ΕΛΗΞΑΝ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΚΠΕ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Με ψήφους 83 υπέρ και 31 λευκά ( η ψήφος των μελών της ΑΝ. Πτέρυγας) ψηφίστηκε νέος γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ, ο Δημήτρης Βίτσας.

Είχαν προηγηθεί διήμερες διαβουλεύσεις του Αριστερού Ρεύματος, με εξέταση των υποψηφιοτήτων του Αλέκου Καλύβη και του Νίκου Βούτση. Τελικώς απεσύρθησαν και το Αρ. Ρεύμα πρότεινε, τον Δ. Βίτσα.

Το δικό της κείμενο για την ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ, ψήφισε η ΑΝ Πτέρυγα.

Γιά «ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝ» κατέθεσε Κείμενο Συμβολής.

Τελικά πρότεινε δύο τροπολογίες στο κείμενο της πλειοψηφίας , που αφορούσαν, η πρώτη στις πολιτικές εξελίξεις και την εναλλακτική Πρόταση διακυβέρνησης, Και η δεύτερη στις σχέσεις ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ. Τελικώς μετά την απόρριψή τους ψήφισε ΛΕΥΚΟ στο Κείμενο προγραμματισμού

Βλέπε τα κείμενα και τις τροπολογίες που κατέθεσε η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Από τη συζήτηση στην ΚΠΕ και τις σχετικές αποφάσεις (13-14/6), καθώς και από το δημόσιο διάλογο και το διάλογο στις οργανώσεις του κόμματος, προκύπτουν ορισμένα βασικά συμπεράσματα:

1. Στην Ευρώπη έχουμε άνοδο της κεντροδεξιάς και κυρίως της ακροδεξιάς, επιβεβαιώνοντας ότι κυριαρχούν συντηρητικά αντανακλαστικά σε μεγάλα τμήματα των ευρωπαίων πολιτών για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Με εξαίρεση τη χώρα μας, έχουμε σοβαρή υποχώρηση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Η άνοδος των Πράσινων Κομμάτων απομένει το μόνο θετικό και ενδιαφέρον στοιχείο που θέτει στο επίκεντρο της πολιτικής τα τεράστια περιβαλλοντικά ζητήματα.

2. Στην Ελλάδα, η ήττα της Νέας Δημοκρατίας, η άνοδος του ΠΑΣΟΚ, η υποχώρηση του ΚΚΕ και τα σοβαρά κέρδη του ΛΑΟΣ και των Οικολόγων Πράσινων μαζί με τα δυσμενή αποτελέσματα για τον ΣΥΡΙΖΑ συνιστούν την εικόνα της αναμέτρησης.

Η ήττα της ΝΔ συνδέεται κυρίως με τα έντονα φαινόμενα διαφθοράς στον κυβερνητικό μηχανισμό και με την απόρριψη των νεοφιλελεύθερων μέτρων στην οικονομική πολιτική. Νέο στοιχείο των εκλογών υπήρξε η θεαματική άνοδος της αποχής. Η αποχή, εκφράζει την αμφισβήτηση των πολιτών προς το σύνολο του πολιτικού συστήματος, ακόμα και προς την αριστερά. Τα κόμματα του δικομματισμού βαρύνονται βεβαίως από τα φαινόμενα διαφθοράς, αλλά δυστυχώς και η αριστερά ταυτίζεται με το σύνολο του κομματικού συστήματος ως προς τις στενές προτεραιότητες, για το «κομματικό συμφέρον», συχνά πάνω από τις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας.

3. Ο ΣΥΡΙΖΑ με το 4,7% βρέθηκε κάτω από τις προσδοκίες και επομένως το αποτέλεσμα αυτό καταγράφηκε ως ήττα των επιλογών του. Τα αίτια αυτού του αποτελέσματος μπορούμε να τα εντοπίσουμε κυρίως:

• Στην προβληματική αντιμετώπιση της περιόδου της δημοσκοπικής ανόδου, με φαινόμενα υπεραισιοδοξίας και εφησυχασμού. Δεν κατανοήθηκε έγκαιρα ότι την εποχή εκείνη η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ συνδέεται με την κρίση ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ και επομένως απαιτούσε αντίστοιχες πολιτικές πρωτοβουλίες που να συσπειρώνουν τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Δεν προωθήθηκε μια σοβαρή προγραμματική αντεπίθεση που να δίνει απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα της χώρας, στα ζητήματα διακυβέρνησης.

