Σε προηγούμενο άρθρο μου στην "Αυγή" (20.12.10) σημείωνα πως υπάρχουν και στις μέρες μας δυνάμεις στον χώρο της αριστεράς που μπορούν να την απογειώσουν και να διεκδικήσουν με πάρα πολλές πιθανότητες τη διακυβέρνηση της χώρας.

Πρόκειται για τις ίδιες δυνάμεις που στις παλαιότερες εποχές, όπως ξέρουμε, κατόρθωσαν να κινητοποιήσουν και να πάρουν με το μέρος τους πολλές εκατοντάδες χιλιάδες λαού. Ήταν στην ανεπανάληπτη εποχή της Εθνικής μας Αντίστασης με το ΕΑΜ ή τότε που η ΕΔΑ βρέθηκε στις καλύτερες στιγμές της, όπως στις εκλογές του 1958, που έγινε και αξιωματική αντιπολίτευση, κερδίζοντας το 25% των ψήφων και εκλέγοντας 78 βουλευτές...

Όσοι προσπαθούν να διατηρήσουν το ξεπερασµένο µοντέλο ανάπτυξης, τον τελευταίο καιρό ασχολούνται πολύ µε το δηµόσιο χρέος. Και όχι µε το έλλειµµα. Λένε ότι το χρέος είναι τεράστιο, ότι συνεχίζει να µεγαλώνει, ότι οι θυσίες δεν αποδίδουν, ότι τα νούµερα δεν βγαίνουν. Αυτό που θέλουν να πουν είναι ότι αφού το χρέος είναι πρόβληµα που δεν αντιµετωπίζεται, τότε ας µην κάνουµε τίποτα για τα καθηµερινά ελλείµµατα, ας µη χρειαστεί δηλαδή να χάσουν αυτοί τα προνόµιά τους, ας µη σταµατήσει η σπατάλη του δηµόσιου χρήµατος.

...Ζευγάρι από το Ηράκλειο Κρήτης έκανε αίτηση για υιοθεσία. Με επίσημη απάντηση της αρμόδιας υπηρεσίας Κοινωνικής Πρόνοιας απορρίπτεται η αίτηση του ζευγαριού για την αναδοχή βρέφους. Οι δύο Ηρακλειώτες κρίνονται ακατάλληλοι για γονείς λόγω της “γαλακτοχορτοφαγικής διατροφής τους”, αν και πληρούν τα υπόλοιπα κριτήρια. Το ζευγάρι προσέφυγε στη Δικαιοσύνη προκειμένου να διεκδικήσει δικαστικά πλέον το μωρό αλλά και να αντικρούσει το απαράδεκτο, όπως καταγγέλλεται, σκεπτικό της Υπηρεσίας που το αποκλείει από κάθε περίπτωση αναδοχής ή υιοθεσίας

Η λύση που δόθηκε – για ανθρωπιστικούς λόγους όπως ειπώθηκε – στο θέμα των απεργών πείνας μεταναστών, δεν σημαίνει ότι αποτελεί λύση και για το συνολικό πρόβλημα που προκύπτει από την έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής στη χώρα μας. Επείγει η ανάγκη να υπάρξει τώρα ένας συντεταγμένος διάλογος για μια συνολική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος χωρίς κραυγές που αγνοούν είτε τις συνέπειες από μια άναρχη μεταναστευτική ροή είτε από τις ευθύνες της ελληνικής πολιτείας απέναντι σε όσους μετανάστες επί μακρόν ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα.