καμιά χώρα δεν μπορεί να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη.
Μηχανισμός αποβολής χώρας δεν υπάρχει και αυτό προκύπτει από οποιαδήποτε ανάγνωση των Συνθηκών. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μηχανισμός για την αποβολή χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά. Μέχρι πρόσφατα μάλιστα δεν υπήρχε καν ρύθμιση για εθελουσία έξοδο χώρας από την Ε.Ε. Έτσι εάν μια χώρα ήθελε να αποχωρήσει από την Ένωση, αυτό νομικά δεν ήταν εφικτό. Η Συνθήκη της Λισαβώνας περιέχει ρύθμιση για την «εθελουσία αποχώρηση» χώρας από την Ε.Ε. Αλλά η αποχώρηση πραγματοποιείται με πρωτοβουλία του ενδιαφερόμενου κράτους. Αυτή είναι λίγο- πολύ η θεσμική τάξη στην Ένωση. Επομένως αποβολή από την ευρωζώνη ή την Ε.Ε. δεν μπορεί να υπάρξει. Μπορεί να υπάρξει όμως «εθελουσία αποχώρηση». Και βεβαίως ή Ελλάδα ούτε διανοείται κάτι τέτοιο. Πιέσεις για να κινηθεί η χώρα προς την κατεύθυνση αυτή ενδεχομένως να υπάρξουν και να προσλάβουν ποικίλες μορφές, ιδιαίτερα εάν η χώρα δείξει ότι δεν προχωρεί στα αποφασιστικά εκείνα μέτρα για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής τάξης. Σε πρόσφατο άρθρο του π.χ.
Αμερικανός αναλυτής εισηγήθηκε τη γρήγορη αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη για τη...
σωτηρία του ενιαίου νομίσματοςευρώ (τώρα δεν είναι και τόσο βέβαιο εάν οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται για την ευρωστία του ευρώ, πολύ περισσότερο που πριν από δέκα χρόνια «προέβλεπαν» ευρωπαϊκή σύρραξη, τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, εάν υιοθετούνταν το ευρώ!) Επομένως η Ελλάδα ούτε αποβάλλεται ούτε βεβαίως αποχωρεί από το ευρώ. Η μόνη επιλογή που έχει είναι η αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας με την πιστή εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας. Η ένταξη στο ευρώ συνιστά το μείζον επίτευγμα της χώρας τα τελευταία χρόνια, επίτευγμα που με άφρονα τρόπο υπονομεύσαμε και που οφείλουμε τώρα να θωρακίσουμε. Αλλά και η Ε.Ε. οφείλει να αναζητήσει τους τρόπους για την καλύτερη λειτουργία της οικονομικής της διακυβέρνησης...