• Στην αδυναμία διαμόρφωσης ενός πολιτικού σχεδίου για τη χώρα. Αντί για τη σταθερή εκφώνηση της εναλλακτικής πρότασης εξουσίας διατυπώναμε αντιφατικά πολιτικά μηνύματα με αποκορύφωμα στην προεκλογική περίοδο την πρόταση για τον «τρίτο πόλο», όπου επανερχόταν το ζήτημα της συμπόρευσης με το ΚΚΕ, το οποίο όμως είχε απορριφθεί μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου.

• Στην αρνητική εικόνα από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ σωστά τοποθετήθηκε στο πλευρό των κινητοποιήσεων της νεολαίας, δεν κατάφερε να οριοθετηθεί με αυστηρότητα από φαινόμενα τυφλής βίας είτε αυτά είχαν αυθόρμητο χαρακτήρα είτε εγγράφονταν στη στρατηγική της έντασης από αντιεξουσιαστικούς κύκλους. Η αδυναμία αυτή αξιοποιήθηκε έντεχνα από τους πολιτικούς μας αντιπάλους και τραυμάτισε σοβαρά το προφίλ του χώρου μας. Ένα βασικό πια συμπέρασμα είναι ότι χρειάζεται να υπάρχει ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση με τις αριστερίστικες πρακτικές που δεν εξασφαλίζουν ουσιαστικές κοινωνικές συμμαχίες.

• Στη διαμόρφωση του ευρωψηφοδελτίου, όπου η τοποθέτηση του πετυχημένου ευρωβουλευτή μας στην επισφαλή τρίτη θέση, δημιούργησε ερωτηματικά στους ψηφοφόρους, ιδιαίτερα σε όσους προέρχονται από το ιστορικό ρεύμα της Ανανεωτικής Αριστεράς. Η εξέλιξη αυτή επιβαρύνθηκε με αμφισημίες ως προς τον αριστερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, προκαλώντας μια γενικότερη αποσταθεροποίηση στο χώρο μας.

4. Ιδιαίτερο θέμα ανακύπτει μετά την 7η Ιουνίου από τη διαχείριση του εκλογικού αποτελέσματος. Το κόμμα μας πρέπει να μελετήσει σοβαρά το κριτικό μήνυμα που έστειλε ο κόσμος της αριστεράς με μία υπεύθυνη αυτοκριτική ματιά για τα λάθη της πολιτικής μας γραμμής, ώστε να υπάρξει αλλαγή πορείας. Η κρίση στην κορυφή του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, η περιπέτεια της «παραίτησης» του Αλ. Αλαβάνου και η αντιπαράθεση με τον ΣΥΝ, απογοητεύουν τον κόσμο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Η αμφισβήτηση του ρόλου του ΣΥΝ μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η αίσθηση ότι υπάρχει ανταγωνισμός για την ηγετική θέση στο συμμαχικό σχήμα οδηγούν σε μια νέα αρνητική εξέλιξη μετά και το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα. Είναι ανάγκη ο διάλογος να φύγει από τα διαδικαστικά και οργανωτικά θέματα, από το χαρακτήρα της συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ, από τη σύγκρουση για την πρωτοκαθεδρία στην ηγεσία και να επιστρέψει στο «γήπεδο» της πολιτικής. Δηλαδή, στα πραγματικά αίτια της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, στις προτάσεις για ένα σύγχρονο ρόλο της αριστεράς, στις συμμαχίες προς τον οικολογικό χώρο, στις προγραμματικές πρωτοβουλίες για τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.

9 Ιουλίου 2009

ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΜΒΟΛΗΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝ

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ οφείλει το επόμενο διάστημα, μπροστά και στις ιδιαιτέρως κρίσιμες επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, να επικεντρώσει την πολιτική του στόχευση:

 Στην αναβάπτιση στις μεγάλες ανανεωτικές, σύγχρονες και δημοκρατικές αρχές που γέννησαν τη δική μας Αριστερά.

 Στον αριστερό ευρωπαϊσμό με διεκδικήσεις και προτάσεις για θεσμική συγκρότηση της Ε.Ε.

 Στην μεγάλη στροφή στην πολιτική και κοινωνική παρέμβαση. Στο νέο αριστερό μεταρρυθμισμό

 Στην αναζήτηση των πραγματικών συγκλίσεων ανάμεσα στις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, όπως αυτές εκφράζονται και δρουν στην κοινωνία μας. Στη δική του εναλλακτική πρόταση εξουσίας, στηριγμένη σε μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.

