Γιατί σε τέτοιες συνθήκες κρίσης οι δυνάμεις της αριστεράς στη χώρα μας είναι καθηλωμένες στην άκρη; Από την αριστερή σκοπιά πρόκειται για παράδοξο. Θα ’λεγα ότι για τις αριστερές δυνάμεις είναι θεμελιώδες παράδοξο, που δεν έχει ξεπεραστεί με κινήσεις “αριστερίστικης” έμπνευσης ούτε με τις δυνατές, ηθικά βαριές καταγγελίες στις ανακοινώσεις κατά της κυβερνητικής πολιτικής και του Μνημονίου. Την περασμένη Κυριακή σημείωνα ότι η προσέγγιση αυτού του αριστερού παραδόξου απαιτεί πρώτα ρεαλισμό, σεβασμό στην πραγματικότητα.

Την αβεβαιότητα για τις προοπτικές της Ευρωζώνης ενέτεινε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προϊδεάζοντας για επικείμενη αύξηση των επιτοκίων. Ενώ πρωθυπουργοί και κοινοτικοί παράγοντες έχουν αναγνωρίσει την ανάγκη ουσιαστικής διακυβέρνησης, παραμονές της Συνόδου Κορυφής της 11ης Μαρτίου δεν φαίνονταν διόλου πιο κοντά σε μια συμφωνία. Το χάσμα που χωρίζει τις οικονομίες της νομισματικής ένωσης κινδυνεύει έτσι να διευρυνθεί σε βαθμό που να απειληθεί συνολικά η Ένωση.