 Στην αποσαφήνιση του ρόλου του ΣΥΡΙΖΑ ως μιας ευρύτερης πολιτικής συμμαχίας και των σχέσεών του με αυτόν.

 Στον Πολιτικό προσανατολισμό προς μια στρατηγικού χαρακτήρα συμμαχία με τους Οικολόγους –Πράσινους.

 Στην ενδυνάμωση του κόμματος στο επίπεδο των πολιτικών κινήσεων και των Νομαρχιακών Επιτροπών.

1. Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ εντάσσει τους μικρούς και μεγάλους κοινωνικούς αγώνες στη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό, ειδικά μέσα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής – ηθικής κρίσης. Με καθημερινό αγώνα για τη διεύρυνση της δημοκρατίας, για τα δικαιώματα των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών, των ανέργων, των μεταναστών, την προστασία του περιβάλλοντος, την δημοκρατική ολοκλήρωση και την προοδευτική Ευρωπαϊκή πορεία.

Η αναβάπτισή στις μεγάλες ανανεωτικές, σύγχρονες και δημοκρατικές αρχές που γέννησαν τη δική μας Αριστερά είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για τα επόμενα βήματα.

Δεν εγκαταλείπουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς στους διαχειριστές των σκοτεινών κέντρων εξουσίας και νομής του πλούτου. Στηρίζουμε τη συλλογικότητα που δυναμώνει μέσα από την δημοκρατική, χωρίς εκβιασμούς και απειλές, λειτουργία των αποκεντρωμένων θεσμών στην αυτοδιοίκηση, στα πανεπιστήμια. Έχουμε προσδοκίες για την ανανεωτική δράση των μικρών συλλογικοτήτων και των πρωτοβουλιών των πολιτών. Θεωρούμε σημαντικό το ρόλο των μη κυβερνητικών οργανώσεων. Έχουμε εγκαταλείψει τη δογματική, γενικευμένη εχθρότητα προς την επιχειρηματική δραστηριότητα και έχουμε πεισθεί ότι αλλαγή πορείας δεν σημαίνει γενικευμένες κρατικοποιήσεις. Στηρίζουμε τις προτάσεις μας για την ενίσχυση των δυνάμεων της εργασίας στο δυνάμωμα των συλλογικών αγαθών, στις επενδύσεις για τα δημόσια αγαθά, την παιδεία, την έρευνα, την υγεία.

Δεν θεωρούμε ότι ο αριστερός μεταρρυθμισμός εξαντλείται στο στόχο της συμμετοχής στην άσκηση της εξουσίας, δηλαδή σε έναν άμετρο κυβερνητισμό, αλλά και δεν θεωρούμε «αριστερή» την εκτόπισή μας από τις κεντρικές πολιτικές διαδικασίες.

O νέος αριστερός μεταρρυθμισμός έχει νόημα και γόνιμες προοπτικές μόνον όταν επιχειρείται σε κάθε βήμα με τη συμμετοχή, την πάλη και τον έλεγχο των εργαζομένων, όταν οι συγκεκριμένες λύσεις και πολιτικές που προωθεί εμπνέονται και χαρακτηρίζονται από τις αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας, όταν είναι δηλαδή κοινωνικά γενικεύσιμες και υπηρετούν την ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη, όταν είναι συμβατές με την προστασία και την αναβάθμιση του περιβάλλοντος, όταν εγγράφονται στη λογική της αειφορίας.

2. Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ μαζί με τις δυνάμεις του ΚΕΑ στην Ευρώπη οφείλουν να αναζητήσουν τις δικές τους προτάσεις και ένα σχέδιο τόσο σε εθνικό όσο και ιδίως σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ως απάντηση στα αδιέξοδα του καζινο-καπιταλισμού, ως ένα πραγματικό «αντι-σχέδιο» στην μέχρι τώρα νεοφιλελεύθερη πολιτική και οικονομική διεύθυνση και διαχείριση της ευρωπαϊκής πορείας ολοκλήρωσης.

Οι άξονες πολιτικών σε μια μεσομακροπρόθεσμη βάση που θα προωθούν το σταθερό όραμα μιας Ε.Ε. κοινωνικής και οικολογικής, αφετηριακό στοιχείο τους θα πρέπει να έχουν την πολιτική απόφαση για ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση σε προοδευτική κατεύθυνση, την αντικατάσταση του δημοσιονομικού «κορσέ» του Συμφώνου Σταθερότητας, την διασφάλιση του πολιτικού ελέγχου της ΕΚΤ από τα εκλεγμένα θεσμικά όργανα, τις μακρόπνοες διαρθρωτικές πολιτικές, πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος και για την αγορά εργασίας, τη διεκδίκηση ενός νέου προοδευτικού ευρωπαϊκού συντάγματος και την επικύρωσή του μέσα από ευρωπαϊκό δημοψήφισμα.

3. Η ΝΔ, μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών , αδυνατεί να αντιδράσει στις σειρήνες της ακροδεξιάς και η ηγεσία της υποτάσσει το κράτος στους μικροπολιτικούς της υπολογισμούς. Η κυβέρνηση σπεύδει να δώσει διαβεβαιώσεις εξαπολύοντας εκστρατεία κατά μεταναστών και δικαιωμάτων. Άμεσος στόχος αυτής της περιόδου, το κύριο αντικείμενο δράσης είναι η δημοκρατική απάντηση και στα θέματα αυτά Αυτό σημαίνει :

Όλες οι δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης έχουν λόγο και χρέος να αντιληφθούν ότι άμεσος στόχος είναι η απόκρουση αυτής της δεξιάς στροφής. Στο θεσμικό πεδίο, στην καθημερινή δράση του κράτους και πρωτίστως στις συνειδήσεις των πολιτών. Αναγκαίος ο συντονισμός, συνεργασία στη Βουλή και στην Ευρωβουλή για την απάντηση, την αντίδραση, την ανάδειξη κοινών προτάσεων με συνεντεύξεις, κοινές δράσεις. Κοινές πρωτοβουλίες με επιστημονικές, κοινωνικές οργανώσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις. Συνεργασία με δυνάμεις της αυτοδιοίκησης για να βρεθούν λύσεις. Κινητοποίηση των δυνάμεων της νεολαίας.

4. Η εναλλακτική πρόταση εξουσίας, στηριγμένη σε μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, έχει στόχο να διαμορφωθεί συνολικά μια αποτελεσματική απόκρουση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Ν.Δ., να υπάρξει ελπιδοφόρα διέξοδος στον αποδυναμωμένο δικομματισμό, και αποτροπή της αναστήλωσής του και να μετατοπιστεί ο πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων υπέρ των αναγκαίων αλλαγών.

Η συγκρότηση της εναλλακτικής πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας είναι το μόνο στρατηγικό σχέδιο που αμφισβητεί έμπρακτα τη διαιώνιση της κυριαρχίας του δικομματισμού.

5. Ο ΣΥΝ εργάζεται ήδη μέσα από μια ευρύτερη πολιτική συμμαχία, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια συμμαχία κομμάτων και οργανώσεων όπου κύριο βάρος πρέπει να δίνεται στις κινηματικές δράσεις, στις συνελεύσεις των τοπικών επιτροπών. Κάθε σκέψη για μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό οργανισμό με διάφορους τρόπους (κάρτες μελών, εκλογές οργάνων, ψηφοφορίες για διαφορετικές απόψεις) εγγράφονται σε μια λογική κοινού πολιτικού σχήματος, δηλαδή ενός ιδιόμορφου κόμματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να λειτουργήσει με βάση τις αρχικές του συμφωνίες (τίτλος, ρόλος προέδρου του ΣΥΝ, πλουραλιστική εκπροσώπηση) χωρίς συνεχείς ταλαντεύσεις μεταφέροντας τα κέντρα των αποφάσεων σε άλλα όργανα πάνω από τις συνιστώσες. Χρειάζεται επίσης να αναζητηθούν συμμαχίες προς το χώρο της πολιτικής οικολογίας και των αριστερών σοσιαλιστών ώστε η υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να μη σταματά μόνο σε δυνάμεις της ιστορικής κομμουνιστογενούς αριστεράς.

Σε κάθε περίπτωση, η αντιπαλότητα συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ προς τον ΣΥΝ, τις τάσεις  και την ηγεσία του δεν διευκολύνουν την κοινή δουλειά, τις προσπάθειες για πολιτικές πρωτοβουλίες, τις εμπειρίες που έχουμε όλοι μαζί.

6. Βασικό στοιχείο ενός νέου προσανατολισμού είναι η προσπάθεια οικοδόμησης συμμαχιών. Αποτελεί θετικό στοιχείο η διερεύνηση δυνατοτήτων συμπόρευσης με το χώρο της πολιτικής οικολογίας και πιο συγκεκριμένα με τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ-ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ. Η επιδίωξη αυτή συνδυάζει το ρεύμα της κοινωνικής κριτικής με το ρεύμα των περιβαλλοντικών ευαισθησιών για μια νέα προοδευτική ταυτότητα στους αγώνες για τους κοινωνικούς μετασχηματισμούς.

7. Κύριο μέλημά μας πρέπει να είναι την επόμενη περίοδο η ενδυνάμωση του κόμματος στο επίπεδο των πολιτικών κινήσεων και των Νομαρχιακών Επιτροπών.

Η ενίσχυση του ΣΥΝ, η μη διάχυσή του στον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί ένα στοιχείο που πρέπει να συνυπολογίσουμε στη δουλειά μας.

Χρειάζεται επίσης πιο πλούσια δημοκρατική ζωή των οργανώσεων με ψηφοφορίες, δημοψηφίσματα, γνωμοδοτήσεις.

Ο ΣΥΝ πρέπει επίσης να συμβάλλει ενεργά στη δράση των μαζικών κινημάτων, των συνδικάτων, των αυτόνομων πρωτοβουλιών των πολιτών. Η εξωστρεφής δράση, οι ανοιχτοί ορίζοντες αποτελούν το βασικό πεδίο της δουλειάς όλου του ΣΥΝ. Με σεβασμό στην αυτονομία των μαζικών κινημάτων αλλά και με ένα πολιτικό σχέδιο στο οποίο θα αποκρυσταλλώνεται τόσο στο προγραμματικό επίπεδο όσο και στην κοινοβουλευτική δράση τα σημεία αιχμής των μαζικών κινημάτων. Το κόμμα μας, με μια σημαντική ιστορική διαδρομή, με αναντικατάστατη προσφορά στη χώρα και τα πολιτικά δρώμενα, πρέπει σύντομα να ανακάμψει για μια νέα πορεία.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

«2. ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ»

1. ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΝ εργάζεται ήδη μέσα από μια ευρύτερη πολιτική συμμαχία, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια συμμαχία κομμάτων και οργανώσεων όπου κύριο βάρος πρέπει να δίνεται στις κινηματικές δράσεις, στις συνελεύσεις των τοπικών επιτροπών. Κάθε σκέψη για μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό οργανισμό με διάφορους τρόπους (κάρτες μελών, εκλογές οργάνων, ψηφοφορίες για διαφορετικές απόψεις) εγγράφονται σε μια λογική κοινού πολιτικού σχήματος, δηλαδή ενός ιδιόμορφου κόμματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να λειτουργήσει με βάση τις αρχικές του συμφωνίες (τίτλος, ρόλος προέδρου του ΣΥΝ, πλουραλιστική εκπροσώπηση) χωρίς συνεχείς ταλαντεύσεις μεταφέροντας τα κέντρα των αποφάσεων σε άλλα όργανα πάνω από τις συνιστώσες. Χρειάζεται επίσης να αναζητηθούν συμμαχίες προς το χώρο της πολιτικής οικολογίας και των αριστερών σοσιαλιστών ώστε η υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να μη σταματά μόνο σε δυνάμεις της ιστορικής κομμουνιστογενούς αριστεράς.

Σε κάθε περίπτωση, η αντιπαλότητα συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ προς τον ΣΥΝ και τις τάσεις του δεν διευκολύνουν την κοινή δουλειά, τις προσπάθειες για πολιτικές πρωτοβουλίες, τις εμπειρίες που έχουμε όλοι μαζί.

2. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινείται με τη λογική της αυτοδυναμία και με ένα μείγμα πολιτικής με δεξιόστροφες αντιλήψεις και νεοφιλελεύθερα στοιχεία. Επομένως, σήμερα δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για μια συνεργασία σε κυβερνητικό επίπεδο.

Χρειάζεται όμως με τη δράση του μαζικού κινήματος, με την αφύπνιση των προοδευτικών πολιτών να αλλάζουν οι συσχετισμοί δυνάμεων για να διαμορφωθούν οι όροι μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας.

Επιμένουμε ότι η εναλλακτική πρόταση εξουσίας στηριγμένη σε ένα πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών είναι και παραμένει η μόνη δυνατότητα για μια στροφή της χώρας μας προς τα αριστερά.